Bölümler yeniden yazılıp DÜZENLENECEKTİR.
.
.
.
Hiç beklemediği bir anda, hiç beklemediği bir kişiden, hiç beklemediği bir gizem..
Herşey Aysima'nın takip edildiğini hissetmesiyle başlamıştı.
Onu kim neden takip etsindi ki?
Bu his sürekli onu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gelen bildirim uygulamaya aitti. Hayalet simgesi de bana gölgeyi hatırlatmıştı. Ya ama böyle birsey neden bana onu hatırlatırdı ki?
İçsesim konuşmuştu : - Yani hepten kaçıksin... Ego haklı valla hayır sen ne alaka onu benzetmek gölgeye. İç sesimin kurduğu muhteşem üstü(!) harikulade (!) devrik cümlesine önce bir alkışladım içimden. Sonra cevap verdim.
-Bana bak iç ses benden betersin sen. Kurduğun cümleyi TDK görse istifa eder.
İç ses: -Aman sanki sen çok kurallı konuşuyorsunda.Sana benzedim işte.Bak gör.Hem ne demişler? Körle yatan, şaşı kalkar.
Dediğine kendi kendime gülmüştüm.
Güldüğümü farkeden Anıl da gülüp konuştu :
- Geldiler galiba??
Alay ediyordu benimle. Gülmeyi kesip cevap verdim:
-Şimdi öyle bir gelecekler sana bak.
-Ama Aysi- Diyecekti ki devam edemedi. Çünkü sınıf kapısından bir adet Ozan hoca girdi.
-Merhaba arkadaşlar!Oturun dicem dee lan oturanlar önce bir kalkın!
Hep beraber: -Merhaba hocam. dedik
Ozan hoca bana bakarak izin verdi:
-Tamam oturabilirsiniz. Sima buraya gel.
-O iki harfin size ne zararı var hocam? diyerek masasına doğru ilerledim. Ozan hoca sürekli bana Sima diye hitap eder. ve bende sürekli böyle stem ederdim. Pardon söylenirim.
Masasına oturup konuştu : -Şu kaynak kitabını versene?
