The Chronicles Of Dana (Published under PHR)

Kabanata 19

Kabanata 19

#ExpirationDate

Kung ang mga pagkain nga, may expiration date, kayo pa kaya? Kung ang pagmamahal niya ay may expiration date, aba, hindi love 'yan. Lust 'yan.

"ANG TAGAL na rin simula no'ng huling nakapasok ako sa arcade center," wika ni Genos.

Nandito kami sa kalapit na mall ng subdivision na tinutuluyan namin. Dahil naikuwento ni Genos na mahilig ito sa arcade games, dito ko siya dinala muna.

"Lika na," untag ko sa kanya. Dumiretso kami sa token booth. Bago pa man ako makapaglabas ng pera ay naunahan ako ni Genos.

"Saan tayo?" tanong niya sa akin.

"Basketball!" Isang diskumpyadong tingin ang binato niya sa akin. "What?" tanong ko.

"Baka magkalasan ang buto mo," pang-aasar niya.

Namumula ang pisngi na pinalo ko siya sa braso. "Hoy! For your information, malakas 'to," wika ko saka kunwaring nag-flex ng braso para ipakita sa kanya ang "muscle" ko.

Napapiksi ako nang biglang pinisil ni Genos ang braso ko. "Nasaan ang muscle d'yan? Eh puro buto nga."

"Leche!" Tinalikuran ko na siya at naglakad papunta sa basketball game.

Tumatawang sumunod siya sa akin. Nang mahabol ako ay umiiling na ipinatong niya ang braso sa balikat ko at pabiro akong hinapit sa katawan niya.

"Sorry na, Dee. May muscle ka na. Puwede ka na ngang body builder!"

"Inuuto mo ako, eh!" sagot ko pero sa totoo lang, ang atensiyon ko ay nasa katawan niyang nakadikit sa akin. I was fully aware of him and his warmth.

Pagkarating namin sa basketball area, kaagad akong naghulog ng token. Nang magsimula ang timer ay dire-diretso ako sa pagbabato ng bola sa ring. Nangalay na ako nang mapatingin ako sa scoreboard.

"What?! Ten lang score ko?!" wala sa loob na bulalas ko.

Narinig ko ang impit na pagtawa ni Genos kung kaya't kunot-noo ko siyang nilingon.

"What?!" angil ko sa kanya.

"Nothing. Nakakatuwa ka lang panoorin," aniya saka humalukipkip.

"Hmp. Ewan ko sa 'yo!"

"Ipapakita ko sa 'yo kung papaano maglaro ang isang pro," pagyayabang niya. Naghulog siya ng token sa katabi kong area. Nang mag-start ang game, sunud-sunod ang pagbabato niya ng bola. Lahat ay shoot.

I looked at Genos—as in really, really looked at him. He was really cool. But aside from that, he was a good guy. Mapang-asar, oo, pero mabuting tao si Genos.

"See? Sisiw," pagyayabang niya nang matapos ang laro niya.

Inirapan ko siya. Good guy my ass.

Naghulog ako uli ng token. Saktong kababato ko lang ng bola nang may naramdaman akong tumayo sa likuran ko. A pair of arm suddenly appeared on the other side of my body. The owner of that arm threw a ball. Sakto sa ring.

"That's how you do it, Dee," anang tinig malapit sa tainga ko.

Napalunok ako at bahagyang umusog palayo. Hindi ko kasi gusto 'yong hatid nang pagkakalapit ni Genos sa akin.

But even with the space between us, I could still feel his warmth, his breath.

I was fully aware of his presence.

I wonder why.

I OFTEN wonder if those relationships that started online could last. Kasi syempre, hindi maiiwasan na may mga manloloko. Papaano kung 'yong sinasabi niya sa online, hindi naman totoo? Sinasabi niya lang 'yon para mahulog ang loob mo sa kanya. Tapos kapag hulog ka na, saka ka niya hihingan ng kung anu-ano. Worst, gagawan ka pa ng masama.