At Sixteen

Chapter 21

Ilang days na rin ang lumipas nang matapos ang city meet and yep we won. Qualified kami for regionals pero pinapili ako if singles ba raw or doubles, hindi ko naman pwedeng pabayaan ang partner ko sa regionals kung mag dodoubles kami kaya pinili ko na lang ang singles para kahit papaano kung matalo ako hindi ako magkakaroon ng guilt kaya ang ipinalit sa akin na maging kadoubles ng partner ko either yung 4th placer sa singles or papalitan nag maglalaro for doubles sa regional.

Nasa quarters kami ng blue para sa intramurals namin at gumagawa kami ng props para sa intramurals namin kasi this week na lang ang natitira sa amin para mag prepare kaya inaayos na namin ang mga kakailanganin namin.

"Xiana tawag ka ni Vince sa labas." Saad ng isa kong kabatchmate kaya nagpaalam akong lalabas muna ako.

Pagkalabas ko sa qarters ay nakita ko si Vince na nakatayo sa labas, nang makita nya ako ay agad siyang lumapit sa akin at dali daling hinawakan ang aking kamay pero nakatingin lang ako sa kanya. If i will choose him, will I be happy? Baka nga maturuan ko nga ang puso kong mahalin siya kahit in the first place ay hindi ko naman siya gusto pero baka nga may posibelidad na magbago.

"Tara kain tayo." Saad nya sa akin kasabay ang paghila sa akin papuntang canteen.

Napatingin lang ako sa kanya, would I be ever happy if I will choose him? Will I learn on loving him? I know he is also a deep talker but every time we were together para akong maprapraning na baka mamaya may sasapakin na naman siyang tao tulad nang ginawa nya sa pinsan ko.

"Xiana about kay—" saad nya kaya agad ko siyang pinutol sa kanyang pananalita.

"Yeah hayaan mo nay un, sorry rin na hindi kita pinansin ng ilang araw na umabot pa ng weeks." Saad ko sa kanya.

Hindi ko siya pinansi ng ilang days kahit lagi nya akong pinupuntahan and everything pero hindi ko siya pinapansin at ginagawa ko pang rason ang kung sino sino para maiwasan lang siya.

"Xiana I promise hindi ko na uulitin pa yun." Saad nya sa akin and I just smile at him.

Another promise na naman, gusto kong sabihin 'can you please stop saying your promises, why not start it and prove it to me?' pero hindi naman pwede yun alam kong maooffend siya pag ginawa ko iyon, I am also thinking of his reactions; every words I will say are reliable with their reaction and feelings, I don't want to hurt others and if ever I can say bad that can affect the person's feelings I felt guilt and it will turn as my anxiety. Kaya nga minsan I better to shut my mouth rather than to talk kasi mamaya ano pang masabi ko at masaktan pa yun kargo de konsyensya ko pa.

"Congratulation nga pala silver kayo nung city meet. Sorry hindi ako nakapunta may laro rin kasi ako." Pagiiba ko sa aming usapan, ayaw ko bang magexplain ng kung ano anong bagay sa kanya dahil don sa pananapak nya sa pinsan ko.

"Congrats rin sa iyo at sorry rin hindi ako nakapunta." Saad nya sa akin kasabay ang pagalis hawak ng kamay ko.

Napatingin naman ako sa kamay ko na hawak nya, agad ko namang inalis ang kamay ko sa kanyang pagkakahawak. Nakaramdam ako ng pagkailang sa ginawa nya, hindi naman kasi ako sanay ng ganon kahit lagi nyang hinahawakan ang kamay ko pero nung una pa lang namin magkakilala at magkausap magaan ang pakiramdam ko sa kanya pero habang tumatagal nakakaramdam ako ng pagkailang habang kasama siya.

"So makakasama ka sa regionals?" tanong ko sa kanya at napailing naman siya sa akin kaya napatago ako.

Naguusap lang kaming dalawa hangang sa ihatid nya ako pabalik ng quarters namin, masaya ngang kasama si Vince pero habang tumatagal nagsasawa rin ako baka dahil rin don sa ginawa nya sa pinsan ko ang naging dahila.

