What happened to us? Season 1

28 - Joey

zedxxx: Still a tribute to MMH Readers :D

28 – Joey

I’m already fuming mad nang buksan ko ang pintuan ng Hilux ni Presbi. Kung pwede ko lang talaga ibalibag pa ng mas malakas yung pintuan, eh ginawa ko na.

“Can you chill? Hindi naman halatang galit na galit ka na no?” Sita sakin ni Kitel, habang hinila ng kaunti yung buhok ko. “Don’t stoop that low, Corr. Relax. Para kang asawa na inagawan ng lalaki eh.” At nakuha pa niya talagang manginis, inirapan ko na lang siya pero bumulong pa siya kay Sprite ng: “Bakit ba tayo nadadamay sa kahibangan nya?”

“Kristelle!” Giit ni Sprite ng marinig ito. Ngumiti na lang siya sa akin na para bang siya na lang ang nagsosorry in behalf of my great bestfriend. Tch.

At kung gigil na gigil na ako kanina, ay mas uminit pa lalo yung dugo ko nang marinig ko ang pangiinis  ni Presbi nang buksan niya ang sasakyan niya.

“Corrybaby.” He said dreamily – na halos ikatuyo ng tubig sa utak ko at ikaputok ng mga ugat ko sa ulo.
“What.” I hissed at dahan dahang hinarap ang gagong nasa kaliwa ko.

“You’re so hot when you’re mad.” Sabi niya ng pagkayabang yabang at ngumisi pa!

WELL. PU.TA.

**

“Almost there. Lumabas ka na ng gate.” I heard Presbi said over the phone at agad binaba ito.

Yung gigil at inis ko sa katawan ko! Umaapaw! Fucking piece of shit! Hindi ko talaga maexplain@

Kung gigil na gigil ako kanina at bwisit na bwisit… Aba! Ngayon, hindi ko na maintindihan kung ano ang mararamdaman ko.

Ano ba kasing pumasok sa utak ko at nakuha ko pang gawin ‘to? At Corr aba! Ikaw pa talaga nag-initiate?!

What the hell is wrong with you?!

And my God. We’re currently on Darien’s Street! and by the looks of it, papunta kami ng Darien High School.

Darien. Fucking. HIGH SCHOOL. Please mind the High School my dear.

WTF. WTF. WTF. WTF.

Don’t tell me na isang high school student ‘tong bagong babae ni Presbi?

My God. Isang high school student ang kakompitensya ko?!

What the hell—

“Sino ka?” Tanong nung babaeng maliit at may maiksing buhok na biglang nagbukas ng pintuan ko.

Ni hindi ko na pala napansin na huminto na si Presbi sa tapat ng Darien.

Nakataas pa ang isang kilay niya at nakatagilid ng kaunti ang ulo na nakatingin sakin na para bang tinubuan ako ng isa pang ulo.

Sino ka? Did she really ask who am I? Are you kidding me?

Sa tanang buhay ko sa industriyang ito, never akong nakarinig ng tanong na sino ka?

Siya lang!

“Oi.” Walang galang na tawag niya sakin ng hindi ako nakasagot sa kaniya at obviously na natulala lang sa kaniya.  “Oi. Ako diyan.” Ulit niya at tango sa inuupuan ko.