EFSUN (Tamamlandı)

20. Bölüm

Hadi toplaşın, iftar sonrası tatlınız geldiiii❤❤❤

Bugün çok çok mutluyum, yani o kadar mutluyum ki anlatamam. 5 yılın sonunda mezun oldum. Yazarınız artık resmen bir mühendis🎊🎇🎉🎆😄

*******************************

Efsun yaklaşık yarım saat önce nefes nefese girdiği odasında koltuğuna oturmuş boş bakışlarla karşısındaki duvarı izliyordu. O boş duvarda gözünün önüne gelen sahneler belirdikçe kafasını masaya gömmemek için büyük bir çaba sarf ediyordu. Parmakları dudaklarına uzanırken gözlerini sıkı sıkı yumdu. Hâlâ inanmıyordu, patronu olacak uyuz resmen öpmüştü onu. Dudaklarına değmişti dudakları.

Odasının kapısı hızla açıldığında dardığı yerden irkilerek kendine geldi. Endişeli yüzüyle ona doğru gelen Esra' yı hâlâ kendine gelememiş bakışları ile izledi.

"Efsun, iyi misin? Yine niye tartıştınız?" Esra masasında otururken önce içeriden yükselen bağırışlara, kısa süre sonra da içeriden bir ruh gibi çıkan Efsun' a şahit olmuştu.

Efsun yutkunarak kuruyan dudaklarını birbirine bastırdı ve başını salladı. "İyiyim." diyerek yalan söyledi.

"Kedi köpek gibisiniz, ne alıp veremediğiniz var anlamıyorum ki."

Efsun' un donuk bakışlarında küçük bir ateş yanarken duruşunu dikleştirdi. Gidip hesap sorabilir ve bu şirketi terk edebilirdi ancak öyle yapmayacaktı. Bu dünyayı o adama dar etmeden durmayacaktı artık.

"Kediyi bilmem ama köpek konusunda haklısın, hayvan herif!" diyerek tısladı. Başına yıkacaktı bu şirketi.

Esra hızla elini Efsun' un ağzına kapatıp kapalı olan kapıyı kapıyı kontrol etti. "Sus kız biri duyacak."

Efsun asabi bir tavırla yüzünü Esra' dan kurtarıp iyice sesini yükseltti. "Duyarsa duysun, kimseden çekinmiyorum artık. Adam olan çıkar karşıma!"

Esra' nın şokla açılan gözlerini dudakları takip etti. Bu sözleri biri duysa ne olacağını Allah bilirdi. "Efsun, sus Allah aşkına. İşten kovulacaksın." dedi hızlıca. Efsun' u seviyordu ve başına iş açmasını istemiyordu.

Efsun yüzüne alaycı bir tavır ekleyip kollarını birbirine bağlayarak arkasına yaalandıy."Hıh! Aklı varsa beni işten çıkarır, ha yok çıkarmazsa..."

"Çıkarmazsa?" Efsun' un yüzünde belki de ilk kez bu kadar şeytani bir gülümseme oluşuyordu. Buna şahit olan Esra tüylerinin diken diken olduğunu hissederken diğer yandan da odadaki havanın bir anda bu kadar boğucu oluşuna anlam veremedi.

" Hayatının hatasını yapar." diyerek ayaklandı ve kapıya yürüdü.

"Hey, nereye?"

Eli kapı kolunda kalan Efsun ona seslenen Esra' ya döndüğünde genç kadının yüzünde gördükleri hoşuna giderek gülümsedi. "İlk adımımı atmaya." dedi ve odasından çıktı. Bu adamdan çekmediği kalmış mıydı? Hayır. O halde artık kendi yöntemleri ile yoluna devam edecek ve bir daha asla bugün ki gibi bir hataya izin vermeyecektir.

Gökhan' ın kapısına geldiğinde izin alma gereği duymadan aynı hızla içeri daldı ve boydan pencerenin önünde dikilen iki adamı gördü. Kapıyı sert olmayan ancak ses getirecek bir şekilde kapatıp onlara doğru ilerledi ve Gökhan' dan bakışlarını çekmeden tam önünde durdu.