At Sixteen

Chapter 4

Nakahiga lamang ako sa kama ko habang nakikinig ng music sa radio. Kakatapos ko lamang gumawa ng products namin at magstudy para sa quiz bukas. Pinapahinga ko lamang ang aking utak nng biglang tumunog ang aking cell phone. Agad ko namang kinuha iyon at tiningnan kung sino iyon.

From:Dalaney

Yo xiana, kamusta ka?

To: Dalaney

Ito buhay pa man din sa mga products na ibinigay.

From: Dalaney

Ganon ba? Lumabas ka ng bahay ninyo at tingnan mo ang buwan napakaganda.

To: Dalaney

Teka, saglit lalabas muna ako.

Agad naman akong bumangon mula sa aking pagkakahiga at lumabas ng aking kwarto. Naglakad ako palabas ng bahay ngunit nadaanan ko si papa.

"Oh asan ka pa pupunta? Gabi na." Saad ni papa sa akin.

Napatigil ako sa paglalakad at napatinging sa gawi nya. Nakaupo lamang siya sa sofa habang nanonood ng tv.

"Dito lang po sa labas ng bahay pa may titingnan lang po." Sagot ko sa kanya at napatango naman siya.

Nagpatuloy ako sa paglalakad at lumabas ng bahay. Agad naman akong umupo sa isang kahoy na upuan dito sa labas ng bahay. Napatingala ako sa langit para tingnan ang buwan na kanyang tinutukoy. Nakita ko ang napakalaki at napadilaw na buwan na lumiliwanag sa langit. Kinuha ko ang phone ko and I text Dalaney.

To: Dalaney

Nandito na ako sa labas ng bahay. Napakalaki ng buwan at napakaganda.

Nakangiti lang akong napatingin muli sa buwan. I never met such a person who also loves to watch the sunset and the stars at night.

Narinig kong tumunog ang phone ko at agad ko yun binuksan at nakita ang kanyang text.

From: Dalaney

Napakaganda ano?

To: Dalaney

Oo, sobrang ganda. Sana magkasama tayong tinitingnan yung buwan at nagkwekwentuhan.

From: Dalaney

Magkasama naman tayong tinitingnan ang iisang buwan kaya magkasama na rin tayong dalawa. Isipin mo na lang na katabi mo akong pinagmamasdan ang napakagandang buwan.

Nabigla ako sa aking nabasa, hindi ko alam bakit nakaramdam ako ng bigat sa aking dibdib. Hindi ko mawari kung bakit ganon ang nararamdaman ko. Napahawak ako sa aking dibdib at hinilod-hilod ito habang humihinga. Napabuntong hininga ako ng ilang ulit pero hindi pa rin nawawala ang bigatt sa aking dibdib. Hinayaan ko na lamang at pinagmasdang muli ang buwan.

Kinabukasan ay nakaupo lamang ako sa aking upuan habang nakikinig ng music. Napakaingay ng mga kaklase ko habang inaantay ang next teacher namin. Wala naman akong makausap dahil si Addy ay abalang nagkwekwentuhan sa boyfriend nya at si Blue ay abala rin sa pagabasa ng libro. Nakapangalumbaba lamang akong nakatingin sa kawalan habang pinapakingan ang music sa aking tenga.

Ilang minuto pa ang lumipas nang pumasok si sir Tristan sa aming klase. Agad kong itinago ang aking cell phone sa ilalim ng aking lamesa at umayos sa pagkakaupo. Nagtataka kaming napatingin kay sir Tristan marahil ay hindi siya ang inaasahan naming gurong papasok.

"Ok guys Maam Fe is not around as this moment. May iniwan siyang seat work na gagawin ninyo sa isang buong papel. Please answer page 88-90 then give it to Alexa." Bilin nya sa amin at umalis na rin siya kaagad matapos nyang ibigay an gaming seat work.

Muli kong kinuha ang cell phone ko at ibinalik ang earphones sa aking tenga. Agad ko namang sinagutan ang mga questions sa libro. Nang matapos kong sagutan ay agad akong tumayo mula sa kinuupuan ko. Naglakad ako papalabas ng classroom namin. Recess time na rin naman after ng subject namin kaya pwede na kaming umalis kaagad.

Naglalakad lamang ako sa hallway nang magulat ako nang may biglang umakbay sa akin. Kinabahan ako at napatigil sa paglalakad, agad akong napatingin kung sino iyon at nakita ko si Zack. He is smiling genuinely to me, tiningnan ko siya ng seryoso.

"Kanina pa kita tinatawag." Saad nya sa akin.

Napairap lang ako sa kanya. He is Zickary Avis Coraza also known as Zack, his is also my boy best friend. We became best friends when we were in grade 9, we are classmates in caregiving; our specialization in TLE. He is also the best friend of my ex-crush; Fred, they were best friends when they were in elementary. Fred and I are members of a religious organization outside the school. Apparently he is studying in Notre Dame of Religious Virgin Mary; one of the Notre Dame Schools in the city.

"Anong kailangan mo?" tanong ko sa kanya habang naglalakad kami pababa ng hagdan.

"Wala naman talaga, yayayain lang kitang kumain sa canteen." Sagot nya sa akin at iniangkla ang kanyang kamay sa aking braso.

