Stockholm Syndrome (Editing)

Chapter 38

"Para sa mga empleyado." utas ni Luke.

"There you are, My angel." Ani ng boses sa likod ko at pumulupot ang mga braso sa beywang ko.

"Zak." Ngiti ko at hinalikan ito.

"Anong meron?" Tanong ko ng baklasin ko ang pagkakayakap ni Zak sa beywang ko.

"Uhm.." aniya at hinawakan ang labi na tila nag-aalangan.

"We are repacking those goods." Sagot niya.

"Para saan?" Tanong ko.

"Para nga sa mga empleyado ng companies at para na rin sa street families. Tradisyon na kay boss ang ganito." Sagot ni Luke para kay Zak.

    Tila nag-akyatan ang dugo sa pisngi ko at namumula na iyon, bumilis din ang tibok ng puso ko at the same time ay parang lumambot iyon ng marinig ang sinabi ni Luke.

    Bumaling ako kay Zak na namumula ang tenga pababa sa leeg niya at nakatingin ito sa malayo. Napakagat ako ng labi dahil sa inaakto ng binata at mas lalong nagpabilis ng tibok ng puso ko.

"That's good to hear." Ngisi ko at yumakap kay Zak. Nagulat ito at tumingin sa akin ng namumungay ang mga mata.

"Can I help?" Tanong ko habang nakatingala sa binata.

"Uh.." Aniya na nag-aalangan at naiilang kaya't natawa ako.

"Please?" I pleaded and gave him puppy eyes. He bit his lip and nods and plant a soft kiss on my lips.

"You're behaving good, huh?" utas ko ng kaming dalawa na lang.

"Why? Ain't I behaving good lately?" He ask and arched his brow.

"Hmm, yeah." I said my brows furrowed.

"Oh, My angel. Forgive me..." Panunuyo nito at mas hinapit sa matigas niyang dibdib.

   Napakagat labi ako at ngumisi, "Since, I've heard you are doing good deeds you are forgiven." Sagot ko.

"And you get something in return too." utas ko at inilapit ang mukha sa leeg niya.

"What is it, My angel?" Aniya na halos kinakapos na ng hininga at namumula ang tenga at pisngi.

"Your reward. Me and you..." mahinang utas ko at nilakbay ang kamay sa kaniyang balikat at batok.

    Tumiim ang bagang nito at tumalim ang tingin ngumisi ako at muling nagsalita, "Exclusively..." I whispered seductively to his ear.

    His breath hitched and his grips tightens, I'd see his chest breathing goes from normal to deep breathing.

"I want you, now." Sabik nitong saad at sinimulan akong haplusin ngunit pinigilan ko ito. Not so fast, Zak.

"Laters, lover boy." I spoke teasingly and grabbed his hand.

"But I want you now." Utas nito at hinalikan ang leeg ko. Napapikit ako at napasabunot sa buhok niya. God, I miss him. Tigil talya!

  I chuckled, "Stop, may gagawin pa tayo." Saad ko habang inilalayo ang binata.

"They can manage, baby..." Mapang-akit nitong tugon, napapikit ako ng halikan nito muli ang leeg ko. Shit!