Μετά από 30 λεπτά
Ανοίγω τα μάτια μου και αισθάνομαι τον ιδρώτα να έχει καλύψει τα περισσότερα σημεία του σώματος μου.
Μα την αλήθεια, έχει αφόρητη ζέστη.
Προσπαθώ να τραβηχτώ από την αγκαλιά του Φιν, αλλά σαν από ένστικτο με σφίγγει παραπάνω.
Δεν είναι ότι δεν μου αρέσει αυτό, αλλά αισθάνομαι πως θα πεθάνω εδώ πέρα. Καταφέρνω να απομακρυνθώ από εκείνον και σηκώνομαι όρθια.
Πηγαίνω στο μπάνιο του δωματίου και ρίχνω λίγο κρύο νερό στο πρόσωπο μου για να διώξω τον ιδρώτα από πάνω μου. Κλείνω την βρύση του νιπτήρα και επιστρέφω στο δωμάτιο.
Βλέπω πως ο Φιν κοιμάται ακόμη, και ευτυχώς δεν έχει καταλάβει πως έχω φύγει.
Αν ξαπλώσω ξανά τόσο κοντά του είμαι σίγουρη πως δεν θα αντέξω τόσο υψηλή θερμοκρασία, αλλά αν ξαπλώσω μακριά του θα μου πει πως το έκανα επίτηδες επειδή δεν άντεξα να είμαι τόσο κοντά του και μου "έτρεχαν τα σάλια" όπως είπε πιο πριν.
Εκείνος όμως το ήξερε πως θα σκάσουμε από την ζεστή και έβγαλε την μπλούζα του...
Αν την έβγαζα κι εγώ την δική μου;
Όχι, όχι.
Εγώ είμαι αλλιώς...
Θα ήταν σίγουρα αρκετά περίεργο.
Αν έβγαζα όμως το κάτω μέρος της πιτζάμας μπορεί και να μην το καταλάβαινε...
Ναι, αυτό είναι σωστό αλλά και πάλι θα είναι περίεργο.
Πηγαίνω ήσυχα προς την βαλίτσα για να βρω κάποιο σορτς ή κάποια βερμούδα, αλλά δεν έχω φέρει τίποτα τέτοιο μαζί μου.
Οπότε η λύση είναι μία...
Προσπαθώ κάνοντας όσο το δυνατόν λιγότερο ήχο μπορώ να βγάλω το παντελόνι της πιτζάμας μου και έπειτα πηγαίνω ξανά προς το κρεβάτι.
Αν είμαι προσεκτική δεν θα καταλάβει τίποτα...
Μπαίνω προσεκτικά κάτω από τα σκευάσματα και πηγαίνω ξανά όσο πιο κοντά στον Φιν ήμουν και προηγουμένως, αλλά κρατάω τα πόδια μου όσο πιο μακριά του μπορώ ώστε να μην καταλάβει πως είμαι σχεδόν ημίγυμνη.
Καλύτερα έτσι...
Το επόμενο πρωί
Finn's POV
Ανοίγω τα μάτια μου και το πρώτο πράγμα που βλέπω είναι την y/n να κοιμάται δίπλα μου.
