KUŞKU VE TUTKU

(👣45💕) Kabul Olmuş Beddua

04.05.2018 ♥️ 04.05.2020

Evet, evet yeni bölüm geldi! 🔔

Bugün Kuşku ve Tutku iki yılını doldurdu.😍 İki yıldır Aysima Ayaz ve diğerleri hayatımda, hayatımızda... İki yılı doldurmanın mutluluğuyla yeni bölüm sizlerle!

Ayrıca okunma sayımız 40K❣️

Readerlarım :')))
Bana destek olan, kitabı devam etmemi sağlayan, beni mutlu eden herkese hepinize çok teşekkür ederim. 🤗

Kitabıma verdiğiniz ilginiz, karekterlerime olan beğeniniz ve o güzel yorumlarınızla yanımızda olduğunuz için teşekkür ederiz❤️

Bundan sonra kitapta bir paylaşım yapacağım  ama bölüm olmayacak. Panomda duyurmuştum. Bu bölümden sonraki paylaşım kitap ve benim hakkımda olan bir paylaşım olacak. Bakın bildirim gelince bölüm sanıp üzülmek yok! :'))) Orda uzun uzun konuşup teşekkür edeceğim skdkdkldf Bekliyorum sizi♥️

Siz bölümü, bende yorumlarınızı okumaya hadi bakalım 😘

Kepkeyifli okumalar! ^^
________________________________

"Aklını zaten kaçırmıştın, bir hafızan vardı onu da mı kaçırdın? Ah be Aysima senin şu kaçıklığın bela demiştim sana."

Konuşan kişinin defterin sahibi olduğunu düşündüğümden midir, yoksa bu kişinin sesinden midir bilmiyorum heyecan sarmıştı beni. Olduğum yerde durmuştum sadece. Ona dönmeden, cevap vermeden, kim olduğunu sormadan öylece duruyordum. Aklım da tek birşey geçiyordu,  defterin sahibi o muydu?

Onun olması için tüm o öğrendiklerimin sonuç bulması gerekiyordu. Defterin sahibi olması için önce o öğrendiklerime sahip olması gerekiyordu. Daha kim olduğunu bilmediğim bu kişiye defterin sahibi diyemezdim. Öğrenmeliydim önce kendisi kimdi?

Hemen toparlanıp döndüm. Karşımda esmer, siyah ve dağınık saçlı bir erkek duruyordu. Saçları dağınık olsa da rahatsız edici değildi. Onu tanımaya çalıştığımı anlamış olacak ki tanıttı kendini :

-Doğukan, Doğukan. Demek unutulduk ha!

Mahçup bir şekilde hemen cevap verdim :

-Ben, kimseyi hatırlamıyorum. Ve gerçekten bunun için üzgünüm.

-Şaka mı yapıyorsun? Bu harika birşey!

Söyledikleri kaşlarımı çatmama sebep olmuştu. Ne demek harika birşey?

Yüz ifademden ötürü kahkaha atıp konuşmaya devam etti:

-Çok dolu bir kafan vardı zaten. Bak ne güzel şimdi boş. Otur kalk dinlen.

İçimdeki ses "Benim kafam boşsa senin ki baya hoş." deyince  kahkaha atmıştım. Doğukan olduğunu öğrendiğim karşımdaki çocuk şaşkın şaşkın bakınca gülmeyi kestim. Bozuntuya vermeden ona ayak uydurdum.

-Komik çocuk seni!

Doğukan zoraki bir şekilde kahkaha atınca bulunduğum durumun saçmalığını izliyordum. Ne kadar saçma bir konuşmaydı bu! Hayır saçma konuşan o değilmiş gibi birde zoraki gülüyor!