Mafya Kızları ( Düzenleniyor )

Bölüm 34 ; İkiz

İthaf kısmında bir sorun var galiba o yüzden buraya yazıyorum. user04264275 . Hesaba göz atmayı ve takip etmeyi unutmayın. Teşekkürler user04264275

"Ha ?" Evet. Verdiğim tepki tam anlamıyla buydu. Başka bir şey yok. Sadece bu. Alttan beni dürtükleyen Açelya'ya döndüm. Merakla sordu. "Ne diyor lan bu ?" Omuz silktim. "Vallaha kardeş dedi. Annem dedi. Dur biraz annem mi dedi ?" Açelya kafasını sallayınca sinirle sarışına döndüm. "Annemi nerden tanıyon lan it ?" Sarışın sakince cevapladı. "Annemiz demek istedin galiba." O sırada odaya bizimkiler girdi.

Herkes pür dikkat olayı anlamaya çalışırken sinirle soludum. "Bak  hala annemiz diyor" Sonrasında ise uçan tekme ile dalacaktım ki, Açelya'nın bir koluma, Yağız'ın diğer koluma girmiş ; beni tutmuşlardı. Ben olduğum yerde debelenirken sarışın devam et. "Bak önce bir dinle. Ben Aras. Aras Özdemir. İnanamayabilirsin ancak ben senin ikizinim. Uzun zamandır seni arıyordum ve Las Vegas'ta olduğunu öğrenince ilk uçakla buraya geldim." 

"Neden ? Bizim dönmemeizi bekleyemedin mi ?" Evet bu soru da benden çıkmıştı.

 Çok kötü yerlere odaklanıyorsun Defne! Adam senin ikizinim diyor. Senin yaptığına bak. 

İç sesime ilk defa hak vererek Aras'a döndüm. "Sana neden inanayım." Omuz silkti. "Ailemizin geçirdiği trafik kazasını hatırlıyor musun ? O gün ben amcamlardaydım. Ayaz'ın yanında. İnanmıyorsan ona sor." Gözlerimi irice açtım. "Ayaz öyle bir şey olsaydı söylerdi. Hem ben neden hatırla mıyorum ?" Aras göz devirdi. "Söyleyemezdi çünkü geçirdiğiniz trafik kazasında hafızanı kaybetmiştin ve doktor anılarını hatırlamanın tehlikeli olabileceğini söylemişti." Sinirle konuştum. "Saçmalık !"

İşte o an gözümün önünde bir sahne canlandı. Galiba 5 yaşındaydım. Üzerimde siyah bir elbise vardı ve bahçede oyun oynuyordum. Ellerimi birleştirmiş hayali silah yaparken ağzımdan 'tuf - tuf' sesleriyle bir yerlere ateş ediyor sonra masanın altına giriyordum. Ateş ettiğim yere bakınca, bana çok benzeyen sarışın bir erkek çocuğu görmüştüm. O da 5 yaşındaydı. Bahçemizdeki kaydırağın altına giriyor ve o da bana ateş ediyordu. 

Hayali mermim çocuğu bulduğunda zafer gülümsemem ile masanın altından çıktım. "Ben kazandım !" Küçük çocuk dudak büzdü. "Hiçte bile senin mermin beni değil kaydırağı vurdu bir kere." Kaşlarımı çattım. " Mızrakçılık yapma Aras !" Küçük çocuk göz devirdi. "Mızrakçılık değil, mızıkçılık akıllım." Sinirle ayağımı yere vurdum. "Bana ne bana ne. Ben kazandım sonuç olarak. Kabul et işte." Küçük çocuk red edince sinirle bağırdım. "Anne ! Aras mızrakçılık yapıyor !" İçeriden ince bir kadın sesi geldi. " İkizini kızdırıma Aras."

Görüntü kaybolduğunda şoka girmiş durumdaydım. O benim gerçekten ikizimdi ve gerçekten bir oyun bozandı. Sinirle soludum. "O mermi sana gelmişti bir kere. Kaydırağa değil !" Ağzımdan bir an çıkan cümle sonucu Aras ilk duraksadı. Sonrasında ise gülümsemesi suratına yayılmaya başladı. "Hatırlıyorsun." 

Burukça bir tebessümle ona doğru ilerlediğimde o çoktan kollarını iki yana açmıştı. Bir yandan ona sarılırken bir yandan saydırıyordum. "Bunca zamandır neredeydin lan şerefsiz ?" Kaşlarını çattı. "Cık.cık.cık ! Çok ayıp, abiye böyle mi denir ?" Hemen ondan ayrıldım. "Höst ! Birincisi yavaş gel ! Ne abisi be ? İkincisi sen şimdiden gelin güvey oldun bakıyorum." Omuz silkti. "Ben senden 3 dakika büyüğüm canım !" Sinirle soludum omzuna bir tane geçirdim. "Ne ağır kolun varmış be senin !" Göz devirerek arkamı döndüm. Bizim ekip far görmüş geyik gibi bana ve Aras'a bakıyordu. 

Aras'ın koluna girdim ve herkesi tanıtmaya başladım. "Bak şu sırık olan Yağız. Şu daima öfkeli duran Bulut. Bu taraftaki 'wtf' bakışları atan Yiğit ve Açelya'nın kolunda olan Burak. Kızları biliyorsun zaten."

Herkes sonunda transa geçtiğinde üst kata tekrar çıkabilmiştik.

***

Aras peşimizde olan düşmanı anlatmıştık ve Aras'ın verdiği tepki 'normal' olmuştu. Düşünsenize mafyaların başısınız, peşinizde kiralık katil misali dolanan bir mafya var. Birden bire karşınıza kayıp ikiziniz çıkıyor ve şuan düşmanınızın sözüne güvenerek yurt dışındasınız ! Ne kadar normal değil mi ? 

Bir saniye ! Az önce ne dedim ben ? Düşmanınızın sözüne güvenerek... Tabi ya bu bir tuzak ! Hızla bizimkilere döndüm. "Çocuklar bir sorunumuz var." Tüm bakışlar merakla bana dönerken derin bir nefes aldım. "Şu an Las Vegas'tayız." Yağız tek kaşını kaldırdı "Hadi ya ? Ciddi mi-" Sözünü Karya kesmişti. "Ve biz Las Vegas'ta şu ana kadar hiç bir saldırıya uğramadıysak," Ben devam ettim. "Türkiyede bir şey oluyor demektir." Çoğundan kısa bir küfür duyuldu.

Telefonum titrediğinde arayana baktım. "Bilinmeyen Numara." Telefonumu açtığımda tanımadığım bir ses duyuldu.

"Mini mini bir kuş konmuştu, pencereme konmuştu..."

Kısa bir süre daha şarkının ardından kahkaha duyuldu ve telefon kapandı. Hoperlörde olduğundan herkes duymuştu. Aras hızla başını kaldırdı. "Defne hatırlıyor musun ? Bu şarkıyı en son birlikte şeyde söylemiştik..." 

O an gözlerim doldu. "Ölüm de." Yiğit yutkundu. "Bu demek oluyor ki..." Başımı eğdim. "Biri öldü veya ölecek"

***

Bu bölümü en çok yorum atana ithaf ediceğimi söylemiştim. Öyle de oldu zaten. Yukarıda bahsedilen kişinin hesbına bakmayı unutmayın. Bir de ymrozell diye bir hesabın " İlkim " adlı kitabı vardı. Kitap mafyalı. Cidden güzel. Okumanızı tavsiye ederim.