✅Looking Back To My Nightmare (BOYSLOVE) MPREG

#³⁸: Demetre AKA Democritus The Mad Scientist

Nakatitig ako sa wala paring malay na anak ni Magnus na ngayon ay nasa mga kamay ko na. Tagumpay ang pagkuha ko dito. Pero ang walang kwentang Jace na iyon, palpak ang plano. Mabuti na lang at sa magkaibang sasakyan namin isinakay ang apo ko at ang Asawa ni Magnus. Pero okay narin iyon, hindi naman ako basta basta maituturo ng Jace na iyon dahil hindi naman nito alam ang lugar na ito kung saan ko dinala ang apo ko. At maipapatupad ko ang mga plano ko sa kakaibang obra maestra ko. Na kahit si Magnus ay hindi ako mapipigilan sa mga binabalak ko.

Tulog na tulog ito. Tatlong oras na mula ng maipunta siya dito ng mga inutusan kong tauhan. Ano kaya ang magiging reaksyon nito pag gising na ito? Iiyak ba siya at hahanapin anh daddy at papa nito? Well malalaman ko iyan mamaya. Sa ngayon ay hihintayin ko na lang na magising ito.

"Hannah sabihan mo ako kapag gising na ang bata." Sabi ko sa isa sa mga kasama ko sa bahay o mas tamang sabihin kong Laboratory house ko dahil lahat ng nasa loob ng bahay ay pawang mga obra maestra ko. At isa na doon si Hannah ang human robot na ginawa ko. I put chips on her brain and heart na ang tangin laman ay ang sundin lahat ng ipinag uutos ko. Tumingin sa akin si Hannah, blanko ang mga matang nakatingin sa akin. Walang kakinang kinang ang mga iyon.

"Yes Master." Iyon ang sagot niya saka ito yumuko. At pumuwesto sa gilid ng kama kung saan natutulog ang bata.

"Good, make sure that he can't skip kung magtatangka siya."

"Yes master."

Nagtuloy na ako sa laboratory room ko. At muling itinuloy ang mga ginagawa ko. At gaya ng dati. Hindi ko namamalayan ang oras at mabilis iyong lumilipas kapag nakafucos ako sa mga obra ko. Hanggang sa tawagan ako ni Hannah kung saan awtomatikong naririnig ko dahil naka connect ang chips niya sa laboratory ko.

"Gising na ang bata Master." Sabi nito.

"Okay, I got it." Sagot ko at binuksan ko ang computer ko to see how that little boy doing. Ngayong gising na ito. Nakaupo na ngayon ito sa kama at nakatingin kay Hannah. And as usual, Hannah don't have emotion at all simula ng ginawa ko dito. Kampanteng nakaupo lang naman ang anak ni Magnus doon. Hindi umiyak.

"Why I am here?" Tanong ng anak ni Magnus dito pero hindi siya sinagot ni Hannah. "Bakit hindi ka nagsasalita? Are you dumb?" Tanong pa nito pero wala paring sagot ito sa kanya. "Or you can't hear me?" Isa pang tanong mula dito. "Okay, kung ayaw mo akong sagutin ay ayos lang. Hindi na ako magaasalita. Pero isang tanong nalang. Nasaan ako?" Iyon ang tanong niya at muling iginala ang paningin sa paligid. "Okay kung ayaw mo talagang magsalita. Sino ba ang pwede makausap dito?" Kausap na nito sa sarili at bumaba sa kama. Pinigilan naman ito ni Hannah pero sinabi kong hayaan lang niya. Just watch the kid if he trying to do in his calmness kung hanggang saan ang pagkahinahon nito. Naglakad lakad ito sa loob ng silid. Hanggang sa natuon ang pansin niya sa mismong camera na nakatutok sa kanila kung saan ko sila pinapanuod. "Is there someone who watching us. I know, you are watching. Can you show up your face in front of me?" Sabi pa nito at nakatingala na sa mismong camera. Napangiti ako dahil doon, what a smart kid he was. Siya na talaga ang hinahanap ko. Matignan nga mamaya kung gaano kataas ang IQ lvl niya. Pero sa ngayon. Pagmamasdan ko na muna ito sa camera at oobserbahan ang ugali nito. Kung magwawala ba. Iiyak. Magmumukmok o ano pa man na dapat gawin ng mga bata na nakikidnap at inilalayo sa mga magulang.

"Hannah, ask him if he want to eat." Sabi ko na si Hannah lang ang nakakarinig.

"Hey kid. Do you want to eat?" Tanong nito na nakapagpabaling ng tingin mula sa camera  sa kanya.

"So your not dumb at all. I'm not hungry yet because me, my daddy and papa Magnus eat a lot before you took me here." Sagot nito at nilapitan muling ito at umupo sa kama paharap dito. "Your a human, but talk like a robot. And your eyes don't have any emotion? Are you a robot?" Matalinong tanong niya dito na nakakapagpangiti sa akin habang pinapanuod ito. Nae -excite ako lalo sa batang ito. Magkakatotoo na ang mga pangarap ko kapag nagkataon. Ang makabuo ng perpektong human computer and that will lead me to become most of the famous Scientist in the whole universe.