Polaris (Published under IndiePop)

Kabanata 28 - Sakripisyo

Sakripisyo

Ibang-iba ang itsura niya ngayon. Nakasuot siya ng polo, maong na short at puting sneaker. Ang dami rin niyang bitbit na plastic na akala mo ay nag-shopping galore siya.

"Saan ka pupunta?" Tanong niya.

"Hahabulin ko 'yong bata, parang may alam siya tungkol sa Polaris," pilit kong inaalis ang kamay ko sa kamay niya pero mahigpit ang pagkakahawak niya. "Ano ba, Scion? Nagmamadali ako at baka makalayo na siya!"

"Hindi ka ba talaga nag-iisip?"

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. May gana talaga siyang sabihin ang mga 'yon sa'kin? Sino bang hindi nag-iisip sa amin kahapon? Ako ba?

"Ilang beses ka na bang napahamak dahil sa mga taong hindi mo kilala? Iyong bata na 'yon, hindi natin alam kung kakampi ba siya o isa ring kaaway."

Sige na nga, may point siya do'n. Nagpadala ako sa bugso nang damdamin. Napahamak na nga pala ako noon dahil sa pagtitiwala ko kay Guison. "Sige, hindi ko na siya hahabulin."

"Mabuti naman, umuwi na tayo."

Hinila niya ako gamit ang kanang kamay niya at lahat ng plastic na dala niya ay nasa kaliwa. Sa tansya ko ay limang plastic 'yon na parang libro at damit ang laman.

"Sandali nga," tumigil ako at tumingin sa kanya nang seryoso. "Sabihin mo, saan mo nakuha ang pera pambili ng mga 'yan? Pati 'yong fifteen thousand na binigay mo kay auntie? Gumawa ka ba ng kalokohan?"

Ngumisi siya habang taas noong tumingin sa mga pinamili niya, "Malinis ko nakuha ang mga 'yan, pati ang pera na ibinigay konsa tiyahin mo. Magtiwala ka sa akin."

Tinitigan ko siya at mukhang nagsasabi naman siya ng totoo pero may pumito sa likod namin.

'Yong guard sa mall at nakatingin siya sa amin. Tinuro niya si Scion, "Sir!"

Gets ko na agad kung bakit niya tinatawag si Scion. Hinawakan ko agad ang kamay ni Scion, hindi ko na pinsin ang kuryenteng binibigay niya sa tuwing maghahawak kamay kami. Ang importante ngayon ay makalayo kami dahil gulo talaga ang mangyayari kapag nahuli siya.

Kinaladkad ko siya palayo, "Hindi ba sinabi ko sa'yo na h'wag kang gagawa ng kalokohan? Nagnakaw ka pa ng mga gamit? Anong klase ka?"

Parang maging poste 'yong hinihila ko. Napahinto ako bigla at nakaramdam ng sakit sa kamay ko.

"Wala ka talagang tiwala sa'kin, no?"

Nagpapalit dahan-dahan kulay ng mga mata niya sa pagiging abo. Nasasaktan ba siya ngayon? Anong dahilan?

"Sir!" Sigaw ng guard habang nakataas ang isang kamay niya na may hawak na isang plastic. "Naiwan niyo po sa store kanina."

Kinuha iyon ni Scion ang plastic at binigay niya si kuyang guard ng pera, "Salamat ho, kunin niyo na 'yan pangbili ng gatas ng anak niyo."

"Salamat talaga, Sir." Masayang umalis 'yong guard.

So.. hindi niya pala huhulihin si Scion dahil sa pagnanakaw?

"Sana naman minsan pagkatiwalaan mo rin ako. Ayos lang naman sa akin kung sa tingin mo ay hindi pa ako kasing perpekto ni Chaun, pero sana kahit bilang isang kaibigan, pagkatiwalaan mo ako."

Tuluyan nang naging kulay abo ang kulay ng mga mata niya, indikasyon na nasaktan siya o malungkot siya. Sa puntong 'to, nasaktan ko nga talaga siya.

"Kung kaibigan na nga ba talaga ang turing mo sa akin, o isa pa rin akong karakter sa libro mo na nagpapahirap sa buhay mo."

Natulala ako sa mga sinabi niya. Tagos na tagos 'yong mga patama niya, e. Pakiramdam ko ang sama-sama kong tao samantalang siya nga 'tong may atraso sa'kin kagabi.