Hoofdstuk 21 (gered door wolven)

143 13 0
                                    

Menyn's P.O.V.

Ik wordt wakker van Sage die over mijn gezicht likt en me zo duidelijk maakt dat ik moet opstaan. Ik kom overeind en aai even over zijn vacht. "Goeiemorgen Sage," zeg ik tegen hem. Ik zie dat Jarred niet meer weg is gegaan. "Goeiemorgen Jarred," begroet ik hem ook. Ik sta op en neem een appel. Ik geef hun allebei ook wat van mijn eten. Daarna neem ik nog wat water uit de rivier.

Dan hoor ik voetstappen. Ik schrik me echt een ongeluk. "Als jullie je verstoppen, dan verstop ik me in een boom," zeg ik paniekerig tegen Sage en Jarred. Sage en Jarred kijken elkaar aan en ik denk dus dat ze me snapten. Ik ren snel naar een boom en klim er zo snel als ik kan in en geloof me, dat is snel. Heel erg snel.

Als ik goed verscholen zit in de bladeren kijk ik stiekem of Sage en Jarred zich hebben verstopt. Ik zie ze nergens, dus of ze hebben het gedaan of ze zijn weg gegaan. Dan zie ik van wie de voetstappen zijn. Het zijn die van de man van gisteren en die van nog twee andere mannen. Dat houdt in dat ze hier zijn om mij te zoeken!

Net hier besluiten ze dat ze even pauze gaan houden. Fijn dit. NOT. Ik schrik me een ongeluk als ik zie dat ze wapens bij zich hebben. Gaan ze me meteen doodschieten als ze me vinden? Die gedachte laat me beven en daardoor ritselen de bladeren. Meteen vervloek ik mezelf dat ik die gedachte in mijn hoofd heb gelaten, waardoor ik moest beven. De mannen kijken meteen naar de boom en ik hoor ze praten. "Zal Menyn misschien in die boom zitten? Iedereen zegt dat ze waarschijnlijk het beste kan klimmen van heel Chicago, dus zo gek zou het niet zijn," zegt eentje. Meteen ben ik versteend en daar ben ik blij om, want het is beter dan beven.

"Vast niet, maar voor de zekerheid," zegt de man van gisteren. Hij pakt zijn pistool en ik hoor hoe hij hem doorlaad. Dat betekent maar één ding voor mij. Ik moet hier zo snel mogelijk weg. Ik klauter zo snel als ik kan naar een tak waar ik naar een andere tak kan springen.

"Ik zei toch dat ze daar zat!" roept degene die dacht dat ik in de boom zat. Chips, ze hebben me gezien! Snel neem ik een sprong naar de volgende boom. Ik hoor een 'wow' van hun kant komen, blijkbaar hadden ze dit niet verwacht. De wow wordt alleen heel snel opgevolgt door een kogel die over mijn arm schaapt. Ik gil en klim snel verder. De ene kogel na de andere komt op me af en ik klim zo snel als ik kan en spring van boom naar boom.

Als ik bij boom vijf ben hoor ik de mannen gillen. Vermoeid en verbaasd kijk ik hun kant uit. Wat ik zie is aan de ene kant nogal verontrustend, maar aan de andere kant brengt het een lach op mijn gezicht. Sage en Jarred vallen de mannen aan.

Ze gaan best slim te werk, tenminste ik noem eerst de wapens slopen best slim. Als de wapens stuk zijn komen ze grommend op de mannen af. Ze showen hun tanden en kijken erg vals. Als ze mij niet hielpen zou ik echt doodsbang van ze worden zo. Dan doet Jarred een uitval en bijt de man van gisteren keihard in zijn arm. Die schreeuwt en zodra Jarred hem los laat, rent hij keihard weg. De andere twee zetten het ook op een rennen en Sage en Jarred volgen ze. Wat ze precies met de mannen van plan zijn wil ik eigenlijk niet weten.

Ik hoop niet dat ze hun vermoorden, want dat vindt ik een beetje grof, ook al probeerden hun mij ook te vermoorden.

Ik loop terug naar het riviertje en bekijk de plek die de kogel heeft geraakt. Het is gelukkig maar oppervlakkig. Gewoon een bloederig schaafwondje. De kogel heeft dus alleen maar over mijn arm geschraafd, dat valt nog hardstikke mee. Ik maak het schoon en kijk dan naar de spullen die de mannen hebben laten vallen. Ik denk niet dat ze nog terug komen, dus als ik wat spullen ervan pak is dat niet zo erg toch?

Ik kijk erin en pak het eten, drinken en een mes dat ze bij zich hadden. Ik stop alles in mijn rugzak en wacht bij de rivier tot Sage en Jarred terug komen. Het duurt lang en eer ze terug komen is het al een uur later. Dat houdt in dat ze die mannen misschien wel een halfuur lang hebben gevolgd! Aan de andere optie wil ik niet denken.

Als ze er zijn zie ik wat bloed op het hoofd van Sage. Het valt extra op door zijn witte vacht. Bij Jarred zit er alleen bloed aan zijn tanden. Hij gaat rustig water drinken en ik neem Sage mee naar de rivier. Bij de rivier haal ik het bloed van zijn vacht en hij gromt boos naar me. Hij vindt het duidelijk maar niks dat ik water op zijn hoofd doe. "Ik weet dat je me niet iets aan gaat doen," zeg ik rustig tegen hem. "Je doet niet zoveel moeite om iemand te beschermen, om vervolgends diegen te verwonden." Het heeft een gewenst effect, want hij gromt niet meer naar me.

Als Sage weer helemaal bloed vrij is geef ik allebei de wolven wat van het eten. "Dat hebben jullie wel verdiend," zeg ik tegen ze. Als Jarred het op heeft rent hij weg. Het maakt me niks uit, want ze komen toch steeds weer terug. Ik ga tegen de boom aan zitten en Sage legt zijn hoofd op mijn schoot. Ik ga met mijn hand door zijn vacht.

Eigenlijk is het wel heel erg apart dat ze me beschermen. Ze horen schuw te zijn en mij juist aan te vallen, maar toch is het zo. Ze hebben vast niet de mannen aangevallen, omdat ze er gewoon zin in hadden. Blijkbaar heb ik iets gedaan, waardoor ze vinden dat ik die bescherming verdien, maar wat?

Dan komt Jarred terug met een dood konijn, die hij aan me geeft. Als vroeger dit iemand bij me had gedaan had ik keihard 'IEL!!!' geroepen, vooral omdat er ook wat bloed aan zit, maar de reactie die ik nu geef is anders. "Dankje, zou ik hem klaar maken?" Jarred knikt enthousiast en dus begin ik aan de bereiding van het konijn.

------------------------------------

Bij media een foto van Sage, Jarred en Menyn! En ja, ik zei dat het vorig hoofdstuk de laatste zou zijn, maar ik kwam erachter dat mijn muziek voor een groot deel over noten gaat! En raad eens wie meerdere jaren piano les heeft gehad en dus al die noten kan lezen. ME!!! :) dus nu ga ik me zometeen (na het eten) laten overhoren en dan ken ik het wel. Happy me. :)

En ik zit nu op mijn record! Als ik het voor mekaar krijg nog één te posten heb ik mijn record verbroken! :) Helaas gaat dat waarschijnlijk niet meer lukken. :(

Liv & Menyn 2 : how are we gonna surviveWhere stories live. Discover now