Ραπουνζέλ

Νέα βασίλισσα

Προσπαθώ να βγω από την πισίνα όμως δεν μπορώ.

Νιώθω τις αισθήσεις μου να χάνονται και πραγματικά ελπίζω απλά τα βλαμμενα να καταλάβουν πως όντως πνιγομαι και ότι δεν κάνω πλάκα.

Κατάλαβα...

Θα πεθάνω.

Έχω πιεί υπερβολικά πολύ νερό και τα μάτια μου σιγά σιγά κλείνουν...

Ξαφνικά δύο χέρια με αρπάζουν από από την μέση και προσπαθώ να ανοίξω τα μάτια μου αλλά δεν μπορώ...

Μόλις με βγάζει ξανά στην επιφάνεια της πισίνας καταφέρνω τελικά να πάρω την πολυπόθητη ανάσα -με τα χίλια ζόρια βέβαια- και ανοίγω τα μάτια μου.

"Πριγκήπισσα μου είσαι καλά..." Ακούω τον Έκτορα να λέει ανακουφισμένος και με αγκαλιαζει ενώ εγώ την ίδια ώρα αρχίζω να βηχω χωρίς να μπορώ να το ελεγξω.

Τέλεια.

"Ελπίδα? Ελπίδα μου είσαι καλά? Τι συμβαίνει?" Με ρωτάει καθώς με βγάζει από την πισίνα ενώ εγώ συνεχίζω να βηχω.

Δεν φταίει το γεγονός ότι έχω πιεί νερό... Αλλά το ότι έχω και αναπνευστικά προβλήματα.

Δεν πείρα το χάπι μου και με κουρασα υπερβολικά πολύ. 

"Ελπίδα μου... Ηρέμησε. Ηρέμησε." Μου λέει όμως εγώ απλά έχω αρχίσει να κλαίω στην αγκαλιά του φοβισμένη.

"Το χάπι της... Φέρτε το χάπι της!'' Φωνάζει ο Έκτορας φοβισμένος και οι δύο βλακες φεύγουν να μου φέρουν το χάπι μου.

"Ηρέμησε μικρούλα μου όλα θα πάνε καλά." Μου λέει ενώ εγώ τον αγκαλιάζω σφιχτά κλαίγοντας.

Τότε έρχονται και οι δύο άχρηστοι και μου δίνουν ένα μπουκάλι νερό και το χάπι μου.

"Μα καλά ποσό βλακες... Παίζει να είστε?" Λέω με δυσκολία όταν έχω αρχίσει να ήρεμω.

"Δεν περιμέναμε να μην ξέρεις να κολυμπάς! Στην Ελλάδα ζούμε και πάμε σε σχολείο που μας κάνουν μαθήματα κολύμβησης!" Δικαιολογείται ο Πάνος.

"Την έχετε δει ποτέ να συμμετέχει στην κολύμβηση ή σε κάποιο άλλο αθλημα?"  Φωνάζει ο Έκτορας.

"Και πάλι... Που να φανταστούμε ότι θα πνιγεί!" Φωνάζει ο Σπύρος.

"Και όταν την είδατε πως δεν μπορούσε να βγεί γιατί δεν την βοηθησατε?" Συνεχίζει να να φωνάζει ο Έκτορας.

"Νομίζαμε πως έκανε πλάκα."  Λέει ο Πάνος.

"Τι γίνεται εδώ? Ελπίδα? Έκτορα? Είστε καλά?" Φωνάζει η κύρια Λιλιάνα καθώς μπαίνει μέσα και τρέχει κοντά μας.