CHAPTER 14(PART II)

216 8 0
                                    

~~Legendary Pets~~

AZAELA'S POV
It's early in the morning, and yet this place not far from Algoria is still so dark and gloomy. Really, the world has been overruled by the dark side.
Is this what you call Dawn of Darkness? Silly...

"Azaela gising ka na agad?" Tanong ni Ash ng makita niya akong nandito sa labas. Nakatanaw sa kalangitan na walang ibang makita kundi kadiliman.

"You're up too early, didn't get to sleep comfortably?" Tanong ko. Umiling naman siya saka ako tinabihan. Obviously nilalamig siya, of course it's foggy here saka malamig.

"Hindi ako makatulog ng maayos dahil ang daming gumugulo sa isipan ko. First yung Kuya ko, second yung totoo kong tatay at nanay,then yung iba. They must be pretty mad at me" napatawa naman ako ng mahina dahil kulang namang eexplain niya sakin lahat.

So he's worrying too, seems normal anyway. Ngayon na nakapag-isip-isip ako, hanggang maaari hindi ako makapapayag na mangyare ulit ang mga nangyare noon. Ang mga paghihirap namin,ang mga pair at sakit na pinagdaanan namin.

I don't like to feel helpless ever again, hindi ko gusto na makita ang mga kaibigan ko na umiiyak, nasasaktan, balot ng dugo, at patuloy na nagdurusa. Once is enough, twice is too much.

"Don't worry,they'll understand"
Sagot ko sa kaniya, napansin ko naman na ngumiti siya sakin.

Ever since Ash came to our world,I feel like we became more connected, our class and our kingdom is what I mean. Pero syempre, sabi nga sa science Newton's Third Law of Motion, Law of Interaction, that in every action there an equal and opposition reaction. Nung dumating siya, naging connected kami, naging masaya at maganda ang samahan namin, but his arrival also brought us our pain and destruction.

"Sorry....I'm so sorry for everything" napatingin ako sa kaniya ng bigla siyang humingi ng tawad. Hindi ko inaasahan na gagawin niya 'to, I mean not to over react pero....it's not his fault ain't it?

"Bakit ka naman nagsosorry?" Tanong ko sa kaniya, napailing siya ng bahagya saka ngumiti ng mapait.

"Alam ko na nagkagulo ang lahat dito,naging magulo ang mundo niyo dahil sakin. I've seen your world na in peace at saka tahimik, but for some odds napunta ako dito....at nawasak lahat dahil sakin." I found myself patting his back ng sabihin niya ang mga katagang yun.

His words somehow brings back some memories....

Painful memory that is....

"I've never liked the war....I've never lile the thought of fighting and bloods and violence" panimula ko, napatingin siya sakin ang I felt that...."but inevitable things happens kahit hindi natin gustuhin. Ito ang guhit ng tadhana natin. And we can't escape it" pagpapatuloy ko. Napatango naman siya sakin, at nakikinig lang ng maayos. Nakangiti ako.

Class of Elites: Dawn Of DarknessDove le storie prendono vita. Scoprilo ora