Wala na ang pinakamatinik na magnanakaw.
Wala na ang pinakamagaling na manunubos.
Isang simpleng pamilya na lang ang kanilang common denominator ngayon.
Siguro nga, normal na ang buhay nila.
Pero hanggang kailan?
Walang lihim ang hindi nabubunyag,
A...
Paubos na yung chapters dito, wala pa ako sa kalahati ng revision (-__-)
Anyway, ia-appreciate natin yung original portrayer ni Mr. Xerces since 2014 hahaha
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
----
Ilang minuto lang ang inabot ng biyahe nina Josef at nasa clinic na sila ni Rayson. Sinalubong lang sila ng assistant nito at pansamantalang pinaupo sa waiting area. May pasyente pa raw kasi ito at kailangang hintayin muna.
"Sigurado ka bang gusto mong kumausap ng doktor?" usisa ni Josef kay Jin na diretsong-diretso ang upo habang nakalapat ang mga palad sa may hita.
"Gusto mo pa bang makita ang asawa mo?" malamig na tanong ni Jin habang nakatingin lang sa harapan.
Napahugot ng hininga si Josef. Ang tagal na niyang hindi nakita si Jin. Sintagal na rin gaya ng kay Jocas. Pero habang nakatingin siya rito, hindi talaga niya makita ang asawa niya. Mukha kasi itong multo. Malapit pa ang ugali nina Jocas at Armida, o kahit yata si Erah. Pero kapag si Jin, pakiramdam niya, para siyang may kasamang masamang elementong hindi dapat nabubuhay sa lupa.
Ilang saglit pa, nakarinig na sila ng nag-uusap. Lumabas sa isang pintong kabubukas pa lang si Rayson at isang matandang babae kasama ang isang lalaking umaalalay rito.
"Thank you, Doc Ray," pasalamat ng lalaki. "Babalik na lang kami next month for folow-up."
"Sure thing, Mr. Cueva." Ngumiti lang si Rayson habang sinusundan ng tingin ang mga kliyente niyang papalabas ng clinic. Ilang sandali pa ay napatingin na siya sa direksiyon ng mag-asawa. "O, Josef." Nalipat ang tingin niya sa katabi nito. Tinitigan pa niya nang maigi kung tama ba ng nakikita niya.
Ang haba ng bestida nitong itim na lacy ang bandang kuwelyo hanggang manggas. Nakasuot ito ng puting slip-ons. Hindi ito naka-makeup, nakalugay lang din ang mahabang buhok. Nakatingin lang ito nang diretso sa harapan na parang may nakikita itong hindi nila nakikita.
"Jin?" pagtawag niya dahil nagtataka siya rito.
Doon lang siya nito dahan-dahang nilingon. Saglit na nanlaki ang mga mata niya dahil kung tingnan siya nito, parang kaluluwa niya ang tinitingnan nito hindi ang pisikal na siya.
"Ikaw ba ang doktor?" ani Jin at tumayo na nang matuwid. Nanatili ang magkapatong niyang mga kamay sa bandang hita.
"Yes," sagot na lang ni Rayson at inilipat ang tingin kay Josef na tumayo na rin.
"She needs a doctor," sabi na lang ni Josef na sapilitan pa.
Ilang segundo ring tinitigan ni Rayson si Jin. Inaalam kung kailangan ba talaga nito ng doktor.
"Psychiatrist ka, di ba?" diretsong tanong ni Jin. "Kailangan niyang lumabas."
"Lu . . . mabas?" takang tanong ni Rayson habang nakataas ang kilay.
