Liv & Menyn 2 : how are we gonna survive

hoofdstuk 5 (Eric's haat)

Menyn's P.O.V.

Zwijgend loop ik door de gang. Eric was net echt woedend. Dat komt, omdat Max heeft gezegd dat over een halfjaar ik mag gaan helpen bij de aspiranten en niet hij, omdat hij denkt dat ik ze op de nieuwe manier beter kan voorbereiden dan hij. Eric heeft toen bijna mijn neus gebroken. Als Max er niet was tenminste...

Ik schud de gedachten van me af. Zo erg is het niet. Sinds mijn eerste dag als leider haat Eric me al, omdat Max meer dingen van mij aanneemt dan van hem. Daar kan hij niet tegen en hij denkt dat dat mijn schuld is. Dat weet ik, omdat hij het letterlijk tegen me gezegd heeft.

Net bij die gedachte wordt ik van achteren keihard aan mijn haar getrokken. Zo hard dat ik op de grond val. Ik wil overeind krabbelen, maar iemand trapt me zo hard dat ik meteen weer onderuit ga. Ik kijk wie het doet en zie een grijnzende Eric. Hij trapt me in mijn gezicht. Dit hoef ik helemaal niet te pikken! schiet er door mijn hoofd. Ik ga mega snel omhoog en trap hem keihard terug. Ik kan prima van hem winnen. Hij is veel ouder. We blijven elkaar slaan en trappen tot blijkt dat Eric hulp heeft ingeschakeld. Dan slaan 4 mannen van ongeveer 20 jaar me in elkaar. Toch blijf ik terug vechten.  Ik ga echt niet opgeven! Wie weet wat ze dan gaan doen. Waarschijnlijk me nog harder slaan en trappen, omdat ik er dan toch niks meer aan doe en dat dan kan.

"Geef gewoon op Menyn. Je kan nooit winnen," zegt Eric lachend. Ik negeer hem, want als ik daarop let kan ik niet ook nog vechten. Ik wou dat ik zo goed kon vechten als Liv, dan had ik ze allang verslagen! Helaas is hoe goed Liv kan vechten echt bijzonder, zelfs onder de onverschrokkenen volgens mij. Dan voel ik een keiharde klap tegen mijn hoofd. De pijn schiet door mijn hoofd heen en ik zie zwarte vlekjes. Nee, ik mag nu niet gaan flauw vallen. Het mag en kan niet. Weer een harde rake klap. In mijn buik deze keer. Toch sla ik terug. Het mag niet. Ik mag niet aan de pijn toegeven. Het maakt niet uit dat ik door de pijn nauwelijks meer kan zien.

Helaas krijg ik mijn zin niet, want ze halen me weer onderuit en ik kan niet meer opstaan. Het lukt me gewoon niet...

"Is ze bewusteloos?" vraagt Eric. "Ja..." door de pijn hoor ik de rest even niet meer, maar ik doe mijn best wakker te blijven. "Dat werd ook wel eens tijd." Hoor ik nog net voordat ik echt weg zak.

Ik wordt weer wakker, maar ik zie niks. Ik ben geblindoekt en er zit ook nog eens tape op mijn mond. Ik probeer de blindoek los te maken, maar touwen snijden in mijn polsen, zodat het me niet lukt. Dan wordt de blinddoek van mijn hoofd gehaald. Ik ben in mijn appartement en Eric staat voor me.

"Zometeen laat ik je hier achter en doe ik de deur op slot zodat niemand binnen kan komen. Veel plezier met verhongeren Menyn," zegt hij vol haat. Ik kijk hem ongelovig aan. Oké ik wist dat hij me het liefst zwaar gewond ergens ziet liggen, maar dat hij me laat verhongeren is een onaangename verrasing.

Dan loopt hij weg en valt de deur dicht. Hoe kan hij dit nou doen? Ik blijf, volgens de klok, wel 1 uur naar de deur staren. Verwachtend dat hij weer binnen komt en zegt dat hij me alleen maar bang wou maken. Het gebeurt alleen niet en ik wou zo graag dat ik naar de wc was gegaan voordat ik door de gang ging wandelen en wat had gegeten en wat had gedronken, maar ik heb geen van die dingen gedaan...

Ik blijf nog langer naar de deur staren, want iets anders kan ik niet echt doen, behalve naar iets anders kijken natuurlijk. Om 11 uur voel ik me mega moe. Ik wou dat ik kon slapen, maar heb geen idee hoe ik dat zittend moet doen. Ik leun nog een beetje naar achteren, maar dat heeft als gevoel dat de stoel naar achteren kiepert. Mijn lichaam kan dat niet echt waarderen, omdat ik bont en blauw van het gevecht ben en waarschijnlijk kneuzingen heb. Ik kreun van de pijn, maar door de tape hoor je dat niet.

Tranen stromen uit mijn ogen. Waarom moet dit mij gebeuren? Een halfjaar terug ben ik al bijna vermoord door Tenshi en nu wil Eric me laten verhongeren? Wat heb ik gedaan om dit te verdienen? De tranen stromen uit mijn ogen, maar ik moet het stoppen, want zo verspil ik alleen maar het water dat ik in mijn lichaam heb. Ik moet dat dus niet doen, want wie weet wanneer ik het weer krijg.

Opeens bedenk ik me wat. Mijn hoofd is niet vastgebonden! Even denken kan ik daar iets mee? Het antwoord dringt veel sneller dan ik wil bij me binnnen. Ik kan alleen mezelf knock out laten gaan, door met mijn hoofd steeds tegen de grond te slaan. Het maakt waarschijnlijk niet genoeg herrie om iemand te waarschuwen, dus meer kan ik er serieus niet mee.

Toch doe ik het, want ik wil gewoon slapen en knock out gaan komt het dichtsbij van het slapen wat me gaat lukken.

-------------------

vinden jullie me al evil? Muhahahahahaha