Campus Cultivation Crisis (Arc - 1) [Myanmar Translation]

Chapter - 57

[Zawgyi]

<လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ ဖံြ႕ၿဖိဳးမႈကို ဟန္႔တားေနတဲ့ဗီဇေတြ>

"အန္ကယ္ ကြၽန္မကို ခဲြစိတ္လို႔မရဘူး။"

နဥ္ရႈ ေက်ာင္းဆရာဝန္ကို မ်က္ရည္လဲ့ေနတဲ့ မ်က္ဝန္းနဲ႔ၾကည့္လိုက္တယ္။

ေက်ာင္းဆရာဝန္အန္ကယ္က လင္းရႊယ္ရဲ႕အဝွတ္အစားေတြကုိ အျမန္ျဖတ္ေတာက္ဖို႔  ေဆးခန္းသံုးကပ္ေၾကးကို သံုးလိုက္တယ္။ သူ လင္းရႊယ္ကို ခဲြစ္ိတ္ေတာ့မွာလား?

ဒါက အရမ္းကို လွပတယ္။ နဥ္ရႈလို မိန္းမမ်ိဳးေတာင္မွ ဒီျမင္ကြင္းရဲ႕ ဆဲြေဆာင္ျခင္းခံလိုက္ရသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ ေက်ာင္းဆရာဝန္အန္ကယ္က ဒီလိုအလွေလးကို တကယ္ပဲ သည္းခံခဲြစိတ္နိုင္မွာလား?

နဥ္ရႈ ေျပာေနတာေတြကို ၾကားတာေတာင္မွ ေက်ာင္းဆရာဝန္အန္ကယ္ရဲ႕လက္ေတြက ရပ္မသြားေပ။ သူက ခဲြစိတ္စားပဲြေပၚက ခႏၶာကိုယ္အတြက္ ဘာခံစားခ်က္မွ ရွိေနပံုမေပၚေခ်။

ေက်ာင္းဆရာဝန္က နဥ္ရႈကို စိတ္ပ်က္သလို ၾကည့္လာတယ္။

"မင္းကို? မင္းက ငါ့ကပ္ေၾကးနဲ႔ထိဖို႔ေတာင္ မတန္ဘူး။ မင္းရဲ႕ဗီဇေတြက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ ဖံြ႕ၿဖိဳးမႈကို ဟန္႔တားေနတဲ့ဗီဇေတြပဲ။ ဒါကိုေလ့လာဖို႔ တိုက္ရိုက္အက်ဆံုးနည္းလမ္းကေတာ့ မင္းမ်က္နွာေၾကာင့္ပဲ။ မင္းက အရမ္းရုပ္ဆိုးတယ္။ မင္းရဲ႕ဗီဇကလည္း ေကာင္းမွာမဟုတ္ဘူး။"

နဥ္ရႈ : ဒါက သူမရဲ႕ရုပ္ဆိုးမႈအတြက္ သြယ္ဝိုက္ၿပီး ေလွာင္ေျပာင္တာမဟုတ္ဘူးလား?

လင္းရႊယ္ရဲ႕ မ်က္ေတာင္ရွည္ေတြ လႈပ္လာတယ္။ သူမ နိုးလာေတာ့မယ့္ပံုပင္။ ေက်ာင္းဆရာဝန္အန္ကယ္က သူမနိုးလာတာကိုေစာင့္ဖို႔ ခဲြစိတ္စားပဲြနားမွာ ထိုင္လိုက္တယ္။

လင္းရႊယ္ နိုးလာတဲ့အခါ သူမရဲ႕အေပၚက မ်က္စိစူးေလာက္တဲ့ ေအးစက္စက္အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းပဲ ဘာကိုမွမျမင္နိုင္ေအာင္ျဖစ္သြားေလတယ္။ ခဏေလာက္ၾကာၿပီးမွသာ သူမရဲ႕မ်က္လံုးေတြက က်င့္သားရသြားေတာ့တယ္။

ဒီေနရာက ဘယ္လိုေနရာႀကီးလဲ? လင္းရႊယ္ သူမရဲ႕လက္ေတြကို လႈပ္ရွားဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္ေပမယ့္ လႈပ္လ္ု႔ိမရဘူးဆိုတာ သိသြားေလတယ္။ သူမက ခဲြစိတ္စားပဲြတစ္ခုေပၚမွာ ခ်ဳပ္ေနွာင္ခံထားရၿပီျဖစ္တယ္။ သူမ ရုန္းကန္ၿပီး လြတ္ေျမာက္ေအာင္ႀကိဳးစားေပမယ့္ သူမခႏၶာကိုယ္က အင္အားမရွိေပ။ တစ္လက္မေလာက္ထူတဲ့ သံလက္ထိပ္ေတြကေန ရုန္းကန္လြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ သူမရဲ႕ဒန္တ်န္းထဲက ဝိဥာဥ္စြမ္းအားေတြကို လွည့္ပတ္ဖို႔ သူမႀကိဳးစားလိုက္တယ္။