"ေမာင္ ေျပာထားၿပီးၿပီ သူနဲ႕မပတ္သတ္နဲ႕လို႔"
"အဲ့ဒါ ငါ့ကိစၥပါ မင္းနဲ႕လဲဘာမွမဆိုင္သလိုပဲေနာ္"
ေကာင္းေကာင္းျပန္မေျပာပဲလက္နဲ႕ရင္ဘက္ကို
တြန္းလာေသာေၾကာင့္ခပ္ပါးပါးေလးရယ္ျဖစ္တယ္။
ဘယ္အထိမ်ားဒီေလာက္ထိ ဆိုးေနဦးမွာလဲ ကိုကို။
ထိုလက္ကိုဆြဲၿပီးမ်က္ႏွာျခင္းနီးကပ္ေစလိုက္ေတာ့
လန့္ျဖန့္ကာအေနာက္ကိုဆုပ္သြားခ်င္သေယာင္ရွိတဲ့
ခင္ဗ်ားကဘယ္ေလာက္ထိဆြဲေဆာင္မႈရွိလဲသိရဲ႕လား။
အျပစ္အနာဆာမရွိသည့္လက္ေလးကိုဆြဲယူနမ္းရွိုက္ေတာ့
ခင္ဗ်ားအနည္းငယ္ေလာက္ေတာ့လန့္မိမွာေတာ့။
ဒါမွမဟုတ္ လူေရွ႕မေရွာင္ဘာမေရွာင္ လက္ရဲဇက္ရဲတဲ့
ေမာင့္ကို ခင္ဗ်ားေဒါသတႀကီးေအာ္ေတာ့မွာလား။
နမ္းၿပီးတဲ့အခါ ေတြးထားတာနဲ႕တက္တက္စင္လြဲပါတယ္။
မ်က္ေစာင္းေလးတစ္ခ်က္သာပစ္ေပးၿပီးအထဲကို
ေျပးဝင္သြားတဲ့ခင္ဗ်ားက ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ခ်စ္မဝေလး။
ဒီလိုနဲ႕စြန္ငယ္ဟာ.. ႀကိဳးျပတ္ၿပီး လြတ္ရာကို
လြင့္ေမ်ာေလရဲ႕.. ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အဲ့ဒီစြန္ေလးေနာက္ကေနအေမာနိုင္မပန္းနိုင္ေျပးလိုက္ေနတဲ့
ကေလးတစ္ေယာက္ေပ့ါ။
႐ုံးခန္းထဲကိုဝင္လာေတာ့ အားလုံးကတရိုတေသထၿပီး
ႏႈတ္ဆတ္ေပမယ့္သူကေတာ့ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲကိုသာ
လက္ထည့္ၿပီးဆတ္ေလွ်ာက္လာတယ္။ CEOအသစ္
ေျပာင္းလာၿပီးကတည္းကဘယ္သူမွသူၿပဳံးတာကို
ျမင္ဖူးသူမရွိ။ တုန့္ခနဲရပ္တန့္ၿပီးေနာက္ သူ႕ရဲ႕
မ်က္ခုံးေလးေတြထိလုနီးပါတြန္းခ်ိဳးသြားေတာ့တယ္။
လူျမင္ကြင္းႀကီးမွာေလာင္က်န္းေဖးနဲ႕ရယ္ေမာေနတဲ့
ဒီလူႀကီးကိုဘယ္လိုဆုံးမရမလဲမေတြးတတ္ေတာ့ဘူး။
အဲ့ဒီေနာက္ေျခလွမ္းဖြဖြနင္းၿပီးေလာင္က်န္းေဖးနဲ႕
ေရွာင္က်န့္ရဲ႕ၾကားထဲကိုတိုးဝင္ရင္းသူတို႔ခ်င္းကို
စကားစျပတ္ေစလိုက္တယ္။
"Wang yibo မင္းဘာလာရႈပ္ျပန္ၿပီလဲ"
"ေမာင္ ေနလို႔မေကာင္းဘူး!!
ကုမၸဏီ ဝန္ထမ္းမ်ားက ထိုေနရာမွာ မသိမသာအကဲခတ္ရင္း
ပြဲၾကည့္ေနၾကတယ္။ yiboလဲ ေရွာင္က်န့္လက္ထဲက
ဖိုင္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုဆြဲယူရင္းေလာင္က်န္းေဖးလက္ထဲကို
ထိုးထည့္တယ္။ ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာႀကီးၿပဳံးလို႔ ေရွာင္က်န့္
ရင္ခြင္ထဲကိုတိုးဝင္ျပန္တယ္။
YOU ARE READING
ေမာင္ဟုေခၚသည္(မောင်ဟုခေါ်သည်)Completed
FanfictionZawgyi 🍁 Unicode ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ကိုေမာင္နဲ႔ပဲစတင္ၾကည့္ၾကပါစို႔ ❤ ပုံပြင်လေးတစ်ပုဒ်ကိုမောင်နဲ့ပဲစတင်ကြည့်ကြပါစို့ ❤
