MERCY | Tomione

▪️25▪️| Ortak

Medya: Sirius Black

Çok talihsizim diyordu içinden genç adam. Ne zaman iyi bir şey yapsa sanki yanlışa düşmüş gibi kaybediyordu. Dostları için çırpınsa ailesi için reddediliyordu. Aşkı için uğraştığında ise tüm inançlarına ters düşüyordu.

Her şey ailesinin düşüncelerine karşı çıkmasıyla başlamıştı. Atılmıştı. Kan bağından soyutlanmıştı. Yine de üzüntüsünü belli etmemişti kimseye. Küçük kardeşiyle vedalaşıp savaşmaya devam etti. Çünkü dostları için değerdi. Dostları için her şeyi feda edebilirdi. Yatağının yanıbaşından bir ses yükseldi.

"Umarım tüm bunlar için pişman olmazsın Sirius."

Sirius Black. Daha doğrusu artık sadece Sirius. Cordelia Greengrass üzerine gömleğini giyerken Sirius yatakta uzanıp saçlarını dışarı çıkarmasına şefkatle yardım etmişti. Sonrasında da omzuna bir öpücük kondurdu genç kadınının.

"Merak etme Cordelia. Seni ne olursa olsun koruyacağım-"

"Öyle diyorsan."

Alayla kalktı genç kadın. Sirius'un dokunuşlarından uzaklaşmıştı. Kahverengi buklelerini omzunun üzerinden arkasına attı. Yeşil gözlerini ise aynaya çevirmişti. Sirius yatakta sırtını arkasına yasladı.

"Babam dedikoduları duymuş Sirius. Bu konuda ne yapmayı planlıyorsun?"

Sirius Black'in kaşları çatıldı. Cordelia'nın başından beri onu desteklemediğinin bilincindeydi. Grengrass ailesinin de safkanlığı son derece önemseyen bir aile olduğunu herkes çok iyi bilirdi. Ve Voldemort'un müttefikleri olduğunu. Yorganı üzerinden atarken gergin bir şekilde pantolonuna uzandı.

"Ailem tarafından reddediliyorum ve sen itibarımı mı düşünüyorsun Cordelia?"

"Evet! Tabi ki düşünüyorum. Arkadaşlarına söz vermeden önce sen bana söz verdin Sirius. Nişanlını bir an için düşünmeden kararlar alabiliyorsun. Taraf değiştirdin, ailem sence bize artık izin verebilecek mi?"

Kızın yeşil gözleri yaşlıydı. Eline aldığı ceketi üzerine geçirirken Sirius da hızla ayağa kalktı.

"Lütfen. Cordelia, sadece yanımda ol. Bunları beraber aşacağız." dedi kızın iki omzuna ellerini yerleştirirken. Genç kız ise derin bir nefes aldı buna karşılık. Karşısındaki adamın yakışıklı yüzünde gezdirdi gözlerini.

"Artık bilmiyorum Sirius. Bulanıklar için verdiğin savaşa, artık ait olmadığın bir soyismine... artık bütün bunların ağırlığına dayanamıyorum. Eskiden sadece bizdik. 4 yıl boyunca her zaman bir aradaydık. Beni artık sevmiyor musun?"

Sirius kalakaldı. Cordelia'nın kullandığı bulanık kelimesindeydi aklı. Ne yapacağını bilemiyordu. Onu kaybetmeye hazır değildi. Asla da olamazdı. Bir an daha düşünmeden sıkıca sardı kollarını ona.

"Seni seviyorum Cordelia. Her zaman sevdim. Her zaman seveceğim."

***

Lily tehlikedeydi. Planımda bir yanlış mı olmuştu? Beni biri takip mi etmişti? Asamı gömüp kilometrelerce yürümem de mi bir işe yaramamıştı?

Eğer Lily'e bir şey olursa, Harry'i şimdiden kayıp mı edecektim? Kalbim parçalara ayrılırken titreyen bacaklarımla koşuyordum.

Merdivenlerin sonuna ulaştığımda, Lily'nin sesiyle son anda durdum.

"Hoş geldin Severus."

Beni fark etmelerine yalnızca bir adım vardı. Kapı eşiğinden geçen ayak sesini duydum Severus Snape'in. Kaşlarım çatılırken sırtımı duvara dayadım. Göğsüm adrenalinin etkisiyle hızlı bir ritimde hareket ediyordu şimdi. Nefesimi tutarken daha rahat dinleyebilmek için bekledim.