XXXIX

317 6 2
                                    

~~~Lie Low~~~



VICKY'S POV

Ang bigat ng nararamdaman ko.
Ayokong lumabas, gusto ko lang magkulong dito. Pagkatapos nung nangyare nung gabing yun, hindi maalis sa isipan ko ang nakita kong pangyayare....kung paano patayin ni Xchindy si Mommy sa harapan ko.
Even though I want to forget it that badly... I can't...


"Vicky?...andiyan ka ba?.....kung gusto mo ng kausap nandito lang naman ako. Please, kumain ka na. Nag-aalala na ako sayo, Bess...baka kaagad kang sumunod sa mudra mo ah....huwag naman pati ikaw. Aalis na ko...nandito lang ang pagkain mo sa labas" mahinang sabi ni Glydell. Yakap ko lang ang mga tuhod ko habang nakaupo ako dito sa kama ko.





As much as I want to understand Xchindy..... Hindi ko magawa. She's the least person whom I thought will not hurt me....pero bakit ganun...alam kong kalaban siya....but I never hate her....but why?







Sa mga iniisip kong 'to at dahil sa sakit na nararamdaman ko, umiiyak man ay nakatulog na lang ako.











































What's this?
Am I dreaming? Nasaan ba 'ko?
Hindi pamilyar ang lungsod na 'to na nakikita ko.

"Layuan mo na ang binatang yun Ysabel, wala kang kinabukasan sa kaniya!" Sabi nung babae saka napahawak sa noo niya. Wait, is she talking to me?

"Mom gusto ko siya...I like Blue, wala akong pake sa estado niya sa buhay" wait who? Blue? Teka ano bang pinagsasasabi ko? I can't control myself, ano bang nangyayare? And hey, did she just call me Ysabel?






"Nahihibang ka na Ysabel, hindi ako papayag! Nag-iisa ka lang naming anak....hindi sa isang dukhang tulad niya ka mapupunta" sabi nung lalaki.
Teka, this is weird. Bakit pakiramdam ko sakin sila nakikipag-usap? Sakin sila nakatingin, but I can't control myself...could it be?


Class of Elites: Dawn Of DarknessWhere stories live. Discover now