Liv & Menyn 2 : how are we gonna survive

hoofdstuk 28 (let the games begin)

Liv's P.O.V.

Vandaag beginnen de hongerspelen en ik vindt het verschrikkelijk. Misschien zijn Daisy en Thistle over twee uur dood. Net hebben we afscheid van ze genomen en ik heb iets verschrikkelijks gedaan. Ik heb gezegd dat alles goed komt. Nou, ja, zover van de waarheid is het niet af, want in district 11 moeten ze hard werken en krijgen niet genoeg te eten, dus zo erg is het ook niet. Oké wel, maar daar wil ik echt niet aan denken. Het is gewoon zo erg oneerlijk en gemeen! Waarom kregen we niet iemand die daadwerkelijk een kansje maakt? Of werden ze pas getrokken toen ze vijftien of ouder waren? Dan hadden ze nog een kansje gehad, maar nee.

We kijken nu op een scherm met spanning naar de reclames van voor de hongerspelen en als het eindelijk begint is er niks meer van mijn nagels over. Mentor zijn is nog erger dan zelf meedoen. Tenminste voor mij. In de hongerspelen ging het om mijn eigen leven en nu gaat het om het leven van Thistle en Daisy. Ik ben opgegroeid met het idee dat één foutje dodelijk kan zijn, dus ik had er nauwelijks problemen mee, maar hun zijn een ander verhaal.

Er wordt afgeteld en dan begint het. Thistle is belachelijk snel bij de hoorn en grijpt wat hij grijpen kan. Eer de beroeps er zijn is Thistle er allang weer weg en voegt hij zich bij Daisy en Cloë. Hij is echt nog sneller dan ik dacht. Hij verdeeld in razend tempo de spullen en dan smeren ze hem. Al snel merk ik dat Thistle Daisy en Cloë te sloom vindt, want hij grijpt hun hand en trekt ze vooruit. Op het scherm hier kunnen wij ze precies volgen. Er zijn vier schermen. Eentje die Thistle laat zien, eentje die Daisy laat zien, eentje die laat zien wat er op tv te zien is en eentje die een overzicht geeft van de arena. Het is een Savanne landschap met daaromheen jungle en het is er volgens mij ook heel warm.

Ik wil weten wat voor beesten daar rondlopen en aangezien er een piepje klinkt als er iets is en Garlic, Chiva en Elder kijken ook nog gewoon. De dieren die ik weet dat ze er leven zijn slangen, hagedissen, woestijnvossen, antilopes, zebra's, gazellen, olifanten, chiraffen, Afrikaanse wilde honden, leeuwen, neushoorns en krokodillen in de savanne en apen, vogels, luipaarden, jaguars,  slangen, tijgers, olifanten en puma's  en dat zijn alleen de dieren die ik weet. Stel je voor wat voor verschrikkelijke beesten er nog meer rondlopen! Ik moet er niet aan denken wat er gebeurt als ze een giga slang tegenkomen of een krokodil of een ander roofdier.

Ik kijk weer naar het scherm en zie dat Thistle uitgeput raakt, maar ze moeten verder. "Wacht, sta eens stil," zegt Cloë opeens. Ze staan verbaasd stil. Cloë wijst vooruit en je ziet meteen een hele groep zebra's. "Geef me een touw," zegt ze zachtjes. Verbaasd kijkt Thistle in een rugzak naar een touw en geeft die aan haar. "Blijf hier." Ze knikken en Cloë sluipt naar de zebra's toe. Ik heb echt geen flauw idee wat ze van plan is.

Als de zebra's haar zien beginnen ze keihard te rennen. Cloë rent achter ze aan en gooit netjes een lasso om de nek van één van de zebra's. Ze trekt het beest dat hevig tegen stribbelt met zich mee. Cloë kan hem alleen wel aan. "Mijn ouders werkte met verwilderde werkpaarden," zegt ze trots. De zebra steigert, maar Cloë rukt hem naar beneden. "We kunnen hem gebruiken om mee te reizen," zegt ze.

"Maar dat beest is hardstikke wild!" roept Daisy uit. Cloë grijnst naar haar en ik mag Cloë meteen wel. Ze doet me denken aan toen ik mijn bondgenoten in een rijdende trein wou laten springen.

"Daarom juist. Deze zebra rent zometeen keihard bokkend en steigerend achter de kudde aan zodra ik hem niet meer tegen hou. De zebra's rennen weer verder weg zodra ze ons zien en dan liften we gewoon mee tot we ver genoeg weg zijn," zegt ze vrolijk. Thistle en Daisy kijken elkaar twijfelend aan. "Komop, jullie kunnen ook hier blijven en vermoord worden," zegt ze zuchtend. Dat haalt ze over en ze gaan op de hevig protesterende zebra. Cloë springt er ook bij. Nu hij niet meer bezig wordt gehouden gaat de zebra steigerend, bokkend en springend achter zijn familie aan.