Little Red Riding Hood (But Slightly Different)

Chapter Thirty-five

Pov. Noah

Eenmaal bij Scarletts kamer aangekomen was Skye een stuk rustiger. We zaten net te wachten op de gang toen Josh aan kwam lopen. Hij leek een beetje verbaasd dat Skye en ik buiten zaten en niet aan Scarletts bed stonden.

"Wat doen jullie hier?" Vroeg hij met opgetrokken wenkbrauwen. Ik haalde mijn schouders op. "Thomas is daar binnen, hij verdient een momentje alleen met zijn zus. Ik denk dat Scarlett ook even bijgepraat moet worden en ik ben daar niet de juiste persoon voor." Josh knikte en nam tegenover ons plaats op een bankje.

Skye rilde en schoof iets dichter tegen me aan. Ik sloeg mijn arm om haar heen. "Gaat het?" Vroeg ik voorzichtig. Ze knikte, maar ik zag dat haar handen alweer trilden. "Weet je zeker dat het goed gaat, als je je niet lekker voelt gaan we weer gewoon naar huis." Vertelde ik haar. Ze schudde haar hoofd. "Nee, nee. Het haat wel." Mompelde ze.

Op dat moment kwam Thomas net naar buiten. "Skye, Scarlett wil je heel graag zien, maar de doctors zeggen dat ze rust nodig heeft. Ik denk dat je beter morgen terug kan komen." Ik knikte en stond op. "Kom je mee, schat?" Vroeg  ik aan Skye. Ze leek heel even te twijfelen maar pakte toen toch mijn hand vast.

"Ik wil gewoon lopen, denk ik." Zei ze zachtjes. Ik kneep zachtjes in haar hand. "Is goed, wat jij wil." Ik nam haar mee richting de uitgang en het trillen werd steeds erger. Nog geen vijf meter bij het ziekenhuis vandaan zakte ze door haar benen en ik kon haar maar net op tijd opvangen. Het trillen was gestopt en ze lag als een lappen pop in mijn armen.

"Skye, hoor je me?" Vroeg ik voorzichtig. Haar ogen staarden dof naar de lucht en een rilling kroop over mijn rug. Langzaam zakten haar ogen dicht. Ik schudde haar voorzichtig door elkaar. "Skye?" Mijn stem sloeg over en ik voelde Caleb zich naar de voorgrond dringen.

Ineens schoten haar ogen open. Twee ijsblauwe ogen keken mij strak aan. Ze gromde en haar gezicht begon te vervormen. Haar wolf had haar overgenomen. Snel ritste ik haar lange jas open, zodat die niet stuk zou scheuren. Haar lichaam begon in rap tempo te vervormen en het gekraak van haar botten vulden mijn oren.

Een grijswitte wolvin rolde zich voor mijn neus op haar poten en keek me met een schuin hoofd aan. Haar tong hing uit haar bek en ze kwispelde een beetje. Wilde ze nou.. spelen? Ze schudde zich even uit en draafde een stukje bij me weg. Vragend keek ze om.

Ik zuchtte. "Geef me op zijn minst wat privacy." Gromde ik naar de wolvin. Skye had me verteld dat haar wolf nog kon zien, dus ik liet me echt niet zomaar aanstaren. Geduldig ging de wolvin met haar rug naar mij toe zitten. Snel kleedde ik mij uit en transformeerde ik. Ik draafde naar de wolvin toe, maar toen ik bijna bij haar was, zette ze het op een rennen.

"Ze wil dat je haar vangt. Je moet haar bewijzen dat je groter en sterker bent." Legde Caleb uit. "Maar waarom dan?" Vroeg ik verward. "Het is lente, slimmerd. Wolvinnen worden loops." Ik schudde verward mijn kop terwijl ik nog altijd achter Skye's wolf aanrende. "Ja, loops. Ze willen voortplanten, nerd. Zodra een vrouwtje haar mate heeft gevonden zal ze hem proberen te verleiden."

Mijn mond viel open van verbazing. Was dat waar dit alles om te doen was? Waarom vertelde Skye dan niet gewoon dat dit zou gebeuren? "Geen idee man, maar grijp die chick gewoon, voordat je haar kwijt bent." Ik begon nog sneller te rennen, steeds dieper het bos in. Met twee flinke sprongen had ik haar ingehaald. Ik kwam voor haar neus tot stilstand en blokkeerde haar de weg, maar tot mijn grote verbazing dook ze bovenop me en duwde ze me tegen de grond.

Ik gromde en rolde onder haar vandaan. Met alle kracht die ik bezat gooide ik haar om en drukte haar met haar rug in de vochtige bosgrond. Ze ontblootte haar tanden, maar toen ik haar snuit begon te likken verzachtte haar blik en stopte ze met grommen.

Alsof het in mijn natuur zat vond ik mijn weg langs haar kaak naar haar hals. Ik drukte mijn neus in haar vacht en snoof haar geur op. Ze kronkelde en leek haast wel te spinnen als een kat. Zachtjes begon ik aan haar nek te knabbelen en ze blafte zachtjes.

Mijn tanden zonken in haar huid en ik voelde het bloed langs mijn bek sijpelen. De geur van vanille en zouthout die normaal om Skye heen hing werd nog overweldigender. Haar ogen rolden naar achteren en haar hele lichaam trilde. Ik likte de wond, maar in plaats van de metaalachtige smaak van bloed die ik verwachtte, proefde ik iets wat mij aan honing deed denken.

Ik bleef de wond voorzichtig likken tot het volledig was geheeld en ik hoorde Caleb zachtjes juichen in de achtergrond. Een gelukzalig gevoel overspoelde mij en ik ging voorzichtig van de prachtige grijswitte wolvin af. Ze rolde op haar buik en knorde zachtjes.

Ik ging tegen haar aan liggen en duwde mijn snuit in haar vacht. Tot mijn verbazing leek het wel of ze in slaap gevallen was. Ze krulde zich op tegen mijn flank en ik ging beschermend om haar heen liggen. Een golf van vermoeidheid overspoelde mij en al gauw vielen ook mijn ogen dicht.

A/n

Wordcount: 918

Ik heb heel lang op dit moment gewacht, echt. Ik kan niet wachten tot ik die twee kan laten trouwen. Maar goed. Het einde is nu echt nabij. Ik ga snel verder schrijven en hopelijk kan ik dan voor eind april officieel de tag 'voltooid' toevoegen aan dit boek.

Tot snel!