Secrets of the Malavegas (Book 7)

18: Reviewer

Alas-nuwebe ng gabi, dumoon muna si Max sa kuwarto niya para bigyan ng mas madaling reviewer ang kapatid niya. Dahil alam niyang mababato lang niya ito ng unan kapag nag-ingay pa ito nang nag-ingay. Inilista niya ang full explanation sa mas madaling maiintindihan ni Arjo doon sa mismong pink notebook nito. Para na rin hindi na niya kailangang ibigay rito ang notebook niya.

Sampung minuto lang ang pinalipas niya bago balikan ang kapatid sa kuwarto nito.

Wala nang katok-katok pa, basta pumasok na lang siya sa loob.

"Aah!" Isang sandaling sigaw ang narinig ni Max kaya napahinto siya. "Kuya naman!"

Tumaas na lang ang kilay niya nang makita si Arjo na naka-towel lang at pinipilit takpan ng isa pang towel na pampunas sa buhok ang bandang dibdib. Naroon ito sa harap ng malaking puting closet nito sa kaliwang sulok ng kuwarto.

"Tss, arte." Nagtuloy lang si Max papunta sa study chair at umupo roon na parang wala siyang nakita.

"Kuya, ano ba!" reklamo ni Arjo. "Hindi pa 'ko nakakabihis!"

"Wala akong pakialam kahit nakahubad ka pa. Bilisan mo diyan para matapos na tayo. Gusto ko nang matulog," poker-faced na sinabi ni Max sabay kuha ng librong pinababasa niya rito at mga scratch papers para tingnan kung paano nito na-solve ang mga pinasasagutan niya kanina.

"Kuyaaa! Pa'no 'ko magbibihis, nandito ka?!"

"Aksaya ka sa oras, alam mo 'yon?" sagot ni Max habang hawak-hawak ang dalawang papel para ipagkompara ang mga gawa nito. "Bilis na. Isang ingay mo pa diyan, ako na magdadamit sa 'yo."

"Wha-" Napanganga na lang si Arjo sa sinabi ni Max.

"Isa!"

"Oo na! Oo na!" Inis lang na tiningnan ni Arjo ang kuya niya. "Aish . . ."

Iyon ang ayaw niya sa kuya niya. Mana sa mama niya pagdating sa pag-uutos. Kung ano ang gusto, iyon ang masusunod. Kung hindi man, mas malala pa sa mama niya. Palagi ngang sinasabi ng papa niya na nakahanap ng sariling demonyo ang mama niya sa katauhan ng kuya niya.

Binuksan na lang niya ang closet at kumuha roon ng cropped pink tank top at maluwang na mini shorts pantulog.

"'Wag kang maninilip, ha!" sigaw niya kay Max.

"Wala akong makikita sa pader, 'wag kang mag-assume," sabi ni Max habang patuloy na kino-compute ang mga problem na ibibigay na niya kay Arjo para sagutan pa ulit nito.

"'Pakasama mo talaga, Kuya!"

Nagbihis na nang madalian si Arjo at isinabit ang tuwalya niya sa hanger sa handle ng closet.

Nang makabihis, kinuha niya agad ang isang upuan sa sulok ng kuwarto at tumabi sa kanang gilid ni Max na nakaharap sa study table.

"Kuya, tama yung sagot ko?" nakangisi niyang tanong habang sinisilip ang mukha ng kuya niya.

Hindi ito nagsalita, nagpatuloy lang sa pagsulat.

"Kuya. Kuya. Kuyaaaa . . ." mahina niyang pagtawag habang nilalapit ang bibig niya sa tainga nito.

Napahinto lang siya nang bigla itong lumingon sa kanya.

Halos magkandaduling-duling na siya habang nakatingin sa mga mata nito sa malapitan.

Dati, laging sinasabi ng mga kabarkada niya na ang ganda ng mata ng kuya niya, pero nandidiri siya sa ideya dahil napakasungit nito, pero ngayon lang niya talaga naamin na ang ganda talaga ng mata nito. Parang mata ng papa niya ang hugis at kakulay naman sa mata ng mama.

Nagulat siya nang bigla siya nitong tinampal sa kaliwang sentido. "Mukha kang tanga, Jo."

Pag-ayos niya ng upo, halos manlaki ang butas ng ilong niya habang nakasimangot dito.