Ejderha Elementi

37. Bölüm: Kıskanmak

Yaptığı bu harekete karşılık ağzım açık kaldı.

Hangi yüzle gelip bu masaya oturuyordu?

"Kalkın" dedi Ayaz ve Melisa'ya bakarak.

"Bu masada kalkacak biri varsa o da sensin." Dedim öfkeyle.

Buz gibi bakışlarını bana çevirince oturduğum sandalyeye sindim. Gerçekten çok sert bakıyordu.

"Kalkın dedim size!" Dedi Pamir sert bir sesle.

"Sen kimsin de..."

"Tamam sorun yok!" Diyerek Ayaz'ın sözünü kestim. Burada bir kavga olmasını istemiyordum.

"Ama...."

"Bırakın beyefendi bana söylemek istediklerini söylesin." Diyerek Melisa'nın sözünü kestim. Melisa ve Ayaz bana baktıktan sonra yavaşça ayağa kalktılar ve gittiler.

"Ne oldu?" Dedim ona bakarak. Bakışları o kadar sertti ki mırıldanmıştım.

"Ne mi oldu?" Diye kükredi. İrkildim. "Nasıl olur da Sezen'e saldırırsın? Böyle bir aptallığı nasıl yaparsın?"

"Onu korumak için geldin değil mi?" Dedim ve gözlerimi ondan kaçırdım. Lanet olsun şu an kendimi çok güçsüz hissediyordum.

"Hayır!" Dedi sert bir sesle. "Seni korumak için geldim."

Yavaşça gözlerimi ona çevirdim ve yüzünde bir ifade aradım ama yoktu.

"Onun yanına gittin benim değil." Dedim kendi dediğime inanamayarak.

"Kıskançlığın ne yeri ne zamanı!" Dedi Pamir. "Şu an okulda olman bile bir mucize."

"Ben gitsem sevincinden dans ederdin herhalde." Dedim alayla. Tam o anda sandalyesini yanıma çekti ve bana yaklaşmaya başladı.

Yaklaşıyordu....Yaklaşıyordu.

Anlık bir hareketle onu göğsünden ittim. Kalbim çok hızlı çarpmaya başlamıştı.

"Git!" Dedim donuk bir sesle.

"Yapma bunu!" Dedi ve ellerimi tuttu. Hızla ellerimi ondan çekmek istedim ama buna müsaade etmedi.

"Eğer gitseydin" dedi sakin bir sesle. "emin ol dans etmezdim."

"O zaman da sevinçten zıplardın."

"Hayır" dedi aynı sakin sesle. "Onu da yapmazdım."

"O zaman....eee.....kutlama yapardın."

"Bunu yapmayı ne zaman keseceksin?" Dedi Pamir bıkkın bir sesle.

"Neyi?" Dedim anlamamazlığa vurarak.

"Saçmalamayı!"

"Haklısın aslında!" Dedim. "Birinin canı daha fazla yansın diye birini öpmek daha iyi olurdu."

"Kapa çeneni!" Dedi Pamir sert bir sesle.

"Ne oldu gerçekleri hazmedemedin mi?" Dedim alayla.

"Gerçek neymiş göstereceğim sana!" Dedi Pamir öfkeyle. Ardından elimi tuttu ve beni çekiştirmeye başladı.

Koridorda ilerlerken elimi ondan kurtarmaya çalışıyordum. "Bırak!" Dedim öfkeyle ama o beni umursamadı ve yürümeye devam etti.

Kendi odasının önüne gelince durdu ve kapıyı açıp beni içeri çekti. Ardından kapıyı kapattı.

"Ben gitmek istiyorum." Dedim öfkeyle.

"Gidemezsin!" Dedi aynı öfkeyle Pamir.

"Buna sen karar vermezsin."