"Ne yani beni sahiplendin diye seni sevdiğimi falan mı sandın?"
Taehyung kuyruğunu kucağında toplamış, oturduğu kanepede iyice küçülmüştü.
"Evet Taehyung. Normalde böyle olur çünkü. Madem sevmiyorsun ne diye karışıyorsun sevgilime?"
Seokjin nöbetten yeni gelmişti. Müthiş kaliteli bir cerrahtı. Taehyung ile de öyle tanışmıştı. Acile getirilen yaralı ve sahipsiz bir kedi çocuktu. Hatta kediden çok kaplan denilebilirdi. Sarı kuyruğunun üzerine kalemle çizilmiş gibi düzgünce çizilmiş kahve-siyah çizgiler vardı. Kulakları da nitekim öyleydi. Türünün diğerlerinden farklı olduğu barizdi. Özellikle köpek dişlerinin olması gerektiğinden sivri olması bunu kanıtlar derecedeydi. Seokjin kedi çocuk doktoru olmamasına rağmen bunu anlamakta güçlük çekmemişti.
Seokjin Taehyung'un dediklerine iyice sinirlenmeye başlamış artık. Öyle ki gözleri kızarmış ve kötü bir şey dememek için dudaklarını birbirine bastırıyordu.
"Sanırım Sally haklı ha! Seni sahiplenmemeliymişim!"
Taehyung karşısındaki heybetli adamın bu dediklerinin kalbinin kırmasına rağmen üstelemeye devam etmişti. Çünkü o kadını sevmiyordu.
"Evet haklı! Hadi at beni evden!" dedi gözlerinin dolmasını engelleyemeyerek. Öyle oldu ki gözyaşları kalbindeki üzüntüsünün baskısına dayanamadan döküldüler yanaklarına.
"Seni..." Devamını getirmedi Seokjin. Çok sinirliydi, üzgündü. Bu bebek nasıl olurda bu denli acıtırdı yüreğini, bilmiyordu. Onu kırma endişesiyle odasına gitti. Oturduğu yatağının karşısında kendisine baktı bir süre. Kulakları ve gözleri kızarmıştı. Kendini inceledikçe gömleğinin ilk birkaç düğmesini sinirle açmış olduğunu anımsadı sonra. Saçları da dağılmıştı. Bu çocuk onca hastanın veya insanın dağıtamadığı adamı darmaduman etmişti.
Ardından kapıdan gelen seslere kulak astı Seokjin. Kedi tıkırtıları olduğu kesindi. Güldü buna. Ona hep gülüyordu. Holün ışığı sayesinde kapı boşluğundan gördüğü gölgeyle Taehyung'un kapıda olduğunu anladı. Ne yapacağını bekledi. Gölge bir ara uzaklaşır gibi oldu fakat tekrar geri geldi. Sonunda kapıyı tıklattı. Jin boğazını -bilerek abartarak- temizleyerek, "Gel." dedi.
Koyu ahşap rengi kapının hafif gıcırtıyla açılmasının ardından karşısında bir bebek gördüğünü sanmıştı. Ağlamaktan kızarmış burnu ve gözleri, bacağına doladığı kuyruğu ve bükülü kulaklarıyla onu asla kırmaması gerektiğini anladı Jin. Neredeyse aynı olan boylarıyla o, nasıl bu kadar tatlı gözükebiliyordu?
Fakat o tatlı görünümünün aksine hiddetle yatağının ucunda oturan adamın yanına gitti, Taehyung. Kuyruğunu bacağından kopartıp arkada sinirle dikleştirdi.
"Beni öp o kızı değil!"
Seokjin bu sefer kendi tükürüğünde boğuluyordu. Öksürükleri odayı inletirken Taehyung ona doğru eğilmiş yüzünü kavramıştı. Dikleşmiş kuyruğu mayhoşça Seokjin'in koluna sarılmıştı şimdi.
Dudakları şaşkın adamınkilerini bulunca çok beceriksizdi. Bir türlü üstesinden gelmeye çalıştı. Fakat sadece dokundurmayı başarabilmişti.
"O kıza ihtiyacın yok, Seok."
normalde bunu dün atıp bugün yeni bir bölüm atmam gerekiyordu ama çoook yorgundum mazur görün umarım sevmişsinizdir iyi gecelerrr
sizi seviyorum💜
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
