Stockholm Syndrome (Editing)

Chapter 32

Chapter  32

Let's decorate, My Angel.

    Nagising ako sa mainit na brasong pumulupot sa hubad kong katawan. Bahagya kong minulat ang mga mata ko at tumambad sa akin ang liwanag ng sinag ng araw na sumisilip sa kurtina ng balkonahe.

   

"Good morning, My angel..." A soft and husky voice whispered to my ear, I smiled.

   

"Hmm..." grunts and rubbed my eyes.

  Sinalubong ako ng maaliwalas at gwapong mukha ni Zak. Napangiti ako ng bigyan ako nito ng matamis na halik sa aking labi.

   

"How's your sleep, My angel?" He asks and caresses my hair.

   

"Fine.." sagot ko ng may namamaos na boses. Tumawa ang binata at hinalikan akong muli.

   

"Stop.." I giggled, bahagya kong tinulak ang dibdib niya at lumayo. Feeling embarrassed of my morning breath.

   

"Hmm?" He groaned. Hinalikan pa ako sa buong mukha ko pababa sa leeg ko, agad namang dumaloy ang init sa katawan ko.

   

"Enough..." Pabiro kong suway at inilagay ang palad ko sa mukha niya upang tigilan ang paghalik sa akin. Ang aga pa para sa gawin 'yun.

    

"Let's eat breakfast." Masayang wika ng binata, sandali kong tinitigan ang masayang kinang sa mga mata nito at hinaplos ang kulot niyang buhok.

    Hindi ko mapigilang mapangiti ng makita ang aliwalas at saya sa mukha ni Zak. I knew to myself that I've made the right decision and this time, I won't regret it.

   

"Sure." Sagot ko at humagikgik ng halikan muli ng binata ang leeg ko, inamoy ko ang mabangong amoy ng buhok ni Zak at tsaka inilayo ang binata sa akin.

   Bumangon ito at sinuot ang pang ibaba niya bago tumayo ng nakatopless. Bumangon ako at agad na sumalakay ang sakit sa ibaba ko. Napakagat labi ako ng pagmasdan ko ang mapalad na likod ni Zak na nagfeflex habang naglalakad. Humarap ito sa akin bago ngumiti, napasinghap sa simpleng aksyon na iyon at pakiramdam ko nahulog ang puso ko. Zak, hindi mo alam ang epekto mo sa'kin. Ano ba itong ginagawa mo?

   

"Shall we?" Aniya at inilahad ang kamay sa harap ko. Such a gentleman. Umiling ako at bahagyang tumawa upang itago ang sakit na dumaloy sa ibaba ko.

   

"Susunod na lang ako, magbibihis pa ako." Wika ko at itinaas ang kumot sa dibdib ko.