EZRA (KALBİMİN PUSULASI SERİSİ 1)

60.BÖLÜM

Selâmlar canım okurlarım!..

Yine bomba gibi bir bölümle geldim.
Bakalım bu bölümde neler olacak?
Heyecan dorukta!..

Bu arada..
306 bin okunma olmuşuz.😍😍

Her geçen gün ailemiz daha da büyüyor.Kocaman bir aile olma yolunda hızla ilerliyoruz.
Beni yalnız bırakmadığınız için,hikayemi benden fazla sahip çıktığınız için sizlere ne kadar teşekkür etsem az canlarım.
Rabbim,benden eksikliğinizi göstermesin.🙏
Daha da büyüyen kocaman bir aile olmak dileğiyle inşallah!..❤️

Keyifli okumalar canlarım.😘
Yorum ve oylarınızı sevgiyle bekliyorum.

Görselde; Bölüm afişimiz var.
Bölüm müziğimiz; Tuğkan - Sen Benim

************************************

Tut ellerimden sevdiğim,
Kalbim kalbinde çağlasın
O cennet gözlerinden 
Kalbime binlerce yıldız aksın!...

                                    
                                     duslerkitapligi

************************************

Evimin önüne geldiğimizde,arabadan durduğunda Sırat benden önce inerek  benimde inmeme yardım etti.Kendi başıma yürüyebileceğimi söylesem de beni bırakmadan belime sarılarak yürümeme yardım etti.Üzerime böyle titremesi,kırılmamdan korkarak beni sarıp sarmalaması yüreğime iyi geliyordu.Onun benim yanımda olması öyle güzeldi ki..

Evin anahtarını çıkarıp kapıyı açtı ve beraber içeri girdik.Oğlumun içeriden bıcır bıcır sesi geliyordu.Eşyalarımızı kapının yanındaki portmantoya eşyalarımızı bırakıp,ayakkabılarımızı çıkardık.

''Sen yukarı çıkıp bir duş al istersen hayatım,ben oğlumuzla ilgilenirim.''

''İyi olur canım,şu üzerimdekilerden bir an önce kurtulmak istiyorum.''dedim üzerimdeki tozlu kıyafetlere bakarak.''Biraz dönerim.''diyerek merdivenlere yöneldiğimde arkamdan ''Acele etme..''dediği duydum.Yukarı çıkarken aşağıdan oğlumun ''Babbaaaa!!''diye bağırdığını duyduğumda gülümsedim.Odaya girip hızlıca giyeceğimi giysileri hazırlayıp banyoya girdim. Üzerimdekilerden kurtulup onları banyonun köşesine bir yığın halinde attım.Sonra da duşu açıp altına girdim.Başımdan aşağı akan sıcak su bedenimi gevşetti.Bedenimin bütün kirlerden arındığımdan emin oluncaya kadar suyun altında kaldım.Suyu kapatıp çıktığımda havluya sarınıp banyodan çıktım.Yine hızlı bir şekilde üzerimi giyinip saçlarımı kuruttum.Başımı kaldırıp aynaya baktığımda artık daha iyi görünüyordum.Yatağımın üzerine çöker gibi oturdum.Başıma gelenleri geçiştirecek değildim.Ölümle tehdit edilmiş,ölümün kıyısından dönmüştüm.Bir kadının kendi hayatını yaşamak istemesi,sevmek,mutlu olmak istemesi bu kadar mı kötü bir şeydi. Herkesi arkamda bırakıp yeni bir sayfa açmıştım.Uğradığım,yaşatılmak zorunda bırakıldığım ihaneti bile sineye çekip,uzaklaşmıştım.O leş yeyicilerden uzaklaşmıştım.Ama nedense bir türlü peşimi bırakmıyorlardı.Aklıma geldikçe sinirleniyordum.Kalbim korkuyla çarpıyordu.Ya..Ya oğlumun yanına,sevdiğim yanına gelemeseydim?Onlara sarılamasaydım ne yapardım?İçine düştüğüm ruh halinden sıyrılmaya çalışarak yerimden kalkıp aşağıya indim.Bir saniye daha onlardan uzaktan geçiremeyecektim.Salonun kapısına geldiğimde olduğum yerde durdum.Karşımda öyle güzel bir manzara vardı ki..Boğazıma kadar gelen hıçkırığı basıtırıp, zorlukla yutkunarak dolan gözlerimi kırpıştırdım.Sırat yere sırt üstü yatmış oğlumda onun üzerindeydi ve ikisi yerde debeleniyorlardı.Yüzlerindeki gülümsemeden çok eğlendikleri belliydi.Daha fazla orada duramayarak yanlarına yaklaşırken sitemle evimin erkeklerine seslendim.