Liv & Menyn 2 : how are we gonna survive

Hoofdstuk 26 (interviews)

Liv's P.O.V.

Gister hebben Garlic en ik met Thistle en Daisy geoefend op hoe ze moeten doen in hun interviews en volgens mij gaat het helemaal goed komen met ze. Ik weet bijna zeker dat het publiek van ze zal houden en als het niet zo is ben ik echt mega verbaasd of moeten ze wel iets heel raars doen, maar ik denk niet dat dat gaat gebeuren.

Garlic en ik krijgen nu alvast hun kleren te zien voor ze er zelf in worden gehezen. We hebben besloten dat Garlic de kleding van Thistle bekijkt en ik die van Daisy. Als ik aankom laat de stylist van Daisy me een jurk zijn. Hij is een niet zo felle, lichte kleur paars echt een hele mooie kleur. Hij komt tot de grond en de mouwen worden vanaf boven gelijderlijk wijder en er zit een gouden lint om de taille. Het ziet er heel mooi uit. Dan laat hij me twee simpele, paarse ballerina's zien. Ze passen heel goed bij de jurk. Het volgende wat ie me laat zien zijn vleugels. De vleugels zelf zijn, volgens mij, glitterig goud, maar dat is slecht te zien, omdat de hele vleugels helemaal onder de roze bloemen zitten. Het geeft een heel mooi effect. Vooral omdat als je ze beweegt het glitterige goud een beetje tevoorschijn komt, waardoor het lijkt alsof je met gouden glitter strooit. Het laatste wat hij me laat zien is een witte bloemenkrans van madeliefjes oftewel Daisy's. Het zou beter passen bij de outfit als het roze en paars was, maar ik snap wel waarom hij deze bloemen heeft gekozen in plaats van dat en het staat vast heel mooi bij haar donker bruine, bijna zwarte, haar en paars en roze staat mooi bij haar blauwe ogen. Die kleuren passen gewoon goed bij elkaar.

Ik vertel haar stylist dat het mooi is en doe dan verslag uit bij Garlic. Hij vertelt me dat Thistle een groene trui en spijkerbroek aankrijgt. Het klinkt als twee dingen te warm, omdat het zomer is en niet echt spectaculair, maar Garlic beweert dat het dat wel is, maar waarom het dan is wilt hij niet vertellen.

Daarna moeten wij mooi gemaakt worden voor het interview, ook al is de kans dat we op tv komen klein. Het gebeurt alleen maar als ze iets over ons zeggen.

Niet veel later zitten we de interviews te kijken. Echt iedereen doet deemoedig, sexy, dapper, strijdlustig, zielig of enthousiast en sommige hele grote jongens doen kortaf, nors en vijandig. Dan is Daisy aan de buurt. Als ik haar zie krijg ik gewoon tranen in mijn ogen. De jurk, de wapperende vleugels en de bloemen maken haar gewoon zo dat ik een brok in mijn keel krijg. Ik heb het Daisy niet verteld, natuurlijk niet, maar de kans dat ze blijft leven is nihil. Hoe hard ik ook mijn best zou doen en als ik haar dan zo zie... zo vrolijk, magisch, mooi, etc dan voelt het alsof ik al gefaald heb. Alsof ik haar al heb laten sterven zonder een hand uit te steken. Het is verschrikkelijk.

Caesar is wel echt heel lief voor haar en Daisy is echt aanbiddelijk. Uiteindelijk vraagt Caesar haar wie ze leuker vindt. Garlic of ik. "Liv. Ze gaat haar zoontje naar Thistle vernoemen en haar dochtertje naar mij. Dat heeft ze met Garlic geregeld. Liv is echt geweldig! Maar nu gaat haar dochter Avery Jenna Daisy Yenthe Kruidnagel heten en haar zoontjes gaan Uriah Raphael Fabio Kruidnagel en Wonder Ruby Thistle Kruidnagel heten! Want ze krijgt een drieling." Heel even ben ik blij, omdat zij ook zo opgewonden is. "Daarom moeten eigenlijk Thistle en ik allebei blijven leven, want we moeten natuurlijk wel de baby's ontmoeten die naar ons vernoemd zijn. Dus ik wil zoiezo winnen en als ik niet win wil ik dat Thistle wint," verteld ze vrolijk aan Caesar.

Ik weet dat Garlic en ik nu ook op beeld zijn geweest en het voelt weer alsof ik faal. Ze heeft er echt vertrouwen in dat ze kan winnen en ik denk dat dat mijn schuld is. Zodra ze door heeft dat dat niet kan is het vast nu een nog grotere klap. Dan is Thistle. Zijn hele interview liggen ze ook aan zijn voeten. Hij is grappig, beleefd, vrolijk, energiek, vol moed en tragisch wanneer het moet. Hij doet het perfect. Zijn outfit is, zoals ik al dacht, niet echt spectaculair en hij is nog oud ook. Tot hij Caesar verteld dat deze trui van zijn overleden broer was. Dan is de trui opeens geweldig, tragisch en spectaculair, want deze trui was van zijn overleden broer en heeft dus meer waarde dan alle andere kleren die langs zijn gekomen.

Dan is het meisje waar Jessie de mentor van is. Ze is de hele tijd aan het huilen, omdat ze haar familie mist, bang is en een laag cijfer heeft gehaald. Die is zoiezo in de eerste minuut dood.

------------------------------------------------------------------------

vierde Liv en Menyn hoofdstuk van vandaag en aangezien ik op mijn andere account vier hoofdstukken heb geschreven voor het boek 'my busy life at the top' heb ik mijn record wederom verbetert en staat hij nu op 8 hoofdstukken op één dag! Ik voel me nu wel echt geweldig hoor mensen ;)