"Eyo Xian." Bati sa akin ni Rhed nang mapadaan siya sa quarters namin.

Napangiti naman ako sa kanya kasabay ang pagkaway at pagngiti sa kanya. Naglakad na siya paalis sa quarters namin, nakaupo lang ako sa kinauupuan ko habang kating kating ilabas itong nasa utak ko kaya agad akong napatayo at lumabas ng quarters. Hinanap ko si Rhed at nakita ko siyang naglalakad ay este rumarampa pala sa hallway kaya agad kong tumakbo papalapit sa kanya.

"Rhed!" tawag ko sa kanya at napahinto naman siya sa paglalakad kasabay ang paglingon nya sa akin habang nakatingin na tila nagtatanong.

Hinila ko siya papunta sa may hagdan ng kabilang building kung saan wala masyadong taong nakapaligid. Well I can trust Rhed, he is my best friend for ten years at alam kong siya lang ang makakaintindi sa sitwasyon ko ngayon.

"Anyare?" tanong nya sa akin habang nakaupu kami sa hadan.

"Besh hindi ko alam kung ano ba talaga nararamdaman ko. Hindi ko alam kung babae pa nga ba ako o ewan, alam mo yung nalilito ka kung bakit ka nakakaramdam ng same affection in both genders. Tapos alam mo rin yung feeling na sa tuwing kasama ko si Dalaney masaya ako na ewan pero later on napapaisip ako kung mahal ko ba siya or sadyang nasisisyahan lang akong kasama at kausap siya habang kay Vince naman hindi ko maintindihan tuwing kausap ko siya masaya rin pero napapaisip ako kung hindi lang ba ito laro o ano. Besh hindi ko na alam, alm ko namang babae ako pero bakit ganito? Hindi ko na naiinitindihan nalilito na ako." Pagkwekwento ko sa kanya. Napatingin naman siya sa akin kasabay ang pagbuntong hininga.

"Ano bang tinitibok ng puso mo? Si Vince ba or si Dalaney? Anong sabi ni heart heart? Kasi kinakailangang may ilet go na isa hindi naman pwedeng mahalin mo sila ng sabay." Saad nya sa akin.

Napahilamos naman ako sa aking palad sa pagkalito sa kung anong nangyayari sa akin, bakit kinakailangang ganito kabigat magdesisyon sa pagitan nilang dalawa?

"Ewan ko besh, napakahirap magdesisiyon." Sagot ko sa kanya kasabay ang pagsanda ko sa pader at napatingala.

Ano ba talaga ang dapat? Sino ba talaga nag pipiliin ko? Dati pacrush crush lang naman ako at pakilig kilig pero ngayon nagkakaroon na ako ng pagkalito at dilemma hindi lamang kung sino ang pipiliin ko pati na rin sa sexuality ko.

"Alam mo besh ang pagmamahal walang pinipiling kasarian nyan hanga't masaya ka at kung sino ang tangap ka kung anong ugali may roon ka." Saad nya sa akin kasabay ang paghawak nya sa aking balikat kaya napatingin lang ako sa kanya.

"Friend tangap mo naman ako kahit anong magiging desisyon ko diba?" saad ko sa kanya at napangiti naman siya kasabay ang pagtango.

"Oo naman, tatangapin kita katulad sa pagtangap mo sa akin noon kahit pakiramdam ko tinalikuran ako ng buong mundo at maging mga magulang ko dahil sinabi kong bakla ako. Besh sa lahat ng taong nakapaligid sa akin at mga kaibigan pero ikaw lang ang naiwan at tinangap ako ng buo sa kabila ng lahat kaya bakit naman kita iiwan at hindi tatangapin. Kahit ano pa ang magiging desisyon mo at kung sino ang mamahalin mo ikaw at ikaw pa rin ang bukod tanging bestfriend ko." saad nya sa akin at naramdaman ko namang dahan dahang bumuhos ang luha ko sa kanyang sinabi.

"Thank you besh." Saad ko sa kanya at kasabay ang pagyakap ko sa kanya.

Tama nga naman si Rhed love doesn't define who you are and what you are, love doesn't has a standard to fit with. I should be smart enough and fix my final decision in life.