Sangue Dolce ✔️

Chapter 5

Break time na ngayon at nandito ako sa Cafeteria nasa isang sulok nakaupo, nagiisa habang tahimik at nakahukong kumakain

Halos puro mga gulay ang binili ko, yun lang kase ang mura dito kase alam niyo na puro mga mayayaman ang mga tao dito na mahilig sa mga sosyal na pagkain maliban sakin

Naniniwala kase ako sa kasabihang kapag may gulay, makulay ang buhay sa sinabawang gulay

Wag mong kantahin.

"Looks who's here?" napaangat ako ng tingin sa harap ko ng may nagsalita at nakitang ayun na naman ang mga babaeng bully na mga coloring books habang ang nagsalita na leader nila ay ngumunguya ng bubble gum

"The b*tch" tugon ng isa nyang kasama na maarteng nakahalukipkip katulad niya

Tumingin tingin pa ako sa paligid ko baka kase may iba silang tinutukoy, hindi kase The b*tch ang pangalan ko

"We're talking about you stupid nerd" ani naman ng ikatlong babae saka sila sabay na nagtawanan

'Anong nakakatawa? Stupid na nga, t*nga o boplaks.... Stupid? Na nerd? Leche flan mga siraulo ba tong mga to?'

Bumuntong hininga na lang ako na kinuha ang tray ko sabay tayo pero natigilan ako at nabigla ng tapikin ng nangungunang babae ang bitbit ko tray na may mainit na sabaw pa tuloy ay napasigaw ako sa init at hapdi ng naramdaman ng bumuhos sakin ang laman ng tray ko

Halos lahat ng mga tao dito sa tray ay napatingin at pinagtatawanan ako habang ako ito di magkamayaw at pinipigilan ang luha sa sobrang sakit ng nararamdaman dahil sobrang init nung sabaw na tumapon sakin habang pinupunasan ang sarili

"What's wrong nerdy girl?..... Bakit hindi ka gumawa ng way and gumamit ng kung ano anong science whatevers mo dyan para di ka na makafeel ng hurt?" ani nung leader na coloring book na kunware pang naawa sa tono ng kanyang pananalita

'Leche flan naman, di ko alam kung sadyang boplaks ba talaga tong babaeng to or boplaks talaga, matalino lang ako pero hindi ako doktor! My gas!'

Naitikom ko ang bibig ko ng mariin dahil nagpipigil ako ng galit ngayon habang sinasamaan sya ng tingin dahil ang mga kamay ko ngayon ay namula na mukhang napaso talaga lalo pa at di pa gumagaling ang hiwa ko sa kamay paano pa kaya ang mga braso ko kahit mahaba ang sleeve nitong uniform namin

Wala parin silang tigil sa kakatawa sakin na sana ay mabilaukan sila sa sarili nilang laway

Kaya siguro ako laging nabibiktima ng bullies dahil hindi ako lumalaban.
Sa totoo lang kaya ko silang labanan lalo na dahil tinuruan ako dati noon ni Papa about sa self defense, takot kase akong mamroblema pa si Mama kahit di niya ako naaalala o di kaya ay maguidance pa ako, sinong pupunta na magulang sakin? Ako lang din ang magmumukhang kawawa sa huli kung lalabanan ko pa ang mga walang kwentang taong katulad nila

Marahas akong nagpakawala ng malalim ng hininga, pinapahaba ang aking pasensya

Kinuha ko ang bag ko at saka aalis na sana na lalampasan ang mga makukulay na feslak ng natagpuan ko na lang ang sarili kong natumba paharap dahil may pumatid sakin tuloy ay napuno ng mga tawanan ng mga nandito ang Cafeteria

Pinilit kong itayo ang sarili at inayos lalo pa at maikli ang skirt na uniform na to ng may sakut na nararamdaman sa katawan, doble ang sakit dahil napaso na nga ang sakit pa ng dibdib ko

"A beggar like you doesn't fit here" pagmamataas pa nung ikaapat na babae sabay flipped hair

Kita ko sa gilid ng mga mata kong nagapir pa habang nakangisi ang mga babaeng makukulay bago ako napakayukong naglakad ng mabilis paalis sa sobra ng pagkapahiya at panliliit sa sarili