Ejderha Elementi

51. Bölüm: Barış

Yaklaşık 1 saattir oturma odasındaki koltukta oturmuş hiçbir şey olmamış gibi davranıyordum. Atalay tek bir an bile bana bakmamıştı. İlgisi babamdaydı. Ve onlar bu savaş durumunun ortasında iş konuşuyordu.

Derin bir nefes alıp gözlerimi devirdim. En sonunda dayanamayan abim Atalay'ın sözünü kesti. "Siz gerçekten ciddi misiniz?"

Oturma odasındaki herkes ona baktı. Durumu anlayan sadece bendim. "Ne oldu?" Dedi babam şaşkın bir sesle.

"Bu savaşın ortasında iş mi konuşuyorsunuz? Hala savaş devam ediyor ve hatırlatırım baba bize bir sözün var."

Hayır! Olamaz. Bunu hiç söylememesi gerekiyordu. Atalay'ın yanında bunu yapmamalıydı. Babam suçlulukla abime bakıp kafasını salladı. Ondan bunu hiçbir zaman beklememiştim. Babamı ilk defa suçunu kabul ederken görüyordum.

Yani sanırım.

"Haklısın." Dedi babam ve boğazını temizledi. "Atalay sana bir şey söylemem gerekiyor. Savaşla il-"

"HAYIR!" diyerek aniden ayağa fırladım. Bunu kendimden hiç beklemiyordum. Şimdi tüm şüpheyi üstüme çekmiştim.

"Dilara, neler oluyor?" Dedi ablam şaşkın bir sesle. "Neden böyle ani bir tepki verdin?"

Geldiğinden beri bana hiç bakmamış Atalay şimdi gözünü üstümden ayırmıyordu. Bu rahatsız ediciydi.

"Ben....şey...." Duraksadım. "Henüz sırası değil. Yani bunu sonra konuşsak olur mu?"

"Hayır, Dilara. Asıl şimdi tam sırası." Dedi abim. Sesi oldukça sertti.

"Bakın, şu an gerçekten-"

"Benim yüzümden mi?"

Yavaşça Atalay'a baktım. Doğru anlamıştı. "Evet." Dedim sert bir sesle.

"Dilara." Dedi babam. "Atalay'ın bize iyi bir yardımı dokunur."

"Baba lütfen beni dinle. En azından bir kere."

"Hayır." Dedi abim. "Bu saçmalık burada bitiyor. Yerine otur Dilara. Atalay her şeyi bilecek."

"Abi anlamıyor-"

"Vampirlerle barış sağlamak istiyoruz." Diyerek sözümü kesti abim. Hayır! Şu an yanlış yaptığının farkında bile değildi. "Yardımına ihtiyacımız var. Elementleri ikna etmeliyiz."

"Demek öyle." Dedi Atalay gülümseyerek. "Neden onlarla barış yapalım ki?"

"Atalay." Dedi babam. "Eğer yardım edersen şirket için seni iyi şeyler bekliyor."

Atalay duraksadı. Ve bana baktı. Ardından alayla sırıttı. "Ben zaten sana yardım edeceğim Şükrü. Şirket önemli değil."

Kaşlarımı çatarak Atalay'a baktım. O sırıtmaya devam ediyordu. Onunla ilgili rüya gördüğümü anlamış olmalıydı. Geçen sefer de aynısı başıma gelmişti. Rüyamı öğrenmek için Ateş'i kullanmıştı. Şimdi ise.....benim ani tepkim yüzünden rüyada ne gördüğümü anlamış olmalıydı.

"Abi bu yaptığına pişman olacaksın." Dedim ve hızla ayağa kalktım. "Ne yaptığını bilmiyorsun. Eğer başımıza bir şey gelirse bundan sen sorumlusun."

Abimin cevap vermesine izin vermeden oturma odasını terk ettim.

************

"Abinin bunu yaptığına inanamıyorum." Dedi Ayaz öfkeyle.

"Ama bilmiyordu. Eminim bilseydi öyle bir şey yapmazdı. Değil mi Dilara?" Melisa kendinden emin görünüyordu.

Yavaşça kafamı salladım. Onlarla okulda buluşmuş, rüyamı en ince detayına kadar anlatmıştım.