Class of Elites: Dawn Of Darkness

XXXIV

~~~Step Forward~~~

ASH'S POV
Matapos akong hilain ni Sage kanina ay huminto kami sa harap ng isang napakalaking puno. Majestic itong tingnan and so enchanted. Pano nalaman ni Sage na nag-eexist ang lugar na 'to dito.

"My heart feels heavy....my mind is uneasy and my body feels new. Ash, tell me what the hell is going on?" Inis niyang tanong saka napalingon sakin. It's weird to see her tears falling off her eyes while her face wears no expression."You seeing this? Hindi ko alam kung ba't naiiyak ako but for go**amn reason my heart is deeply hurt " nakamot ko ang batok ko dahil sa sinabi niya. The mind can forget but not the heart, true.

Lumapit ako sa kaniya at saka ko hinawakan ang braso niya. Hinila ko rin siya palapit sakin at saka ko siya yinakap. I know that she's so confuse about everything else. I never thought that it'll be this complicated, who knows....life can be this weird when regained after dying.

"I know your confuse at the moment. Pero kung hahayaan mong gabayan ka ng mga tao dito..hindi ka mawawala." Sabi ko, humiwalay naman siya sa yakap saka ako tiningnan sa mga mata. Bumaba ang tingin niya sa suot kong kwentas.

"I know those people but I feel empty upon seeing them. And that guy earlier... He's.... Not someone I know" sabi niya saka pinunas ang mga luha niya at saka nito itinali ang buhok niya in a messy bun manner.

"Pero siya si Mikael....siya ang lalaking----" hindi niya ako pinatapos ng sasabihin ko dahil lumapit siya sakin at saka ito nagtip-toe para kunin ang isang insekto na nasa ulo ko.

"Hindi ko siya kilala...hence, I'll let myself know him. Just so you know...I may have talked to you in a less problematic way....but I won't be the same with those other people" lumakad siya palayo sakin at iniisip ko na baka bumalik siya sa kanila dahil yun ang direksiyon na tinahak niya.

Naiwan akong mag-isa dito habang nakatanaw lang sa mayabong na punong nakatayo sa harapan ko.
Napahawak ako sa kwentas ko at sa gulat ko ay muling lumabas ang hiyas mula doon....and it's floating on the air.....

"Vermeillion...." Sambit ko saka iyon hahawakan sana ng may marinig akong naghahabol ng hininga. Napansin kong kaagad na naglaho ang hiyas kaya napabaling na 'ko kay Azaela.

"Nasaan...nasa'n si...si... Sage?...  phew!" Habol-hiningang sabi ni Azaeala, itinuro ko naman ang daan na dinaanan ni Sage ng umalis siya.

"Thanks but wait wait wait!.... Sage's mother was your foster mother!wait what? Whatever you got the thought" Masigasig na sambit ni Azaela, nanlaki naman ang mga mata ko dahil naconfirm ko na.

"Really?wait what? Kung ganun...kailangan na malaman ni Sage ang patungkol dito!" Turan ko saka nagsimulang lumakad. Pero pinigilan ako ni Azaela at saka nito itinuro sina Eliszia,Vex at Emory.

"Hey you three!" Tawag ni Azaela.
Nagulat naman si Eliszia saka napatingin samin....pero nag-iwas lang sila ng tingin at saka nagdire-diretso sa paglakad. What's wrong with those three?

"Did they just ignore you?us?" Tanong ko with uncertainty in my voice. Tumingin naman siya sakin saka tumango.

Napahawak siya sa buhok niya saka lumakad palayo, and I noticed something... A creature following her kaya naman nagulat ako at inatake ang nilalang na nakasunod sa kaniya.