Napatango naman ako at naglakad kami pababa ng hagdan. Habang bumababa kami ng hagdan ay kinuha ni Zack ang isang earphones at inilagay sa kanyng tenga. We share the same music while walking, others wondering what is my relation with him. They thought that we were together because of our closeness but to be honest he is just my best friend and I don't have any feelings with him. I will never do the same mistake what I did before, falling for a friend and it turns out differently.

Nang makababa kami ng canteen ay agad kaming bumili ng pagkain. Wala pang masyadong tao sa palig kaya hindi masyadong crowded ang canteen. I bought a pancakes and a cup of juice. Naglakad kaming dalawa papunta sa ilalim ng basketball ring. Katabi lang kasi ng canteen namin ang basketball and volleyball courts. Dito kami lagging nagmemeryenda at naguusap ng mga bagay bagay.

"Xiana anong gagawin ko sa kanya?" parang bata nyang saad sa akin kasabay ang pagsandal sa akin.

He is talking about Yara, one of my elementary friends. Zack has a big feelings with Yara since we were in grade eight. Magkakalase sila noong grade eight, naging magkaibigan silang dalawa at naging matalik na magkaibigan. Habang tumatagal ay nahuhulog na rin siya kay Yara. I can't blame Yara; she is intelligent, beautiful, charming and kind woman.

"Ligawan mo." Tipid kong saad sa kanya.

Agad nya anman akong pinalo sa braso ko, marahil ay nainis siya sa aking sinabi. I slightly laugh at him while holding my arm.

"Eihh paano nga?" pangungulit nya sa akin.

I rolled my eyed to him, he is this childish man i ever met.

"Sulatan mo ng letter then kung di mo kayang ibigay sa kanya ako ang magbibigay para sa iyo. Pwede rin chocolates diba mahilig yun sa kitkat? Oh edi bigyan mo." Saad ko sa kanya.

Napatigil siya sa sinabi ko. Napalingon naman ako sa gawi nya at nakita kong nagpapacute siya sa akin. Napangiwi naman ako nang makita iyon.

"Talaga tutulungan mo ako?" He flattered said to me.

I not to him and he cheerfully hug me tightly. He really is a childish. I just tap his arm to command him to let go of me. This is the common reason why everyone thought that we have a relationship because of his clingy stuffs.

"Pero ano rin isusulat ko?" He curiously ask to me. I give him a big sigh to him. Napakatorpe naman nitong kaibigan kong ito.

"Ah ewan ko sa iyo napaka torpe mo." Saad ko sa kanya at napatayo mula sa pagkakaupo ko.

Agad nya namang hinawakan ang kamay ko. Napalingon ako sa kanya at nakita ko ang nagpapaawang mukha nya.

"Help me please." Saad nya sa akin habang nagpapacute.

I rolled my eyes on him and give him a sigh. Umupo akong muli sa kanyang tabi. Hindi naman siya mapakali sa aking tabi na tila ba isang aso.

"Umayos ka nga mukha kang aso." Pagsusuway ko sa kanya at napapout naman siya sa akin but at least he behave for an instance.

Ano nga bang sasabihin ko sa kanya na gawin nya? Well I know that I am a girl and I also know what kind of girl Yara is.

"Isulat mo kung anong gusto mong sabihin sa kanya. Write everything you want to say since then but don't put your name on it." I said to him.

I just hoping na hindi kabaduyan ang isusulat nya sa sulat na iyon. How I wish he can have the courage to write a single word to his letter. Knowing this man, who is jolly and clingy but he is lack of courage in expressing his feelings.

"Opo lagay ko lang BlackRider." Saad nya na napakasaya at napairap naman ako sa kanya.

How corny, I don't know how did we became friends in the first place.

"Ang corny, please be the man of your words Zack." I exclaim to him and rolled my eyes.

He laugh at me and lean his head on my shoulders.

"Alam mo Xian hindi ko alam kung anong gagawin ko kung wala ka." Saad sa akin at hinawakan ang aking kamay.

Napangiti naman ako sa kanya.

"Thank you rin kasi nanjan ka sa akin every time nagkakaroon ako ng over thinking." Saad ko sa kanya at napangiti namn siya sa akin.

Sa lahat ng boy bestfriends ko at mga kaibigan kong lalaki si Zack yung napakaclingy at childish. He is soft like a pillow the way he acts and has the heart of a woman, but he is one of the best in terms of comfort.

Bumalik kami kaagad matapos naming kumain. Nagkwekwentuhan lamang kami habang umaakyat ng hagdan. Paakyat na kami ng nang makasalubong namin si Blue at ang ibang team mates ng baseball team na barkada nya.

"Hi Xian." Bati nya sa akin at ngumiti lamang ako sa kanya.

I heard his teammates tease us and it stress me out. I hate teasing me, it reminds me of my bullying experience when I was in elementary. Nang mawala na sila sa aming landas ay nakahinga naman ako ng maluwag.

"Hi Xiana." Panunuyang saad ni Zack sa akin.

I look at him seriously. Oh hell me out with this man beside me.

"Knock it off Zack." Pagsusuway ko sa kanya and he just laugh at me.