The School's Fairy | BxB

Twenty Four - (Evil master)

[ Eden. ]

Nagsend na 'ko ng message sa mga kaibigan ko na hindi ako makaka-attend ng ilan sa mga klase at pinakiusapan sila na i-excuse ako. Pinaliwanag ko na rin sa kanila ang nangyari at ang sitwasyon ngayon ni Nicky, naintindihan naman nila. Pupunta pa nga sana sila Francy pero sinabi kong wag na, alam ko kasing hindi magiging komportable si Nicky. Tungkol naman sa mga subject na hindi napasukan ni Nicky, siguro naman kaya niya na yun saka may excuse rin naman siya. Sa isang subject ko lang kasi siya kaklase, at yun ay yung klase pagkatapos ng lunch.

Malapit na mag-lunch at kakagising lang ni Nicky. Medyo maputla parin siya pero hindi na kasing lala gaya kanina. Umaayos na siguro ang pakiramdam niya.

"Nicky, nagugutom ka ba? Sabi ng nurse kaya ka nahimatay dahil sa over-fatigue saka dahil rin daw sa nagpapalipas ka ng gutom. Hindi ka nag-breakfast 'no? Ibibili kita ng pagkain sa cafeteria. Anong gusto mo?" dahil sa pag-aalala, hindi ko napigilan ang bibig ko at tuloy-tuloy na nagsalita.

Nicky was momentarily stunned. Nakita ko siyang yumuko at sa nahihiyang boses ay sumagot, "W-wag na... b-baka nakakaabala na 'ko s-sayo, Eden..."

Natawa ako at hindi ko napigilan ang sariling guluhin ang buhok niya. Ang cute cute talaga ni Nicky!

"Ano ka ba, wala sa'kin yun. Normal naman sa magkaibigan ang mag-alala para sa isa't isa diba?" matamis at malawak ang ngiti ko habang nakatingin sa kaniya. Inangat niya ang ulo niya para tingnan ako, napaigtad at dali-dali ulit na yumuko.

Ang alam ko hindi naman ako panget, di rin naman nakakatakot ang mukha ko, sa katunayan nga niyan sooooobrang gwapo ko at napaka-charming pa! Bakit ba ayaw na ayaw ni Nicky na tumitingin sa'kin? Uwaa. Pangit ba 'ko sa paningin ni Nicky? Nicky, very wrong ka!

"S-Sigurado ka b-bang o-okay lang?" tanong niya sa maliit na boses. Tumango ako kahit di niya nakikita saka tinampal pa ang dibdib ko.

"Okay na okay! Mas matutuwa pa nga ako kasi makakatulong ako." binaba ko ang kamay ko at yumuko para silipin ang mukha niya. Mas niyuko niya naman ang ulo niya kaya napanguso ako.

Mukhang ayaw niya nga makita ang mukha ko. Ayaw niya siguro sa mga gwapo, hehehe. Parang si Sunako Nakahara, nasisilaw kapag nakakakita ng magagandang nilalang. Tee-hee~

"Sabihin mo sa'kin kung anong gusto mo, bibilhan kita." sabi ko pa, dahil isa akong mabuting kaibigan na may ginintuang puso. Syempre hindi lang panlabas ko ang maganda, pati na rin panloob ko! Hindi yung panloob na as in underwear, ah!

"K-Kahit tinapay na lang, m-may baon akong t-tubig." nahihiyang sagot niya, nakayuko parin ang ulo. Hindi ba sumasakit ang batok niya? Ako yung nangangawit sa kakayuko niya, eh.

Pero sa sinabi niya, napailing ako.

"Hindi pwedeng tinapay lang, mabubusog ka ba dun? Kaya ang payat mo, eh! Bibilhan kita ng full meal! Okay?" tanong ko pero hindi ko rin naman babaguhin ang desisyon ko kahit humindi siya. Di ko na rin hinintay ang sagot niya dahil tumayo na ko mula sa pagkakaupo. "Hintayin mo 'ko, ah?"

Inangat niya ang ulo niya, "T-Teka---" pahabol niya.

"Shh! Leave it to me!" tinuro ko ang dibdib ko gamit ang hinlalaki ko at kinindatan siya saka lumabas ng infirmary. Nagpaalam pa ko sa nurse nang madaanan ko siya.