Κι αν η Μόρα ξανάρθει;
Αυτό είναι το ερώτημα που βασανίζει τον νου μου εδώ και ένα τέταρτο, από την ώρα που έφυγε ο Άλαν και πραγματικά εύχομαι η ανησυχία μου να μην βγει αληθινή.
Τραβάω τις κουβέρτες από το κρεβάτι προσεκτικά και ξαπλώνω δίπλα από τον Φιν. Έχει περάσει μονάχα μισή ώρα από την στιγμή που λυποθυμησε, που σημαίνει ότι σε 6,5 ώρες θα συνέλθει από αυτήν την κατάσταση.
Δεν μπορώ να περιμένω ούτε λεπτό. Παρόλο που πλέον ξέρω τον λόγο που είναι έτσι και ότι η υγεία του δεν βρίσκεται σε κίνδυνο, δεν μπορώ να σταματήσω να ανησυχώ όλο κι περισσότερο κάθε λεπτό που περνάει.
Μας σκεπάζω και τους δύο και έπειτα ξαπλώνω πλάγια κοιτώντας προς το μέρος του. Μοιάζει να είναι τόσο ήρεμος, παρόλο που έχει περάσει τόσα πολλά.
Και τότε μου έρχεται μια ξαφνική αναλαμπή: ο Άλαν είπε πως υπάρχουν μερικά μέρη της ιστορίας της Μόρας που ο ίδιος δεν μπορούσε να μου μιλήσει για αυτά, και πως θα πρέπει ο Φιν να μου τα πει.
Σε τι θα μπορούσε να αναφερόταν;
Υπάρχει περίπτωση ο Άλαν να γνωρίζει σε ποιον άνθρωπο έχει μετενσαρκωθεί η Μόρα;
Κι αν γνωρίζει περισσότερα από όσα υποκρίνεται πως ξέρει;
Ή ακόμη κι αν θέλει να βλάψει εμένα και τον Φιν;
Μπορεί να μην μου έχει δώσει αφορμή να τον υποπτεύομαι, αλλά με όλα αυτά που συμβαίνουν δεν μπορώ να είμαι σίγουρη για τίποτα.
Δεν θέλω να κάνω απίστευτα και παράλογα σενάρια στο μυαλό μου, και δεν θέλω να βγάλω βιαστικά συμπεράσματα για τον Άλαν και την σχέση που έχει με την Μόρα.
Αυτό όμως που είπε πως πρέπει ο Φιν να μου πει θα μπορούσε να είναι η απάντηση σε αυτήν την παράλογη αίσθηση που έχω πως κάτι μου ξεφεύγει;
Κοιτάζω ξανά την ώρα μετά από λίγο και βλέπω πως σε τρεις ώρες κανονικά θα πρέπει να έχει συνέλθει.
Κλείνω το φως από τον διακόπτη που υπάρχει στον τοίχο δίπλα από το κρεβάτι και πηγαίνω πιο κοντά στον Φιν. Τυλίγω τα χέρια μου γύρω του και δεν αργώ να αποκοιμηθώ.
Μετά από 3 ώρες
Finn's POV
Ανοίγω τα μάτια και το πρώτο πράγμα που βλέπω είναι σκοτάδι. Αισθάνομαι κάτι ζεστό να ακουμπάει πάνω μου και συνειδητοποιώ πως είναι η y/n.
