Dawn Venice (COMPLETED)

[Thirty-two] Rainbow

***

Rainbow

'Venice's POV'

Tatlong taon na ang nakalipas at dalawang taon na kaming nakapagtapos ng kolehiyo.

Ako na ang nagte-take over ng kumpanya. It's actually pretty tiring but I have to do my best. My parents gave it to me because they trust me, it must not be in vain.

Marami akong nalaman tungkol sa mga magulang ko.

Seems like they're really committed to shady jobs which resulted much more death than you can ever imagine.

Nalaman ko lang ang lahat ng ito dahil sa mga Ivanov. They were involved too pero alam kong magkasbwat sila sa maruruming trabaho na 'yon.

Kung hindi ko lang nalaman at tinanggap ang katotohanan ay baka mamuhay pa rin ako na puno ng poot.
'It's frustrating when you know nothing.'

Halos dalawang beses sa isang taon rin namin binibisita ang puntod ni Olivia sa Russia. Every time we head home after visiting her ay lagi ko siyang napapanaginipan. She was talking to me, non-stop.

She keeps on telling me na palipad na raw sana siya sa itaas kaya lang ay nasangit siya sa rainbow at nagka-fracture ang isang pakpak niya. I told the girls about it at tawa lang sila nang tawa dahil ganoon nga raw mag-isip si Olivia.

The guys that killed her were under the Ivanovs now. Tatlong taon na rin sila doon. I think they had it rough since si Leona ang humahawak sa kanila.

Oh, by the way. Leona's now engage to Amvrossi Garcia.

Napatingin ako kay Marcy nang bumungisngis siya sa tabi ko, "Aren't you gonna watch the movie?" Kunot-noong tanong ko. Inimbitahan ko kasi sila na manood ng palabas dito sa bahay pero ang baliw ay kanina pa nagwa-wattpad.

Kilig na kilig daw siya. Inimbitahan pa ako.

"Wait wait wait, kasi... AAAAHH!" napatawa ako sa naging reaksiyon ni Jen nang hambalusin siya ng unan ni Marcy.

"Will you please cut it out?"

'Pfft!'

Galit na siya.

Ang gaan sa pakiramdam na tanggap ko na ang nangyari sa pamilya ko. It was a rough journey at alam kong simula palang ang lahat ng ito. We exist in such a small world, everything was unbelievable at first glance but when you realized that you were bound to meet by fate, you'll be thrilled to look up on what will happen next.

"Huy ano 'yan? Ikaw haaa..." tukso ni Marcy kay Jen nang makita niya ang iilang missed calls ni Logan sa phone nito.

"Psh," Jen muttered.

"Ayaw mong sagutin?" 

"Bakit ko naman sasagutin 'yan?"

"Oh c'mon! Ang maldita mo naman."

"He keeps on asking me for a date. Do you think mahilig ako sa ganon?"

Marcy laughed, "Sooows kunwari ka pa! Maswerte ka nga eh, ako nga..."

"Ano?" sabay na tanong namin ni Jen.

"Wala wala! Punyemas."

We all miss Via's stupidity so much. Paminsan nga ay binibigyan kami ng payo ni Marcy na pagsalitaan raw namin siya ng masama para multuhin niya kami kahit na sa panaginip lang. I wonder kung may skills nga siya sa pananakot.

Everything were going smoothly as of today. Pero kung meron mang paparating ay haharapin namin 'yon.

***