EZRA (KALBİMİN PUSULASI SERİSİ 1)

56.BÖLÜM (Nişan/1.part)

''Çok sağ ol bir tanem..İyi varsınız!Bu mutlu günümüzde bizi yalnız bırakmadığınız için teşekkür ederim.''dedim.

''Tabi ki gelecektik sizi yalnız bırakır mıyız hiç..''

''Ya evet,geciktik diye yolda başımın etini yedi kendisi Ezracım.Çocukları annemlere bırakalım derken trafiğe takıldık.Bunda benim ne suçum varsa artık  isteme faslını kaçırdığımız için bir kafamı yarmadığı kaldı.''dediğinde Aslı'dan koluna yediği çimdikle ona döndü.''Yalan mı aşkım?''

''Yalan değil ama her şeyi de böyle söylemesen iyiydi canım benim.''diyerek dişlerinin arasından gülümseyerek konuşan arkadaşıma gülümseyerek baktım.

''Hiç değişmeyeceksiniz değil mi?Bunların böyle durduğuna bakma hayatım,iki dakika sonra birbirlerine sarılıp aşk böceklerine dönüyorlar.''

Sırat,yüzünü buruşturarak ''Bana mı anlatıyorsun canım.Bu ikili yüzünde bir ara hayattan soğumuştum.''diyerek bana yandan bakıp göz kırptı.

Aslı bize gözlerini kısarak bakıp ''Hainler..''dedi.Sonrada ''Bizim ilişkimiz böyle ne yapalım yani.''diyerek omuz silktiğinde hepimiz güldük. Kayınvalidemin Sırat'a seslenişiyle başımızı çevirip ona baktık.

''Sırat!Oğlum,hadi ağabeyinle birlikte gidip arabadaki tatlıları getirin.''

''Tamam annem..''diyerek başını sallayan sözlüme baktım.

''Ne tatlısı hayatım,anlamadım?''

''Bizimkiler söz kesildikten sonra tatlı yenir dediler.Bizde usul böyleymiş canım..O yüzdende yolda gelirken sipariş verdim,onlar gelmiş olmalı.''diye açıkladığında gözlerine bakıp biraz daha yaklaşıp sessizce konuştum.

''Ama hayatım,böyle bir şeye hiç gerek yoktu ki..''dediğimde elimi tuttu.

''Tabi ki gerek var canım..Biz bunları bir kez yaşayacağız.Adet veya değil biz nasıl istiyorsak öyle olmalı.Senin için bunlar az bile güzelim..Anlamıyorsun,sen istesen ben senin için çok daha fazlasını yaparım.''dediğinde gülümseyerek ellerini daha sıkı tuttum.

''Ben böyle seninle,yanımda sevdiklerimizle çok mutluyum zaten hayatım.''

''Biliyorum..Şu gözlerinde gördüğüm mutluluk bana her şeyi anlatıyor güzelim.''diyerek kulağıma eğilip yanağımı öpmeden önce kulağıma ''Senin bu sevgi dolu kalbine aşığım,seviyorum kadın.''dedi o güzel sesiyle.Sonrada beni dudaklarımdaki kocaman gülümsemeyle bırakıp abisinin yanına yürüdü.Kenan ve Aslı babamların yanına geçince bende arkamdan gelen Mısra ile birlikte mutfağa geçtim.Mutfaktan içeri girdiğimde masanın üzerine konulmuş iki büyük tepsi baklavayı görünce gözlerim irileşti.

''Eniştem yine cömertliğini konuşturmuş abla..Valla helal olsun!Ya Rabbim bana da onun gibi birini nasip etsin inşallah!Amin!''diyerek dua edip elini yüzüne süren kardeşim,elindeki tabaklara baklava koymaya devam etti.Bir anda arkamızdan gelen sesle yerinden sıçradı.

''Rana!Elin çalışsın kardeşim..''

''Aman be!Zebellak gibi dikildin tepeme,ağız tadıyla bir dua bile edemiyorum.''diye söylenen kız kardeşime ters bir bakış atıp elindeki tabağı alan Çağan; ''Duanda hayırlı iş bulundurman gerek senin eş değil canım.

''Sana mı soracağım ha sana mı?İstediğim duayı ederim,tamam mı!''

''Senin görüştüğün biri mi var kız,doğruyu söyle bak kızmayacağım.''

''Yok ama olsa da sana söyleyecek kadar kafayı yemedim abi!''

''Anca lak lak edip duruyorsunuz burada..Oğlum sende kızı sıkıştırıp durma da al şu tabakları bir işin ucundan tut evladım.''diyerek olaya müdahale eden annemle ortalık yatıştı.Önce herkese bir tepsi dağıtıldı diğer tepsiyi de bahçeye çıkarıp ortaya koydular.Etrafımızda toplanan ailemizle birlikte masa başında durduk.Sırat kucağında oğlumla birlikte yanımda durup bir eliyle beni yanına çektikten sonra üçümüz birlikte baklavaları ortadan kestik.Sonrada tepsisinin tam ortasındaki üç dilimi aldık.İlk önce Sırat bana yedirdi,sonra da ben ona elimdeki çatalı uzatıp yedirdim.En sonunda da ''Babbaa,annee mamma mennnn!''diye bağıran oğluma da birazını babası birazını da ben yedirdim.