Ejderha Elementi

10. Bölüm: Yerin İçine Girmek

"Sen tam bir aptalsın!" Nur'un söylediği sözlerle kafamı ona çevirdim.

Sezen'le konuştuktan sonra her yere bakmaya devam etmiştim ve Nur'u soyunma odasında ağlarken bulmuştum. Odadan beraber dışarı çıkıp koridorda yürüyorduk. Nur'un kafasının dağılması için yaptığım aptallığı anlatmıştım.

Peki bu aptallık neydi? Tabiki Sezen'in teklifini kabul etmek...Çünkü aptal gururuma söz geçiremiyordum. Bu konunun tek iyi tarafı ise Nur'un kafasını dağıtmış olmasıydı.

"Bunu biliyorum zaten."

"En azından aptal bir davranışta bulunduğunu biliyorsun. Hiç yoktan iyidir." Odanın kapısının önüne gelince durduk.

"Olan oldu. Şimdi ne yapacağım?" Dedim soran gözlerle ona bakarak. Odanın kapısını açtı ve içeri girdi. Bende peşinden girdim.

"İyi misin?" Dedi endişeli bir şekilde Melisa.

"Merak etme." Dedi Nur ve koltuğa oturdu.

"Şimdi beni bırakta Dilara'nın aptallığının çözümünü bulalım. Hem bir öğrenciyle savaş yapmak kesinlikle okul kurallarına aykırı." Dedi Nur. Oflayarak koltuğa oturdum. Melisa şaşkınlıkla bana baktı.

"Ne aptallığı?"

" Sezen'in istediği saçma sapan bir savaşı kabul etti." Nur bana bakarak söylemişti bunları.

"Ciddi misin sen?"

"Yaptığım aptallığı geçip çözüm bulmaya çalışabilir miyiz artık?" Diyerek huysuzlandım.

"Herhalde oraya gitmeyeceksin." Dedi Melisa. Yüz ifadesinden tam tersini düşündüğümü düşünüyordu. Koltuktan kalktım ve kendime su doldurdum. İkisi de ağzını açmadan bana bakıyordu.

"Eee..." dedi Nur daha fazla dayanamayarak.

"O kızın bana korkak demesine izin vermeyeceğim." Suyu hızlıca içtim. Ardından balkona çıktım ve avucumu açtım. Nur ve Melisa peşimden geldi. Gücümü düşünmeye başladım. Yapabilirdim. Yapmam gerekiyordu. Gözlerimi kapatmanın daha iyi olduğunu düşünerek gözlerimi kapattım.

"Olmayacak galiba." Diyerek düşüncesini belirtti Melisa. Dikkatimi dağıtmamaya çalıştım.

Ben nadir olarak bulunan elementlerin en güçlüsü olan ejderha elementine sahip değil miyim? Bu gücü ortaya çıkaramam için bir sorun yok.

Derin bir nefes aldığım anda elimde kan kırmızısı renginde bir güç belirdi.

"Dilara gözlerini aç." Hemen gözlerimi açtım ve elimde olan kan kırmızısı renginde güce baktım. Gülümsemeden edemedim. Gücümü ormanın olduğu tarafa çevirdim ve ateş ettiğimi düşündüm. Moralim yükselmişti. Bir süre bekledim. Ama elimde olan kan kırmızısı renginden başka bir güç yoktu. Gittikçe umudum tükenmeye başladı.

"Yapabilirsin Dilara kendine daha fazla güvenmelisin." Dedi Nur ve omzuma tuttu.

"Biz yanındayız." Dedi Melisa ve o da diğer omzuma tuttu. İkisine de kısa sürede baktıktan sonra başımı tekrar ormana çevirdim. Yapmalıyım demeyecektim. Yapacağım diyecektim. Bunu düşündüğüm an kan kırmızısı renginde şimşek gibi bir görüntü avucumun içinden çıkıp ormanın derinliklerine gitti. Kısa süre sonra sesi geldi. Sevinçten havaya zıpladım.

"Yaptım! Gerçekten bunu yaptım." Nur ve Melisa'ya sarıldım.

"Sizin desteğiniz sayesinde yaptım. Teşekkür ederim." Diye ekledim sarıldıktan sonra.