Zawgyi 🌴
"ခင္ဗ်ားေမာင့္ကိုခ်စ္ရင္! ဆိုတဲ့စကားအေနာက္မွာ
အတၱေတြ ကပ္ပါလာသည္မို႔ ေမာင္ဘာေျပာခ်င္ေနသလဲ
သိတဲ့ကိုယ္ကပဲ အခုဆိုရင္ရွန္ဟိုင္းမျပန္ျဖစ္တာ ၁လပင္
ေက်ာ္ၿပီျဖစ္သည္။ တစ္ခါတစ္ေလ ရွန္ဟိုင္းကေန
မမယြီလြီဖုန္းဆက္လာတာလဲ သူကသိပ္မႀကိဳက္ခ်င္။
မဟုတ္ရင္ေတာင္ သူ႕ကိုထားခဲ့ၿပီးသြားဖို႔ကို လုံးဝ
စိတ္ကူးမထား။ ဒီေန႕ ဖြားဖြားႀကီးဆုံးတာ ၁၀ႏွစ္ျပည့္မို႔
ရွန္ဟိုင္းကမိဘမဲ့ေဂဟာေတြကိုအလႉအတန္းလုပ္ရန္
မမယြီလြီကိုေျပာရသည္။ ဒါကို ခပ္တင္းတငအေနာက္ကေန
ဆြဲဖက္လို႔ လည္ပင္းသားေတြကို တရႈံ႕ရႈံ႕နမ္းလာေလရဲ႕။
"ေမာင္.. ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ကိုမေနဘူး"
ဖုန္းကိုတိခနဲခ်ၿပီးမွအေနာက္က သူ႕ကိုလွည့္၍ ဆူေလေတာ့
သူ႕မူအတိုင္းႏႈတ္ခမ္းကို Autoဆူလွ်က္သား။
"ခင္ဗ်ား ေမာင့္ကိုထားခဲ့ၿပီး မသြားပါနဲ႕ ဟုတ္ၿပီလား"
ေတာင္းဆိုတယ္ထင္ရေသာ္လဲ အသံကအနည္းငယ္မာထန္၍
အမိန့္သံေပါက္ေနသည္။
"စိတ္ခ်.. မင္းကိုထားခဲ့ၿပီး ကိုယ္ဘယ္မွမေ႐ြ႕ဘူး
သက္တမ္းရွိသေလာက္ မင္းအနားမွာပဲေနမယ္
မင္းကိုခ်စ္ရင္းနဲ႕ ကိုယ့္အခ်ိန္ေတြကို ကုန္ဆုံးမယ္"
ထို႔ေနာက္ သူ႕ရဲ႕ဆြဲဖက္ျခင္းခံလိုက္ရသည္။ ေဆာင္းအကုန္
ေႏြကာလမို႔ ေတာင္အရပ္ကေန တိုးေဝ့လာတဲ့ေလေတြနဲ႕
အၿပိဳင္သစ္႐ြက္ကေလးမ်ားက အိမ္ထဲရွိၾကမ္းခင္းေပၚကို
ေႂကြလာ၏။
"ေမာင္တို႔ ေရအတူခ်ိဳးၾကမလား"
"အင္း.. အတူခ်ိဳးၾကမယ္ "
"ဒါဆို ခင္ဗ်ား အဝတ္ေတြခြၽတ္ထားႏွင့္ေတာ့
ေမာင္ သြားၿပီးျပင္ထားလိုက္မယ္"
အင္းတစ္လုံးသာျပန္ေျဖ၍ ထြက္ခြာသြားတဲ့ေက်ာျပင္ငယ္ကို
ၾကည့္ကာၿပဳံးရျပန္၏။ ျပန္အဆင္ေျပသြားၾကကတည္းက
ကိုယ့္ရဲ႕အရာအားလုံးကို သူပဲလုပ္ကိုင္ေပးျခင္းေၾကာင့္
ေက်နပ္ပါ၏။
"ကိုကို..အဝတ္ခြၽတ္ၿပီးရင္ဆင္းခဲ့ေတာ့"
ခါးေပၚတြင္ ေဘာင္းဘီဒူးတိေလးတစ္ထည္သာ ကပ္၍
သူ႕အနားကိုအျမန္သြားရသည္။ မၾကာခင္ကအနည္းငယ္
တိုးထြက္ေနေသာသူ႕ႏႈတ္ခမ္းေမႊးေတြကိုရိတ္သင္ရွင္းလင္း
ထားျခင္းေၾကာင့္သူက သိပ္ၾကည့္ေကာင္းသည္။
YOU ARE READING
ေမာင္ဟုေခၚသည္(မောင်ဟုခေါ်သည်)Completed
FanfictionZawgyi 🍁 Unicode ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ကိုေမာင္နဲ႔ပဲစတင္ၾကည့္ၾကပါစို႔ ❤ ပုံပြင်လေးတစ်ပုဒ်ကိုမောင်နဲ့ပဲစတင်ကြည့်ကြပါစို့ ❤
