KUŞKU VE TUTKU

(👣19💕) Ortak Yanımız💖

-Bak bu seninn!! Dedim..

Salıncaktan inip ellerini çırparak zıplamaya başlayınca gülümsedim.. Elindekini ona uzattığımda teşekkür etmesiyle eğilip yanağından öptüm.. Oda beni öpünce el ele oturmak için banka doğru ilerledik..

Eğlenceli geçen bir buçuk saatin ardından artık kalkmamız gerektiği için parkta tahtaravallide oynayan Nilay'a artık eve dönmemiz gerektiğini söyledim.. Beni başıyla onaylayıp parktaki çocuklara el sallayıp bisikletine bindi.. O bisikletinin üzerinde ben yürüyerek parktan çıkmıştık. Karşı kaldırımda şekilli uçan balonlar görünce o tarafa geçtik. Nilay bana balonları gösterip isimlerini söylemeye başladı. Balonlar çizgi film karkaterleriydi.. Balonlar arasında gözüme ilişen Niloyayla sevinçten kahkaha attım.. Karşımdaki balomcu amca halime tebessüm ederken gülmemi kestim. Niloya balonunu işaret edip almak istediğimi söyleyince balonun ipini çözüp bana verdi.. Parasını ödeyip Nilay'a döndüm.. Bu kız Niloya 'yî sevmiyorsa bizde sevdiririz o zaman.. Değil mi ama.. Ben balona bakarken Nilay şaşırmış olmalı ki konuştu :

-Hani ben senin Niloyandım.. Artık beni istemiyor musun!? Neden kendine Niloya aldın ki?

Sorduğu şey üzerine gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım. Cidden böyle mi düşünüyordu bu şeker kokulu prenses!?

Eğilip boylarımızı hizaladım ardından cevap verdim :

-Hayır prenses, bu Niloya senin. Benim zaten bir Niloya'm var.. Bu benden sana küçük bir hediye olsun.. Diyerek onu işaret ettim.. Otuz iki diş gülümseyip gözlerini açabildiği kadar açtı.

-Gerçekten mi?? Teşekkür ederim Asimyaa!! Onu hatıra olsun diye hep saklayacam.. Artık bende Niloya'yo sevicem. Sende bana Niloya diyebilirsin.. Kızmıyorum..

Dediğinde iki elimle yanaklarını hafifçe sıktım.. Balonun ipini sıkmayacak şekilde bileğine bağladım. Sonra da yanağımı göstererek :

-öpücük ver bakalım. Diyerek bekledim.. Yanağımdan öpünce konuştum :

-Balonu saklaman için değil, oynaman için aldım. Ama illede hatıra olarak birşey saklamak istiyorsan bir dahakine daha güzel birşey alabiliriz. Anlaştığımıza göre Niloyacım sende bana Asimyaa diyebilirsin.. Diyerek gülümsedim.. Balonun olduğu elini havaya kaldırıp bağırdı :

-yaşasın!!! Arkadaş olduk!!

Elimi tutup yürüyünce bir elime onun elini tutarken, diğer elimle de bisikleti çekiyordum. Sonra Aylin ablanın evini bilmediğim aklıma gelince durup annemi aradım.. İlk karşılaşmamızda Aylin abla bir durak ötemizdeki sitelerde oturduğunu söylemişti ama hangi site ve hangi blok olduğunu bilmediğim için anneme soracaktım..

Annemden adresi alınca Aylin ablaların olduğu siteye geldik.. Bize biraz uzak olsalarda parka yakın olmaları işime gelmişti.. Aylin ablayı sitede görünce Nilay annesine doğru koştu. Bende yürüyerek yanlarına gittiğimde Aylin abla çok teşekkür ederek beni eve davet etti.. Nazikçe reddedip geç olmadan eve dönemem gerektiğini söyledim.. Kabul etmeyince ders çalışmam gerektiğini de ekledim.. Anlayışla karşılayıp bir dahakine itiraz istemediğini söyeleyip tekrar teşşekkür etti.. Onlarla vedalaşıp siteden çıktım.. Şimdi Aysima ölmeden eve varabilecek misin bakalım??

🕢🕢🕢🕢🕢🕢🕢🕢

Üzerimdeki pikenin çekilmesiyle kapalı olan gözlerimi daha da sıktım..

-Saat kaç oldu kalk artık. Geç kalacaksın.. Hayır sizin yerinize ben dert ediyorum.. Kızım kalksana..

Annemin sesiyle oflayarak gözlerimi açtım. Bu kadın hiç vazgeçmez mi?? Esneyerek gerildim. Ve daha sonra da annemi arkamı dönüp tekrar gözlerimi yumdum.