EZRA (KALBİMİN PUSULASI SERİSİ 1)

49.BÖLÜM

Selam güzel okur canlarım...

Yine harika bir bölümle daha sizlerleyim...

Bu bölümde ne yok ki?

Herkes hazırsa sürprizler dolu bölümümüz başlasın!.. 

Umarım beğendiğiniz bir bölüm olur.

Keyifli okumalar canlarım..

Yorum ve oylarınızı eksik etmezseniz sevinirim.

Görselde; Bölüm afişimiz var.
Bölüm müziğimiz; Ziynet Sali - Ömrüm

************************************

Aklımda hiçbir şey yoktu.
Çünkü o sıralar sana rastlamamıştım daha.
Sonra sen çıktın geldin...
Ortalığı güzelledin,beni ben ettin.

                                        Cemal Süreya

************************************

İnsanın en güzel anları ailesiyle birlikte geçirdiği zamanlardır.En çok o anlarda mutlu ve huzurlu oluruz.Çünkü sevdiğimiz insanlarla geçirdiğimiz bir an bir ömre bedeldir.Ben bu yönden çok şanslıydım.Sevgi dolu bir ailede büyümüştüm.Şimdi kendimi daha şanslı hissediyordum.Yeni bir hayata sıfırdan başladığımda hayat önce karşıma çok seveceğim,kalbi kalbime denk bir adam çıkarmıştı.Güzel yürekli sevdiğim..Sırat'ımı..Onun bana gelişiyle hayatım yeni can bulmuştu. Onunla beraber gelen güzelliklerden biri de beni ve oğlumu sorgusuz sualsiz bağrına basan güzel ailesiydi.Daha önce başımdan bir evilik geçmesine rağmen hiç bir zaman böyle bir sevgi ve saygı görmemiştim.O aileyle tanışmak bile benim için kabus gibi olmuştu.Annesi olacak o nemrut suratlı,hiçbir şeyi beğenmeyen ve kötü niyetli kadınla tanışmam kesinlikle büyük bir talihsizlikti.Babası ona kıyasen biraz daha iyi biri olsa da karısının kuklası olmuş biriydi. Evliliğimiz boyunca elimden geldiğince görüşmemeye çalışmıştım.Benim ailelerine girmemi hiç istemişlerdi.Bir kez olsun ne bana ne oğluma böyle yakın davranmamışlardı.Şimdi Sırat'ın ailesinin bize karşı böyle içten ve samimi olmaları benim için öyle değerliydi ki..Kendi torunlarını sevmeyen, istemeyen o ailenin aksine Sırat'ın ailesi kendi kanlarından olmasa da oğlumu ailelerine kabul etmiş ve torunları gibi sevmişlerdi.Bu iyi niyetli davranışlarına karşı ne yapacağımı şaşırarak onlara baktım.Alışık olmadığım bu muamele karşısında öylece kalakaldım.Şimdi hissettiğimi duyguların bir tarifi yoktu.Gözlerim doldu bir şekilde Dildar hanıma baktım.

''Teşekkür ederim efen..babaanneciğim.''dediğimde Dildar hanım gözlerime sevgiyle bakarak ''Ah güzel kızım benim...''diyerek gülümsedi.Sonra da oğluna döndü.

''Beklediğimize değdi oğlum..Torunum bize çok güzel bir gelin getirdi çok şükür!..''dediğinde utandım.

Tamer bey yani kayınbabamda bana kendi evladı gibi sevgiyle baktı.''Evet anne, Ezra gibi güzel bir kızımız daha oldu.diyerek annesi onayladı ve yanındaki eşine gözlerindeki aşkla bakıp elini tutarak ''Öyle değil mi Elvan'ım?..''diye sordu.Elvan hanımda eşine aşkla bakarak elini sevgiyle tuttu.Onların bu hali içime garip bir duyguyla doldurdu.Sanki şuan karşımdaki sahneyi daha önce yaşamışım gibi bir hisse kapıldım.Hani yaşadığın veya yaşayacağın bir anı karşında kanlı canlı görürsün ama bir türlü nedenini anlayamazsın ya işte şimdi karşımda gördüğüm sahnede öyle tanıdıktı işte.Sanki şuan Tamer bey ve Elvan yerinde onların yaşlarındaki hallerimizle Sırat ile ben vardık ve aynı böyle bir sahneyi yaşıyorduk.Gözümün önüne gelen sahnenin etkisiyle ürperince Sırat elimi bırakıp beni kendine daha çok çekerek kolumu okşadı.