Stockholm Syndrome (Editing)

Chapter 1

Chapter 1

The Golden Masquerade

   
Nagising ako sa pagkakayugyog sa'king balikat. Dumilat ako at tumingin ako sa paligid.

"We're here." Saad ni Devlin.

Kaagad kong inayos ang sarili at nagpasalamat kay Devlin. Akmang lalabas na ako ng kotse ng magsalita akong muli.

"I'll expect you to be in the party tonight." I said assuring Devlin's presence tonight.

"Sure, you'll see me there." He smiled.

"This night I'll introduce you.I know what will happen." Wika ko at hinawakan ang kamay niya

"I'm hundred percent sure na ilalayo nila ako sayo kaya naman," I look at him and squeezed his hand.

"I'll come with you." Saad niya assuring me that he'll remain at my side whatever happens. Tumango ako at hinalikan ang pisngi niya.

"Kung ipapakilala mo ako for sure they'll chase after me right?" Devlin asks.

Bumuntong hininga ako at sumulyap sa labas. I hate this, like being kept in the dark. Yung may sikretong tinatago. Can I just live freely and do everything that I want without any worries?

"I'm tired of hiding this relationship Dev...gusto kong maging malaya, walang tinatago." I spoke in a sad tone.

Nakakasawa na sa tuwing kasama ko siya ay may pag-aalinlangan ako at limitado ang oras na kasama siya. May pag-aalinlangan ako na baka may makakita samin o kaya isang araw pag-uwi ko malaman na lang ng parents ko ang tungkol samin ni Devlin. I'm at the fact that I may not see him again because of my parents, sa isiping iyong bumibigat na agad ang dibdib ko.

"Just trust me Dev, please. Let me work this out." Tinignan ko muli ang binata, tinitigan ako nito at mayroon hindi matukoy na emosyon sa mga mata nito. Mas mabuti ng umamin na kami at unahan sila, dahil mas mahirap kung mahuhuli nila kami.

"Oo naman." He said and smirked.

"Okay, see you later." I smiled.

"Of course." He smiled back.

"I love—" Before I finish my
sentence devlin's phone rang.

"Brad?" Basa ko sa caller ID. Tinignan ko ito ng nagtataka, ano kayang kailangan ni brad ngayon?

Kaagad na pinatay iyon ni Devlin.

"Bakit mo pinatay yung tawag?baka mahalaga yan." Takhang tanong ko.

Si Brad ang isa sa business partner ni devlin na pinagkakatiwalaan nito.Tuwing aalis ito ng biglaan ay laging si brad ang kasama nito.How ironic that I've never met brad ever since, pero panatag naman ako dahil business partner naman ito ni Dev.

"For sure it's about business again and stuffs." He said in a bored tone.

Tinitigan ko ang binata pero blangkong ekspresyon lang ang ipinapakita nito.

"I see, I gotta go, bye. I love you." I kissed his cheek again and open the door of his car. He just smiled in return and drive his car away.

I called my personal butler to pick me up.

Pagkapasok na pagkapasok ko sa kotse ay agad ko itong pinamaneho patungo sa mansyon. Pagkabukas ko pa lamang ng front door ay bumungad na sa'kin ang mga aligagang staffs na pabalik balik ng lakad sa living area ng mansyon. Lahat may hawak na pang-dekorasyon.

Abala ang lahat sa pagde-decorate ng area. Hindi pa man natatapos ang pag-aayos pero makikita mo na ang ganda ng disenyo nito.
Mabilis na lumapit sa'kin si aling Helen upang kunin ang bag ko at igiya patungo sa aking kwarto.