1• 𝐌𝐲 𝐧𝐚𝐦𝐞 𝐢𝐬 𝐲/𝐧

Začať od začiatku
                                    

«Ναι, θα περάσουμε ωραία οι τρεις μας. Εκτός, βέβαια, αν προτιμάς να ήμαστε τέσσερις, έχουμε εθελοντές μην ανησυχείς» αναλαμβάνει δράση και ο Έντι και γελάω ελαφρά με τα τελευταία λόγια του.

«Όχι, ευχαριστώ δεν θα πάρω» απαντάει ειρωνικά εκείνη κόβοντας μου τα πόδια. Δεν με εντυπωσίασε ο τρόπος που τους απάντησε, όσο ο ήχος της φωνής της. Η χροιά της είναι απαλή, με μια γερή δόση έντασης και οργής. Εκφράζει μια φοβία αλλά και μια σιγουριά ταυτόχρονα. Σπάνιο.

«Εγώ όμως μια χαρά θα σ'έπαιρνα κι από μπρος κι από πίσω» το λεξιλόγιο του Μαξ αποκτά μια χυδαία τροπή, η οποία ελπίζω να συμπεριλαμβάνεται στα λόγια που δεν εννοεί. Ίσως προσπαθεί να την φοβίσει.

«Αν θέλετε βοήθεια είμαι πρόθυμος» λέει κι ο Έντι γελώντας κλείνοντας της τον δρόμο προς την έξοδο του στενού.

«Άι στον διάολο» τους φωνάζει αγανακτισμένη και σπρώχνει, με παραπάνω δύναμη από όσο φαίνεται ότι θα μπορούσε να διαθέσει, το γεροδεμένο σώμα του Έντι από μπροστά της. Τότε βλέπω για πρώτη φορά καθαρά το πρόσωπο της. Ίσως εάν την είχα δει νωρίτερα να ήμουν εγώ στην θέση των άλλων δύο. Τα μαλλιά της ταιριάζουν άπταιστα στα φωτεινά χαρακτηριστικά του προσώπου της. Χαμογελάω ελαφρά χωρίς λόγο.

Ομορφούλα είναι, πάντως.

Το χέρι του Μαξ προλαβαίνει να την αιχμαλωτίσει βίαια πάνω στο δικό του σώμα, καθώς εκείνη καταβάλει προσπάθειες να ξεφύγει. Το βλέμμα της πέφτει, επιτέλους, πάνω μου.

«Εσύ θα κάτσεις να απολαύσεις το θέαμα, μάγκα;» ρωτάει ειρωνικά και της χαμογελάω.

«Μην φοβάσαι, κούκλα. Δεν πρόκειται να σε πειράξουν» της λέω και ακούω και τα δύο αγόρια να γελάνε.

«Πως μπορεί να είσαι τόσο αθώος, Φιν; Αλήθεια πίστεψες ότι όσα είπαμε πριν ήταν για πλάκα;» λέει ο Έντι πλησιάζοντας τον Μαξ και την κοπέλα. Το χέρι του χαϊδεύει τον λαιμό της. Ελπίζω να μπλοφαρει.

«Μην με ακουμπάς, μαλάκα» προσπαθεί να του επιτεθεί αλλά το κράτημα του Μαξ την εμποδίζει.

«Κάτσε καλά, μικρή, εάν θες να είμαι κι εγώ καλός μαζί σου» συνεχίζει ο Έντι και βλέπω το χέρι του να χαϊδεύει το σώμα της πάνω από το ύφασμα της μπλούζας της. Την στιγμή που τα δάκτυλα του επιχειρούν να τραβήξουν την μπλούζα της προς τα πάνω, πετάω στο έδαφος το τσιγάρο μου και ξεκινάω να βαδίζω προς το μέρος τους.

𝐓𝐫𝐮𝐬𝐭 𝐌𝐞ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈWhere stories live. Discover now