Campus Cultivation Crisis (Arc - 1) [Myanmar Translation]

Chapter - 45

[Zawgyi]

(အကုန္သိတဲ့ဥာဏ္ႀကီးရွင္)

ေမာ့လန္ရႊမ္းက သူ႔ဖုန္းကိုထုတ္လိုက္ၿပီး ငယ္သားေတြကို ေခၚလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက နဥ္ရႈနဲ႔ ေက်ာင္းဆရာဝန္ကို ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ေအးစက္စက္မ်က္လံုးေတြက မင္းတို႔ေကာင္ေတြ ေသေန႔ေစ့ၿပီလို႔ေျပာေနသလိုပင္။

လူဆိုးဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ရဲ႕အၾကည့္က ေပါ့ေသးေသးေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ခနေလးအတြင္းမွာပဲ ဒီအၾကည့္ေတြေၾကာင့္ နဥ္ရႈ ဒူးေတြေပ်ာ့ေခြသြားသလိုခံစားလိုက္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ လင္းရႊယ္ရဲ႕လည္ပင္းကို အခုထိကိုင္ထားၿပီး လႊတ္ေပးဖို႔ ျငင္းဆန္ေနေသးတဲ့ ေက်ာင္းဆရာဝန္ကို ၾကည့္လိုက္တယ္။

"အန္ကယ္။ ကြၽန္မတို႔ ဘာလုပ္ၾကမလဲ?"

နဥ္ရႈ ေမးလိုက္တယ္။

"ေျပးတာ အေကာင္းဆံုးပဲ။ သူ႔လူေတြအကုန္လံုးေရာက္လာရင္ ကြၽန္မတို႔ေျပးလို႔မရေတာ့ဘူး။"

ေက်ာင္းဆရာဝန္က ေခါင္းၿငိမ့္ျပကာ လင္းရႊယ္က္ုိ ဆဲြၿပီးေျပးရန္ျပင္ေသာ္လည္း ေမာ့လန္ရႊမ္းက သူ႔ကိုအမွီလိုက္ကာ လင္းရႊယ္ကိုျပန္ဆဲြလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ လူနွစ္ေယာက္ဟာ လင္းရႊယ္ကို လြန္ဆဲြပဲြက်င္းပ်နသလို လုၾကတာေၾကာင့္ လင္းရႊယ္ရဲ႕ေက်ာမွာ ေက်ာင္းဆရာဝန္ေထာက္ထားတဲ့ဓားက ပိုပိုၿပီး အထဲကိုနစ္ဝင္သြားေတာ့တယ္။

ေျမေပၚကို က်ေနတဲ့ေသြးေတြကို နဥ္ရႈ မ်က္လံုးအျပဴ းသားနွင့္ ၾကည့္ေနေလတယ္။ လင္းရႊယ္ရဲ႕ နာက်င္ျဖဴ ေဖ်ာ့ေနတဲ့မ်က္နွာကို ျမင္တဲ့အခါ ရယ္ရမလား၊ ငိုရမလားေတာင္ သူမ မသ္ိေတာ့ေခ်။

သိပ္မၾကာလိုက္...သူမ ဆူညံသံေတြၾကားလိုက္ရတယ္။ ေမာ့လန္ရႊမ္းရဲ႕ လူေတြျဖစ္ရမယ္။ သူမ ေက်ာင္းဆရာဝန္ကို အျမန္ဆဲြၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။

"အရင္ဆံုး ေျပးတာေကာင္းမယ္..အန္ကယ္။ သူ႔လူေတြ ေရာက္လာၿပီ။"

ေက်ာင္းဆရာဝန္က လင္းရႊယ္ကို မလႊတ္ခ်င္လႊတ္ခ်င္နဲ႔ လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး ေသနတ္ကို အျမန္ထုတ္ကာ လင္းရႊယ္ကို ပစ္လိုက္ေလတယ္။ ၿပီးေတာ့ နဥ္ရႈကိုဆဲြၿပီး ေျပးေတာ့တယ္။