KUŞKU VE TUTKU

(👣39💕)Hatırlamıyorum

-Ben ona hislerimi söyledim. Defteri verdim. Onunla konuştuk. O da bana açtı hislerini. Bir söz ve umut bekliyordum ya ben hani ondan?

Fırat tepkisiz dinleyince devam ettim.

-Bana öyle umut dolu bir söz verdi ki. Söylesene Fırat ben onun hislerini öğrenmişken, kalbinde yer edinmişken, o bana böyle umut vermişken ben şimdi ne yapayım?

Şaşkınlığı yüzünden okunuyordu. Başımı çevirip Aysima'nın olduğu odaya baktım.

-Ne zaman konuştunuz? Ne zaman yaşandı bunlar?

Fırat'a dönüp sorduğu soruyu acı içinde cevapladım.

-Olaydan yarım saat önce.

Fırat saçlarını karıştırıp konuştu:
-Ne diyeceğimi bilemiyorum Ayaz. Haklısın ne desen haklısın.

Oysa benim istediğim haklı olmak değildi, benim istediğim Aysima'nın iyi olmasıydı.

Yanımıza Anıl, Furkan ve Berkay da gelip oturdu. Furkan eliyle omzumu sıkarak gülümsedi. Aysima'nın ailesi şu an içerdeydi. İlk onlarla konuşması, tanışması daha doğru olacağı için diğer herkes şu an koridorda bekliyorduk. Hoş(!) ben yanına gidip be diyecektim onuda bilmiyorum. Aysima'ya kendimi hatırlatmamak konusunu, Aysima'ya olan hislerimi bilen herkesle konuşmalıydım. Fırat'larla dönüp konuştum :

-Sizden birşey isteyeceğim.

Başlarını kabul ettiklerini belirtircesine salladıklarında devam ettim:

-Aysima'ya kendimi sadece ders çalıştığı bir arkadaşı, aynı sınıfta olduğumuzu ve sizinle birlikte takılan biri olduğumu söyleyeceğim. Sizde böyle anlatın olur mu?

Fırat kaşlarını çatmıştı :

-Ne demek şimdi bu? Abi sen değil miydin sürekli onunla konuşmaya çalışan? Yıllarca bekleyen?

Ellerimi saçlarımdan geçirip derin bir nefes alarak cevapladım :

-Daha kendini ailesini hatırlamayan birine kendimi tanıtmam sence ne kadar mantıklı Fırat, sen söyle? Ne diyeceğim ben? Seni yıllardır seven olaydan yarım saat önce seninde beni sevdiğini öğrenen senden geleceğe dair söz alan kişiyim mi diyeceğim? Tabi o da kuşkusuz inanacaktı değil mi?

Furkan hemen araya girdi:
-Bir dakika, bir dakika! Olaydan yarım saat önce sana seni sevdiğini mi söyledi Aysima? Ve söz verdi?

Sert bir şekilde yutkunup başımı salladım.

Furkan hem şaşkın ve hem sevinmiş gibiydi.

-Ayaz neden bunu yapıyorsun kendine? Sana da yazık değil mi? O da seni seviyor işte!

Başımı iki yana sallayarak konuştum :
-Ben ona kendimi hatırlatmak istemiyorum. O beni hatırlasın istiyorum.

Anıl elini bacağıma koyup :
-Sen ona hatırlatmaya çalışmıyorken naısk olacak o? dediğinde Berkay konuşmuştu :

-Sanırım Ayaz, Aysima'nın ona inanmayacağını düşünüyor. Düşünsenize siz hafıza kaybına uğruyorsunuz ve biri çıkıp size ; sizi sevdiğinizi ve sizinde ona karşı duygularınızın olduğunu söylüyor. İnanmanız kolay olur mu? Ve sizce bencilce olmaz mı bu? Er yada geç kendi hatorlayacaktır zaten Ayaz'ı bırakalım Ayaz dediğini yapsın.

Berkay'a minnetle bakmıştım. Evet bundan da korkuyordum. Ya bana güvenemzse, bana soğuk davranırsa herşeyi en başından yaşayamazdım ben.

Bir süre kimse konuşmayınca kabullendiklerini varsayıp konuştum :

-Kızlara da söyleyin olur mu? Kimse benden konuşmasın.