Zawgyi 🌴
ဗြမ္း..
စိုထိုင္းထိုင္းဆင္းသက္လာေသာေရမ်ားေၾကာင့္ yibo
ကုတင္ေပၚကေန ဆတ္ခနဲထထိုင္လိုက္သည္။ ေနာက္ဆုံး
ဘာျဖစ္ခဲ့ၿပီး ဘယ္ေရာက္ေနသလဲဆိုတာကိုသိရေအာင္
ဦးေႏွာက္ကိုတီးေခါက္ေနတုန္းခနဲ႕တဲ့တဲ့ျမင္ရသည့္
မ်က္ႏွာေလးေၾကာင့္မ်က္လုံးမ်ားဝိုင္းလာ၏။
"မင္းအိပ္ေနတာၾကာၿပီျဖစ္လို႔ ငါႏွိုးလိုက္တာ "
"ဒါဘယ္ေနရာလဲ ငါ့ကိုအခုလႊတ္ေပးစမ္း"
တစ္ၿပိဳင္တည္းတစ္ခြၽမ္ခြၽမ္ျမည္ေနေသာသံႀကိဳးေတြက
ထပ္၍အခ်င္းခ်င္းရိုက္ခတ္ေနၾကသည္။ ႐ႊယ္ယမ္ သူ႕ကို
ၿပီတီတီနဲ႕ၾကည့္ရင္း။
"မ႐ုန္းနဲ႕.. မင္းနာက်င္လိမ့္မယ္"
"မင္းဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ ေျပာစမ္း!!
ဟိန္းခနဲထြက္ေပၚလာေသာသူ႕အသံေၾကာင့္ ႐ႊယ္ယမ္မွာ
တဟင္းဟင္းရယ္ရင္းအနားကိုကပ္လာသည္။
"ဘာမွမျဖစ္ခ်င္ပါဘူး မင္းကိုအေသပဲသတ္ခ်င္ေနတာ"
"ေတာက္.. ငါ့ကိုအခုခ်က္ခ်င္းလႊတ္စမ္း မင္း ေတာ္ေတာ္
သတၱိေၾကာင္တဲ့ေကာင္ ရိုးရိုးသားသားသားမၿပိဳင္ရဲဘူးလား"
႐ႊယ္ယမ္မ်က္ႏွာပ်က္ယြင္းသြားေသာ္လဲ ခ်က္ခ်င္းျပန္ၿပီး
ထိန္းသိမ္းလိုက္သည္။
"႐ႊယ္ယမ္. '
အေနာက္ကပန္ရဲ႕ေခၚသံေၾကာင့္ႏႈတ္ခမ္းတစ္ခ်က္ကိုမဲ့ၿပီး
သူ႕အစီအတြက္ မ်က္လုံးေတြဘလင္းဘလင္း
ျဖစ္လာရတယ္။ သို႔ရာတြင္ခါးၾကားက ဖုန္းကိုထုတ္ယူကာ
Videoရိုက္ရန္ခ်ိန္႐ြယ္လိုက္သည္။
"႐ႊယ္ယမ္ မင္းဘာလုပ္တာလဲ?
Yiboအလန့္တၾကားေအာ္သည္ကိုပင္ဂ႐ုမစိုက္၊
အေနာက္မွာရပ္ေနတဲ့ ပန္ကိုလွည့္ၾကည့္ၿပီး။
"နင္သူ႕ကုတင္ေပၚတက္လိုက္စမ္း ပန္ "
ပန္လဲလန့္ဖ်ပ္သြားကာမ်က္လုံးအစုံဝိုင္းစက္လာရသည္။
႐ႊယ္ယမ္ဘာလုပ္ဖို႔ႀကံစည္ေနတာလဲ။ မဟုတ္မွလြဲေရာ
Yiboနဲ႕အတူတူ.... ---။
မဟုတ္တဲ့အေတြးေတြ ေတြးမိေနျခင္းေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္း
ေခါင္းကိုဘယ္ညာခါရမ္းေလ၏။
YOU ARE READING
ေမာင္ဟုေခၚသည္(မောင်ဟုခေါ်သည်)Completed
FanfictionZawgyi 🍁 Unicode ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ကိုေမာင္နဲ႔ပဲစတင္ၾကည့္ၾကပါစို႔ ❤ ပုံပြင်လေးတစ်ပုဒ်ကိုမောင်နဲ့ပဲစတင်ကြည့်ကြပါစို့ ❤
