Mafya Kızları ( Düzenleniyor )

Bölüm 19 : Hacklendiniz.

Bora Çakıl

Aynı anda hem sistemi hacklememiz, ham de hacklenmemiz sonucu işler baya bir karışmıştı. Kaşlarımı çatarak, kendiliğinden işlem yapan telefon ekranıma bakıyor. Ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Sessizce mırıldandım. 

"Hay sikeyim."

Bilgisayar ekranı önce karardı, sonra ekranda bir kız belirdi. Sarışın kızın Defne olduğunu anlamak zor değildi. "Selam," dedi neşeli bir ses tonu ile. "Az önce sisteminize giriş yaptık. Ve söylemeliyim ki, bu fazla kolay oldu." Bunu günlük hayatta yapıyormuş gibi, normal bir faliyet olarak anlatması daha da tuhaftı. 

Defne gözlerini kıstı ve bir süre ikimizi süzdü. "Kimden başlıyoruz ?" dediğinde, Buğra ile birbirimize bakarak gözlerimizi kırpıştırmıştık. "Ya şundadır, ya bunda." dedi ve ikimizin arasında gezdirdiği parmağı Buğra'nın üzerinde durdu. "Seni seçtim." dediği anda klavye tuşlarının sesi yükseldi. Yanında biri olmalıydı ve bir kaç şey yapıyordu ama kim olduğunu göremiyorduk.

Kısa bir süre sonra ekrana Buğra'nın sosyal medya hesapları yansıdı. Takipçi sayısı sürekli düşüyor, tüm postlar ve mesajlar siliniyordu. Buğra'nın gözü dehşet ile açılırken bunu engelleyecek bir şeyler yapmayı denedi fakat Mafya kızlarının karşısında tamamen savunmasızdık.

10 takipçi kaldığında, Defne gülerek geri çekildi. "Bu da benden olsun." Sıra bana geldiğinde nefesimi tutmuş durumdaydım. Barlas ve Ege için de 10 takipçi bırakmışlardı ancak bende bir tane kalmıştı. Öfke ile kaşlarımı çattım. "Benim neden bir ?"

Defne omuz silkti. "Çünkü, keyfim ve kahyası buna karar verdik."

Lanet olsun.

Defne Özdemir

Yaptıklarımın verdiği haz ile kanepeye yığıldım. Karya için küçük sosyal medya hesapları kolay işti. Ancak benim aksime o gülmüyordu. "Bulut'tan haber alamıyorum." dedi hüzünle. Koltukta ters dönmüş olan Açelya rahat bir tavırla omuz silkti. "Gezip, tozuyordur kızım. Merak edecek bir şey yok."

Kanepenin altından çıkan, sakız falını incelerken ekledi. "En kötü aldatıyordur." O anda Karya'nın kükreyişi, üçümüzü de kanepeden düşürmüştü. Açelya korku ile Beste'nin arkasına sığınırken, Beste gergince gülümsedi. "İlahi Açelya !" Bunu söylerken gülüyordu ama ses tonu 'Kurtarın beni' dercesineydi.

***

Saat beşe gelmişti ve iki saattir arayan kimse yoktu. Karya'nın ısrarı ile bende Yağız'ı aramıştım ama o da cevap vermemişti. Kendi kendime oturmuş, nerede olabileceklerini düşünürken ; Karya salonda sağa sola dönüyordu. Beste dışarıyı izliyordu ve Açelya...

Koltukta 360 derece tur atmakla meşguldü.

Artık şaşırmıyordum.

O Açelya'ydı sonuçta. 

En sonunda hem dönmekten, hem de Karya'yı takip etmekten olsa gerek başı dönen Açelya bağırmaya başladı. "Yeter ulan !" dedi aniden yükselerek. "Dönmeyi kesin !" Ben ona umutsuz vaka bakışları atarken, Beste ayağı ile kafasına geçirdi.

"Dönen sensin geri zekalı !"

Açelya kanepede dönmeyi kesti ve saçma bir şekilde sırıtmaya başladı. "Doğru."

Neredesin Yağız ?

Kalk ve telefonlarının yerini tespit et.

Haklısın !

Öhöm. Öhöm. 

Hemen de havaya gir zaten

İlk okul çocuğu gibi davranacağına, kalk bir işe yara.