ေမာင္ဟုေခၚသည္(မောင်ဟုခေါ်သည်)Completed

(8)

Zawgyi 🌴

မနက္ျဖန္ဘန္ေကာက္သြားရမွာမွန္ေပမယ့္အိမ္မွာက်န္ခဲ့တဲ့
ေမာင့္အတြက္ အစစအရာရာ ပူရဦးမယ္။

"ေမာင္.. "

"ဟုတ္.. "

"ေဈးဝယ္ထြက္ရေအာင္.. ကိုကိုမရိွရင္
ေမာင္တစ္ေယာက္ထဲအစားေသာက္အတြက္ အေနၾကပ္ေနမွာဆိုးလို႔"

စကားဆံုးေတာ့ဖုန္းကိုျပန္ပိတ္ၿပီးခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုထလာတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔အေနာက္ကေနသိုင္းဖက္ၿပီးေရွာင္က်န္႔ရဲ႕
ပါးေလးကိုလွမ္းနမ္းတယ္။

"ၿပီးေတာ့..ဒီည Dinner ရိွေသးတယ္
ေမာင္လဲ လိုက္ခဲ့ေနာ္ "

"အင္းပါ.. "

အေနာက္မွာရိွတဲ့ေမာင့္ကိုတင္းေနေအာင္ျပန္ဖက္ထားလိုက္ၿပီးႏွဖူးေလးကိုလဲတ႐ံႈ႕႐ံႈ႕နမ္းတယ္။ သို႔ရာတြင္yiboရဲ႕
မ်က္လံုးေလးေတြလဲအလိုအေလွ်ာက္ပိတ္က်သြားသည္။

"သြားမယ္.. "

ေမာင္လက္ကို ဆြဲကာအျပင္က ကားဆီကို
ဦးတည္ခဲ့ေတာ့သည္။ ကားေပၚေရာက္ေတာ့ေရွာင္က်န္႔ရဲ႕
လုပ္ေနက်ထံုးစံအတိုင္းyiboကိုခါးပတ္ပါပတ္ေပးလိုက္ေသးတယ္။

စတီယာတိုင္ေပၚကိုတင္ထားတဲ့လက္ေတြကတင္းၾကပ္ေနသည္။ေဘးနားမွာရိွတဲ့ေမာင္ကေတာ့သူ႕ကိုလွည့္ေတာင္မၾကည့္။
အဲ့ဒီအစားအျပင္ကိုခပ္ေတြေတြေလးၾကည့္ေနေလေတာ့
ေရွာင္က်န္႔ခပ္ေရးေရးေလးၿပံဳးလိုက္ေသးတယ္။

ၾကည့္ရတာငါထင္သလိုမဟုတ္ပဲေမာင္လည္းပဲငါ့ကို
လြမ္းေနမယ္ထင္တယ္။

-------------------

ကုန္တိုက္ထဲ ဝင္သည္ႏွင့္ ေမာင္အႀကိဳက္ေတြကိုသာ
ေရြးဝယ္ေနလိုက္တယ္။ အနားမွာေမာင္ရိွေနလို႔လား။
ဒါမွမဟုတ္ ေယာက်္ားေလး၂ေယာက္လက္ခ်င္းတြဲကာ
ေဈးဝယ္ထြက္ေနလို႔လားမသိ၊ လူမ်ားတကာရဲ႕အံ့ဩစြာ
ေငးၾကည့္ျခင္းကိုခံရေသးတယ္။

"ေမာင္.. ဒီပန္းသီးေလးကို စားၾကည့္.. "

ကိုကိုဟာ အၿမဲတမ္း သစ္သီးဝယ္တဲ့အခါ
သူအရင္ ကိုက္စားၾကည့္တယ္။ ၿပီးမွက်ေနာ္ကို
စားၾကည့္ခိုင္းတယ္.. ဘာလို႔လဲ ေမးရင္
အေျဖဟာ တစ္ခုထဲပါပဲ။ ေမာင္က သစ္သီးေတြကို
မေရြးတတ္လို႔ ကိုကိုစားၾကည့္ပီးမွ
ေပးတာပါတဲ့။