Chapter Twenty Two: Cheating and Disobedience

Mulai dari awal
                                    

Malakas akong napatili nang walang ano-ano akong tinulak ni Trojan pahiga sa kama na nasa likuran ko.

My head was hit on the headboard and even the back of my knees hits the edge of this king size bed.

And before I know it, I started to cry.

Umiiyak ako hindi dahil sa tumama ang ulo at likod ng tuhod ko sa may kama. Naiiyak ako dahil nakatali ako, may piring sa mata, walang saplot sa katawan at wala akong magawa para sabihin kay Trojan ang mga dahilan ko kung bakit ko nagawa ang bagay na iyon sa kanya.

I cried because I am helpless and scared. At natatakot ako sa mga posibleng gawin ni Trojan sa akin ngayon.

"I thought I already made my rules clear with you, Eila." Muli kong naramdaman ang presensya ni Trojan nang pumatong siya sa ibabaw ko. "I warned you. You won't like it when I get mad."

Bago pa man ako makahanap ng mga salitang isasagot sa mga sinabi niya, naramdaman ko na bigla na lang umalis sa ibabaw ko si Trojan.

I heard his foot steps on my right side at may naririnig din akong pagbukas ng zipper ng kung ano.

Binalak ko sanang makatayo nang bigla na lang akong mapangiwi sa sakit nang maramdaman ko ang sakit sa paa kong tumama sa kama kanina.

Now it's a dead end. Hindi na ako makakatakbo pa. Hindi na ako makakalayo pa kay Trojan Mondragon.

It's my dead end.

Bigla ko tuloy naalala ang sinabi sa akin ni Carlos nang matapos kong maghapunan bago pa man maka-uwi si Trojan sa mansyon.

"Miss, Eila. Alam kong kabastusan ang magtanong sa inyo pero gusto ko lang sana itanong kung mayroon ba kayong hindi naging pagkaka-unawaan ni Master Trojan?"

"Huh? Anong ibig mong sabihin?"

"Tumawag kasi siya sa akin kanina at inihabilin niya na pakainin ka raw ng marami at 'wag ka raw hahayaang makalabas ng mansyon kahit anong mangyari. Alam kong wala akong karapatan na manghimasok sa problema ninyo ni Master Trojan pero gusto ko lang sana makasiguro."

"Makasiguro sa alin, Carlos?"

"Na walang gagawing masama sa inyo si Master. Para kasing hindi maganda ang mood niya kanina nang kausap ko siya at parang galit na galit siya."

"Now, now, honey. You don't need to be so stiff."

Napakislot ako nang bigla ko na lang maramdaman ang isang kamay ni Trojan sa paa ko saka niya iyon walang pakundangang hinila pababa saka ko naramdaman na parang may nilalagay siya na kung ano sa paligid ng paa ko.

"Miss Eila, sana kung ano man ang nagawa niyo o hindi mo sinasadyang nagawa kay Master Trojan, sana hindi iyon maging daan para magkasira kayo."

"Sa totoo lang, isang beses pa lang namin nakikita na sobrang nagalit si Master Trojan. At sana, hindi ka gagawa ng paraan na magalit siya sa'yo."

"Sundin mo na lang kung anong gusto niyang ipagawa sa'yo. Natitiyak ko naman na hindi ka sasaktan ni Master."

Biglang nanlaki ang mga mata ko sa likod ng aking piring nang malaman ko kung ano ba ang posibleng ginagawa ni Trojan sa akin ngayon.

He's tying my feet on the bed. He's going to restrain me.

"T-Trojan please! Pakawalan mo na ako!" nagmamakaawang sabi ko habang tinatali naman niya ngayon ang nakagapos kong kamay sa kung saang parte ng kama sa uluhan ko.

Mad Attraction (Mondragon Series #1) [Under Revision]Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang