The Sassy Girl Meets the Nerdy Boy

📖 16

Tristan's POV

Kasalukuyan akong nag lalakad sa hallway ng may humila sakin...pinsan ko.

Namumula yung mata nya at hindi ko alam kung bakit nya ako hinila

"Trist can we talk?" Malungkot nitong sambit.

"Why?" Naguguluhan kong sambit.

"I have something to tell you, and it was a ba-bad news." Naluluha nitong sambit.

"Laine don't cry! Kindly tell me, what is it?" Nag aalala kong sabi sabay punas ng luha nya.

"Your dad wa-was dead, he has a lot of stumb in his body we actually don't know if who's the killer.." di nya na napigilan ang umiyak habang binabanggit yun..

Bigla yata tumigil yung galaw ng mundo ko...

PATAY NA YUNG TATAY KO?

"Your dad was kind and good to other people but how did anyone do that?! They are fucking evil?!" Naiinis na sambit nito kasabay ng pag luha nya.

"How can anyone do that?" Wala sa sarili kong sambit..

Di ko na rin napigilan ang lumuha dahil sa sakit. Masayahin yung papa ko at sya yung nag tuturo sakin minsan ng mga aralin na hindi ko pa alam. Never syang naging madamot sa iba,kahit walang wala na sya ibibigay nya parin kung ano yung kakaunting sakto kang para sa kanya...tapos ngayon may sumaksak sa kanya na demonyo! G*go yung demonyo kung sino man sya. Maayos na nag tatrabaho yung tatay ko tapos ngayon malalaman kong may sumaksak sa kanya..

Hayop talaga!

Naramdaman ko nalang na niyakap ako ni Laine...

"We also don't know what to do kuya! Iniisip nalang namin na mag pakatatag lalo ka na kuya! You are uncle's one and only son and we hope na kakayanin mo kahit dalawa nalang kayo ng mommy mo! I just want to say na nandito lang kaming mga cousin mo for you" mangiyak ngiyak nitong sambit..

I don't know what to do? And I dont know what to feel?

Ganon na ba kasama yung mundo ngayon? Kailangan pati tatay ko mag dusa ng walang kasalanan.

Napalingon ako bigla sa left side ko at nahagip ng mata ko si Nathalie..

She's looking to me and Laine.

Pero bigla syang dumiretso na sa paglakad.

Laine is still hugging me habang ako ay naguguluhan pa din sa mga sinasabi nya..

Hindi ko na alam kung paano ako ngayon. Si mama nasa ibang bansa nag tatrabaho para sana samin ni Papa.

Wala na akong makakasama sa bahay,wala ng tatay na mag papatawa sakin paminsan minsan, wala na yung tatay na mag tuturo sakin mag luto, wala na yung tatay na mag papalakas ng loob ko tuwing na do-down ako.

Wala na! Wala na yung tatay ko..

"Sge na Laine pumunta ka na sa classroom nyo baka hinahanap ka na ng teacher nyo,mapagalitan ka pa" malungkot kong sambit sa kanya.

"Kuya okay ka lang ba?"

Hindi..

"Ah o-oo ok lang ako Laine malalagpasan ko din to" Hindi makatotohanan kong sagot sa tanong nya..

Hindi ko rin alam kung malapagpasan ko pa ba to, kung makakaahon pa ba ako sa malalim na problema na to.

Kailangan ko nalang mag paka tatag para samin ni mama.

"Sge kuya una na ko! Basta palagi lang kaming nandito sa tabi mo kuya kung kailangan mo kami" sambit nito sabay yakap muli sakin at tuluyan na ngang umalis.