✅Looking Back To My Nightmare (BOYSLOVE) MPREG

#⁹: Magnus

"Huwag mo akong pangunahan sa mga gusto kong mangyari."galit na ibinato ko ang hawak na lata ng beer na iniinum ko.

"Pero Magnus, hindi mo pwedeng gawin iyon. Pwede mo namang daanin sa magandang paraan. Sa mabuting usapan."

Padabog na tumayo ako saka ko ito nilapitan at kinulwehuyan.

"At sino ka para pagsabihan ako ng gusto kong gawin." galit na tanong ko. Ang pinakaayaw ko pa naman ay ang pinagsasabihan ako. Iyong pinakikialaman ang diskarte ko.

"Hindi ka na namin kilala Magnus. Alam naming walang makakabali ng mga gusto mo pero ang isang ito. Sa mga plano mo. Sobra na ito. Ipapadukot mo siya at ano?"

"I told you is none of your business kung ano man ang balak kong gawin sa kanya. Kung susunod at makikinig naman siya sa sasabihin ko ay mas mabuti. Pero kapag lumaban siya at sinuway ang gusto ko. Hindi ako mangingiming angkinin siya sa dahas na paraan para lang makasiguro ako na akin lang siya."

Napansin kong napailing sila sa mga sinabi ko. Oo! Ako si Magnus Mondragon at batas ang bawat salita ko. Dahil laki ako sa barkada.

Pero ang plano ko ay bigla na lang nabago.

"Catch them up."seryusong utos ko sa mga kasama ko ng makita namin kung paano isakay sa van si Alexander ng limang lalaking iyon. At kung paano suntukin ng isa ang sikmura nito.

Nanggigil ako sa galit ngayon at gusto kong ako mismo ang sumuntok sa lalaking sumuntok sa sikmura niya. Pero ayaw kong ako mismo ang kumuha sa kanya at makita niya ako. Saka na ako magpapakilala sa kanya. Ang mahalaga ay mabawi ko siya sa mga lalaking iyon. Uunahan pa ba nila ako sa gusto kong mangyari. Pwes, nagkakamali sila ng taong pinag iinteresan.

Halos tatlong buwan ko na din siyang sinusundan simula ng makita ko siya sa isang dance compitition sa eskwelahan namin na kabilang siya sa mga sumali doon. Napag alaman ko na nasa ikaapat na taon na ito ng highschool at maglalabing anim na taon na siya ngayon buwan na ito.

Hindi ako bakla pero napukaw niya ang interest ko dahil sa galing niya sa pagsayaw. Kung paano siya gumalaw. Kung paano gumiling ang balakang niya na mahusay na umiindak at sumasabay saliw ng musika. At hindi lang iyon. Napakaganda niya sa katotohanang isa siyang lalaki. Na mas marami pa siyang nadadaig na kababaihan sa taglay niyang ganda.

"Isakay niyo na siya."utos ko sa mga ito ng walang kahirap hirap na mabawi siya sa mga lalaki ng mga tauhan ko.

Umusad ako ng upo para maipahiga siya sa tabi ko at ipinaunan ko siya sa kandungan ko. Wala na itong malay. Dala siguro ng pagkakasuntok sa kanya sa sikmura. Inalis ko ang takip sa bibig niya.

Damn them! Mura ko sa loob loob ko dahil sa galit sa kanila. Paano kong nahuli ako ng dating at tuluyan siyang tinangay ng mga lalaking iyon? Baka maya maya lang ay pinagpasa pasaan na siya ng mga iyon. Na dapat ay ako lang ang gumawa.

Narating namin ang bahay na ipinapagawa ko at doon ko dinala si Alexander. At doon ko na nga itinuloy ang plano ko. I rape him gaya nga ng sabi niya. Pero hindi naman sana ako magiging marahas sa kanya kung hindi siya nanlaban.

Pero huli na ng natauhan ako ng marinig ko ang hinagpis niya habang umiiyak matapos ko siyang angkinin. Umiiyak siya habang tinatawag ang mga magulang niya. Kaya naman galit na galit ako sa sarili ko na iniwan siya. Parang gusto kong suntukin ang sarili ko dahil sa ginawa ko. Tama siya. Wala na akong ipinagkaiba sa mga taong unang dumukot sa kanya. Pero masisisi ba niya ako na sa tatlong buwan na halos siya na lang ang laman ng isip ko. At kapag iniisip ko siya. Kung gaano kalambot at kung paano gumalaw ang katawan niya habang sumasayaw at nabubuhayan ako ng dugo. Na ang paghanga na naramdaman konsa kanya ay unti unting naging pagnanasa. At ang pagnanasang iyon ay nauwi sa marahas na pag angkin ko sa kanya.